روش رتبه بندی مراکز رشد به وسیله نماگرهای ترکیبی
الموضوعات :حمید مهدوی 1 , مرتضی راستی برزکی 2 , قاسم مصلحي 3
1 - -
2 - کارشناس دفتر انتقال فناوری شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان
3 - مهندسی صنایع
الکلمات المفتاحية: مراکز رشد, نماگرهای ترکیبی, ارزیابی,
ملخص المقالة :
استفاده از مركز رشد به عنوان يكي از نهادهاي كارآ در امر توسعه و رونق اقتصادي، مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان واقع شده است. مراكز رشد به وسيله حمايت از مستاجرين با تركيبي از تسهيلا ت و خدماتي كه به آساني از منابع ديگر قابل تامين نيستند، باعث افزايش ارزش افزوده مي شوند. محتوا و چگونگي پرداخت اين خدمات معمولا ً تاثير مهمي بر موفقيت مستاجرين مركز رشد و نحوه عملكرد مركز رشد دارد. معرفي الگوهاي بهتر و آگاهي دادن به مراكز رشد در مورد ميزان فاصله آنها از الگوهاي مناسب و نيز اطلا ع رساني در مورد موقعيت آنها نسبت به يكديگر، مراكز رشد را در اتخاذ تصميمات سنجيده تر ياري مي دهد. نماگرهاي تركيبي روش ساده اي براي مقايسه مجموعه اي از مراجع ارزيابي شونده نظير كشورها، سازمان ها و سيستم ها در موضوع هاي پيچيده و در دامنه وسيعي از زمينه ها نظير مسائل زيست محيطي، پيشرفت هاي اقتصادي، اجتماعي يا فناوري فراهم مي كنند. معمولا ً هدف اصلي تدوين آنها، مقايسه عملكردي مجموعه اي از مراجع ارزيابي شونده از يك جنبه خاص مي باشد. آنها همچنين به عنوان ابزاري مفيد در تحليل سياست ها و نيز وسيله اي براي ارتباط با عموم به كار مي روند. در اين مقاله، پس از بيان روش تدوين نماگرهاي تركيبي بر طبق آخرين فنون و دستاوردها، به معرفي چند نماگر گردآوري شده با تاكيد بر نماگرهاي كليدي عملكرد )KPI( به منظور رتبه بندي مراكز رشد فناوري با توجه به شرايط محيطي كشور ايران پرداخته شده است. با توجه به اينكه پژوهشي در زمينه رتبه بندي مراكز رشد مشاهده نگرديد، اميد است ارائه اين مقاله گام مؤثري براي انجام اقدامات لا زم در اين زمينه باشد و نقطه شروع مناسبي به منظور بررسي دقيق ارزيابي و رتبه بندي مراكز رشد در سطح ملي و بين المللي باشد.
