تبیین پدیدارشناختی مولفه¬های برندسازی در سرفصل¬های آموزشی هنر و تحلیل شکاف میان حوزه آموزش و اجراء
الموضوعات :
حانیه جعفریان
1
(دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران)
شهناز نایب زاده
2
(استاد بازاریابی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، گروه مدیریت، یزد، ایران )
ابوالفضل داودی رکن آبادی
3
(دانشیار، گروه طراحی پارچه و لباس، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران )
سید حسن حاتمی نسب
4
(استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران )
الکلمات المفتاحية: برندسازی, سرفصل آموزشی, هنر, پدیدارشناسی, تحلیل شکاف ,
ملخص المقالة :
عدم توانمندی دانشجویان رشته های هنر در تجاری سازی و برندسازی دستاوردهای هنری و وجود خلاء تحقیقاتی مبنی بر شناسایی مولفه های برندسازی دستاوردهای هنری و نیز لزوم بازنگری در برنامه های درسی این رشته ها بمنظور گنجانده شدن برخی موضوعات و سرفصل ها در این زمینه، منجر به انجام مطالعه ای با هدف شناسایی مولفه ها و شاخص های لازم در زمینه برندسازی محصولات و خدمات هنری و بررسی وضعیت موجود و مطلوب آموزش آنها در سرفصل های آموزشی رشته های دانشگاهی هنر گردیده است. این پژوهش از نظر هدف، بنیادی-کاربردی، از نظر نوع داده های جمع آوری شده، آمیخته، از منظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی، و از منظر شیوه اجرا پیمایشی می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی 6 نفر از خبرگان دانشگاهی و صنعت و در بخش کمی اساتید دانشگاهی در رشته های مرتبط با هنر می باشد. شیوه نمونه گیری در بخش کیفی قضاوتی و ابزار مورد استفاده مصاحبه، و در بخش کمی تصادفی خوشه ای، بوده که از طریق گردآوری 54 پرسشنامه تکمیل و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده منجر به شناسایی 3 دسته کلی از پارامترهای برندسازی شامل پارامتر رفتاری، ادراکی و عملکردی گردیده و با توجه به هدف پژوهش دسته پارامترهای رفتاری در بخش کمی مورد بررسی قرار گرفتند. از میان تعداد 8 مولفه در دسته پارامتر رفتاری برندسازی و مجموع 63 شاخص، میان وضعیت مورد انتظار و فعلی تفاوت معناداری وجود داشته، شکاف زیادی میان انتظارات و دریافتی ها در مولفه های برندسازی به چشم می خورد. نتیجه آزمون رتبه بندی فریدمن، وجود تفاوت معنادار در میانگین رتبه اهمیت مولفه های پارامتر رفتاری در وضعیت موردانتظار و فعلی و وجود تفاوت ها و شباهتهایی را روشن می سازد.
ایسنا. (1397). در دانشگاه با هیچ مواجه هستیم! - ایسنا. https://www.isna.ir/news/97102111087/در-دانشگاه-با-هیچ-مواجه-هستیم
حسینی لرگانی, م., & یادگارزاده, غ. (2021). مروری بر مدل‌های گوناگون طراحی و تدوین برنامه درسی دانشگاهی در آموزش عالی: ارائه مدلی پیشنهادی برای آموزش عالی ایران. دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 11(22), 49–88. http://www.icsajournal.ir/article_128284.html
حقیقت نائینی, غ. (1390). ارزیابی تاثیر بخشی فارغ التحصیلان کارشناسی گروه شهرسازی دانشگاه هنر طی سالهای 84-1378. نامه معماری و شهرسازی, 6, 0–5.
خسروی, م., & آرمان, م. (1394). مدلی برای پیاده سازی نوآوری در برنامه درسی نظام آموزش عالی. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی, 3(7), 65–84. https://doi.org/10.52547/.4.7.65 دیباواجاری, ط. (1388). مفهوم پردازی بین المللی کردن برنامه درسی در آموزش عالی؛ ابعاد و روندها. راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی), 2(3), 137–142. https://www.sid.ir/Fa/Journal/ViewPaper.aspx?ID=117819
رحیمی, ب. (1397). فراتحلیل چالش های محیط آموزش عالی در قرن بیست و یکم به عنوان الگوی جهت گیری برنامه های درسی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 9(17), 115–166.
سراجی, ف., & آرمند, م. (1389). بررسی وضعیت پژوهش های انجام شده در حوزه برنامه ریزی درسی در ایران: شناسایی فاصله بین وضع موجود و مطلوب. مطالعات برنامه درسی, 4(16), 29–52. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=176649
سرمد, ز., & وزیری, م. (1376). شاخص های کیفیت برنامه درسی در آموزش عالی. فصلنامه علمی و پژوهشی علوم انسانی, 24.
سعادت طلب, آ. (1399). واکاوی راهبردهای موثر بر تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی(مطالعه کیفی). 11(22), 165–186.
عباسی دره بیدی, ا., کاظمی اسفه, ن., & ابراهیمی, م. (1395). نقش و جایگاه هنر در پیشرفت. دهمین کنگره پیشگامان پیشرفت, 324–330 https://doi.org/https://civilica.com/doc/58073.
فتحی واجارگاه, ک. (1386). عوامل موثر بر تغییر برنامه درسی علوم سیاسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی ایران. همایش انجمن علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران.
قضاوی, م., میرشاه جعفری, س., نصر, ا., & موسی پور, ن. ا. (1395). نقش مشارکت کنندگان در تدوین رشته های جدید دانشگاهی در دو وضع موجود و مطلوب. مطالعات برنامه ریزی آموزشی, سال پنجم, 51–76.
کرمی, م., & فتاحی, ه. (1392). تغییر برنامه درسی آموزش عالی: مورد: برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 4(7), 110–136.
مهدی, ر., & شفیعی, م. (1399). الگو و چارچوب راهنما برای دانشگاه نوآور و ارزش آفرین. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی, 9(17), 1–15. https://doi.org/10.29252/.9.17.1
میرزایی, خ. (1394). پژوهش، پژوهشگری و پژوهشنامه نویسی (5th ed.). جامعه شناسان.
Alpert, F., Brown, M., Ferrier, E., Gonzalez-Arcos, C. F., & Piehler, R. (2021). Branding’s academic–practitioner gap: managers’ views. Journal of Product & Brand Management, ahead-of-p(ahead-of-print). https://doi.org/10.1108/JPBM-09-2020-3105
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2018). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches (5th ed.). SAGE Publications. https://books.google.com/books?
id=335ZDwAAQBAJ&dq=Research+Design:+Qualitative,+Quantitative,+and+Mixed+Methods+Approaches&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjQuPPsoqvyAhUGKewKHXb5Dx8Q6AEwAXoECAcQAg
Ion, E. I. (2018). Master Thesis-3 BRAND BUILDING FOR SMALL AND MEDIUM-SIZED COMPANIES.pdf (pp. 1–101).
Jafariyan, H., Nayebzadeh, S., DavodiRoknabadi, A., & HatamiNasab, S. (2021). Analyzing the Intellectual Paradigm of Fashion Branding in International Research | Jafariyan | International Journal of Information Science and Management (IJISM). 19(1), 59–74.
https://ijism.ricest.ac.ir/index.php/ijism/article/view/1812
Kucharska, W., & Mikołajczak, P. (2018). Personal branding of artists and art-designers: necessity or desire? Journal of Product and Brand Management, 27(3), 249–261. https://doi.org/10.1108/JPBM-01-2017-1391
Lattuca, L. R., & Stark, J. S. (2011). Shaping the College Curriculum: Academic Plans in Context. John Wiley & Sons.
Ngala, O. M. (2020). Higher Education Curriculum Orientation and Performance of Universities in Kenya: Industry Linkage Strategies. repository.cuk.ac.ke
Ojasalo, J., Nätti, S., & Olkkonen, R. (2008). Brand building in software SMEs: An empirical study. Journal of Product and Brand Management, 17(2), 92–107. https://doi.org/10.1108/10610420810864702
Roffe, I. (2010). Sustainability of curriculum development for enterprise education: Observations on cases from Wales. Education and Training, 52(2), 140–164. https://doi.org/10.1108/00400911011027734
Walvis, T. H. (2008). Three laws of branding: Neuroscientific foundations of effective brand building. Journal of Brand Management, 16(3), 176–194. https://doi.org/10.1057/palgrave.bm.2550139
