نقش توسعه كارآفريني در ارتقاي بهره‌وري نیروی‌کار: مقایسه تطبیقی کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته منتخب
الموضوعات :
علیرضا امینی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران مرکز)
سیدآرش ولی نیا
2
(دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران مرکز)
یونس سلمانی
3
(تربیت مدرس)
زهرا انصاری
4
(دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران مرکز)
الکلمات المفتاحية: کارآفريني, بهره‌وري نيروي‌کار, نوآوري, سرمایه انسانی, , , , ,
ملخص المقالة :
ارتقای بهره وری نیروی‌کار یکی از اهداف اصلی بنگاه های اقتصادی است و شناخت عوامل موثر بر آن همواره از سوی اقتصاددانان مورد تأکید بوده است؛ از مهمترین عوامل موثر بر ارتقای بهره‌وری نیروی کار می‌توان به توسعه کارآفرینی اشاره داشت؛ به‌طوریکه کارآفرینی با سوق جامعه به سمت تغييرات تکنولوژیکی و مبتكرانه، شرایط لازم برای تبدیل دانش جديد به خدمات و محصولات جديد و نهایتا بهره‌وری بالای نیروی کار را فراهم می کند. با توجه به اهمیت این مسئله، تحقیق حاضر براساس داده های سال 2011 و 2012 به بررسی تاثیر توسعه کارآفريني بر بهره‌وري نيروي‌کار در دو گروه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته با استفاده از روش رگرسیون GLSپرداخته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که در هر دو گروه کشورهای مورد بررسی، سرمایه ی انسانی تاثیر نسبتاً برابری در ارتقای بهره‌وری نیروی کار دارد حال آنکه درخصوص تأثیر سرمایه فیزیکی سرانه بر بهره‌وری نیروی کار تفاوت قابل ملاحظه‌ای وجود دارد. شایان ذکر است، شاخص کلی کارآفرینی، نگرش کارآفرینی و فعالیت کارآفرینی بر ارتقای بهره‌وری نیروی‌کار کشورهای درحال‌توسعه وتوسعه‌یافته تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ همچنین، تأثیر شاخص انگیزه کارآفرینی بر ارتقای بهره‌وری نیروی کار مثبت است و معنادار نیست. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مولفه ها ی مربوط به دو شاخص نگرش و فعالیت کارآفرینی در گروه کشورهای در حال توسعه از سطح تاثیرگذاری پایین تری بر بهره وری نیروی کار نسبت به کشورهای توسعه‌یافته برخوردار هستند.
