نقش واسطهای سبکهای عشقورزی در رابطه بين ويژگیهای شخصيتی و رضايت زناشويی
الموضوعات : Psychologyفائزه صلایانی 1 , محمدجواد اصغری ابراهیم آباد 2 , کاظم رسول زاده طباطبائی 3 , راضیه عباس زاده روگوشوئی 4
1 - گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 - گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3 - گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 - گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: رضايت زناشويی, ويژگی های شخصيتی, سبک های عشق ورزی, افراد متأهل ,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي سبک عشق ورزي در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با رضايت زناشويي در افراد متأهل شهر مشهد بود. اين پژوهش از نوع همبستگي و 344 زن و مرد متأهل به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ، مقياس نگرش هاي عشق و سياهة شخصيت NEO-FFI را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون سلسله مراتبي و تحليل مسير و از طريق نرم افزارهاي SPSS و AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد که بين ويژگي هاي شخصيتي و نيز سبک عشق ورزي شاعرانه، بازيگرانه، دوستانه، منطقي و الهي با رضايت زناشويي همبستگي معناداري وجود دارد (0/01> p ). نتايج رگرسيون نيز حاکي از آن بود که سبک شاعرانه، روان آزرده خويي، سبک منطقي، سبک بازيگرانه، توافق پذيري و برون گرايي 34 درصد واريانس رضايت زناشويي را تبيين مي کنند. همچنين، سبک هاي عشق ورزي شاعرانه، منطقي و بازيگرانه در مسير روان آزردگي گرايي و برون گرايي به رضايت زناشويي، نقش واسطه اي نشان داد (0/05>p). براساس يافته هاي تحقيق، رضايت اززندگي زناشويي تحت تأثير سبک هاي عشق ورزي و ويژگي هاي شخصيتي قرار دارد.
