بررسی حقوق اجتماعی و توانبخشی کودکان معلول در اسناد بینالمللی و قوانین ایران
الموضوعات : حقوق کودکمنوچهر توسلی نائینی 1 , مینو طباطبایی 2 , راحله جاگیری 3
1 - دانشیار گروه حقوق، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 - استادیار علوم تربیتی، گروه علوم تربتی، دانشگاه پیام نور، فولادشهر، ایران
3 - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: معلولین, حقوق اجتماعی, فرصت برابر, كنواسیون حقوق معلولین, قواعد استاندارد,
ملخص المقالة :
توجه جامعه بینالملل به مسأله کودکان معلولین و لزوم توانبخشی آنان برای بازیافت حداکثر توانایی ممکن، در اواسط قرن نوزدهم آغاز و این روند با فراز و نشیبهایی همچنان ادامه داشت تا اینکه در آغاز هزاره جدید میلادی با تصویب کنوانسیون حقوق معلولین در سال 2006 به اوج خود رسید. در این میان، مسأله حقوق اجتماعی و توانبخشی کودکان معلول از اهمیت ویژهای برخوردار است. یکی از مسائل مهمیکه باعث میشود به حقوق اجتماعی و توانبخشی معلولین به طور خاص توجه شود، موقعیت متفاوتی است که معلولین در آن قرار گرفتهاند و در طول تاریخ این تفاوت سبب شده است که از حقوق خود محروم گردند. در قرن اخیر با وضع قوانین مختلف از سوی سازمانها و نهادهای بینالمللی در جهت حقوق معلولین گامهای مؤثری برداشته شده است و دولتها نیز با پیوستن به این قوانین که مهمترین آنها کنوانسیون حمایت از معلولین میباشد، حقوق معلولین را پذیرفتهاند، اما نکتهای که حائز اهمیت است، مبنای این قانونگذاریها و نیز چگونگی اجرای آنهاست، اینکه قوانین به درستی اجرا میشوند یا فقط روی کاغذ پذیرفته شدهاند. متأسفانه در فاصله تدوین و اجرای قوانین مذکور در کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران شکاف بزرگی مشهود است و تا رسیدن به آنچه در اسناد بینالمللی پذیرفتهایم، فاصله وجود دارد.
