در مسیر دانشگاه كارآفرين؛ دانشگاه کارآفرین از تئوری تا عمل
الموضوعات :حسین صمدی میارکلائی 1 , حمزه صمدی میارکلایی 2
1 - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، مازندران، ایران
2 - دکتری مدیرت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: كارآفريني دانشگاهي, دانشگاه کارآفرین, نوآوری, فناوری,
ملخص المقالة :
دانشگاه كارآفرين مكاني است كه مشاغل جديد در آن خلق مي شوند، اين مركز از افراد كارآفرين حمايت مي كند. اين حمايت شامل حمايت آموزشي، مالي و بازاريابي است. در چنين دانشگاهايي براي سرمايه گذاران امكاناتي فراهم مي شود تا مشكلات آن ها پيش بيني شده و از فرصت هاي بدست آمده استفاده كنند كه خود تجربه ارزشمندي در حيطه مالي و بازاريابي است. مشاغلي كه از اين دانشگاه ها بهره مند مي شوند مسلماً در توسعه فناوري جديد پيشرو خواهند بود. اين فناوري در توليد كالاها به كار رفته و منجر به بالا رفتن سطح استاندارد زندگي خواهد شد. در این بین هدف از تحقیق حاضر تبیین وضعیت حاکم بر دانشگاه كارآفرين در دانشگاه های هزارة سوم با طرح پژوهشي تجربي از طریق سیستم استنتاج فازی است. روش این پژوهش از نظر نحوه‌ی گردآوری داده‌ها، روش پيمايشي و از نظر مقاصد پژوهش، کاربردی است. جامعه آماري اين تحقيق اساتید، خبرگان و مسئولین دانشگاه صنعتی بابل مي باشند. یافته ها نشان داد که از میان شاخص های مورد بررسی فقط شاخص های چندرشته ای فرارشته ای؛ چشم انداز و ماموریت دانشگاه؛ انتقال دانش و مؤلفة مركز رُشد، تأمين مالي مخاطرات در شركت هاي مشتق از دانشگاه در سطح مطلوبی بوده است، ولی سایر شاخص ها در وضعیت نامناسبی قرار دارند. باتوجه به یافته های توصیفی و تحلیلی پژوهش حاضر باید اشاره کرد که ظهور دانشگاه كارآفرين در واقع پاسخي به اهميت روزافزون دانش در نظام ملي و منطقه اي نوآوري و ادراك جديد از دانشگاه است.
1. مزده، محمد مهدی؛ بانک، مائده؛ زاهدی، محمد رضا و پورمسگری، مجيد. (1392). تعيين شاخص‌های تأثيرگذار در کارآفرين بودن دانشگاه‌های دولتی ايران و رتبه‌بندی دانشگاه‌‌ها از اين منظر، فصلنامه سیاست علم و فناوری، (6)1، 98-81.
2. Etzkowitz, H. (2003). Research groups as ‘quasi-firms’: the invention of the entrepreneurial university. Research Policy, 32. 109–121.
3. Gibb, A. (2012). Exploring the Synergistic Potential in Entrepreneurial University Development: Towards the Building of a Strategic Framework. Annals of Innovation & Entrepreneurship, 3, 1-21.
4. Arnaut, D. (2010). Towards an Entrepreneurial University, International Journal of Management System, 3(1), 136-152.
5. یداللهی¬فارسی، جهانگير؛ زالی، محمدرضا و باقري فرد، سيدمرتضي. (1390)، شناسايي عوامل مؤثر بر توسعه كارآفريني دانشگاهي (مطالعه موردي دانشگاه جامع علمي- كاربردي). سیاست علم و فنّاوری، (1)4، 32-17.
6. فکور، بهمن و حاجی حسینی، حجت¬ا.. . (1387)، کارآفرینی دانشگاهی و تجاری¬سازی نتایج تحقیقات در دانشگاه¬های ایران (مطالعه موردی 7 دانشگاه مهم کشور) ، سیاست علم و فنّاوری، (2)1، 70-59.
7. صمدی میارکلائی، حسین، آقاجانی، حسنعلی، صمدی میارکلائی، حمزه. (1393). ارزیابی شاخص¬های دانشگاه دانشگاه کارآفرین در دانشگاه مازندران بر اساس روش فازی. فصلنامه علمی و پژوهشی توسعه كارآفريني دانشگاه تهران. (2)7. 388-369.
8. Agarwal, R., & Shah, S. K. (2014). Knowledge sources of entrepreneurship: Firm formation by academic, user and employee innovators. Research policy, 43(7). 1109-1133.
9. Åstebro, T., Bazzazian, N., & Braguinsky, S. (2012). Startups by recent university graduates and their faculty: Implications for university entrepreneurship policy. Research policy, 41(4). 663-677.
10. Audretsch, D. B. (2014). From the entrepreneurial university to the university for the entrepreneurial society. The Journal of Technology Transfer, 39(3). 313-321.
11. صمدی میارکلائی، حسین؛ آقاجانی، حسنعلی؛ مشازمینی، موسی. (1393)، تبیین شاخص¬های دانشگاه کارآفرین در آموزش عالی از طریق سیستم استنتاج فازی: مطالعه¬ای در دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر. نشریه علمی و پژوهشی اندیشه¬های تازه در علوم تربیتی. (3)9. 114-96.
12. فکور، بهمن. (1388)، کارآفرینی دانشگاهی (مفهوم، زمینه¬های پیدایش و نحوه دست یابی)، فصلنامه رشد و فناوری، 42-35.
13. Peverelli, P.J., & Song, J. (2012). Chinese Entrepreneurship: A Social Capital Approach. Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg. ISBN: 378-3-642-28205-8.
14. Audretsch, D B. (2002). Entrepreneurship: A Survey of the Literature, European Commission.
15. Miller, D. (1983). The Correlates of Entrepreneurship in Three Types of Firms, Management science. 770-791.
16. آقاجانی، حسنعلی؛ صمدی میارکلائی، حسین و صمدی میارکلائی، حمزه. (1394)، بررسي رابطه ميان كارآفريني سازماني و ويژگي¬هاي سازمان يادگيرنده. فصلنامه علمی و پژوهشی فراسوی مدیریت (مدیریت بهره¬وری). (35)9. 64-39.
17. زارع، مهلا؛ رضایی، محسن؛ عربیون، ابوالقاسم و اکبری، سید مهدی. (1389)، کارآفرینی سازمانی (مدیران نسل سوم)، مفاهیم، راهبردها و مدل¬ها. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. (1)1. 84-75.
18. امین بیدختی، علی اکبر. (1387)، توسعه کارآفرینی، فصلنامه کار و جامعه، 104، 72-66.
19. Guenther, J., & Wagner, K. (2008). Getting out of the Ivory Tower – New Perspectives on the Entrepreneurial University. European Journal of International Management. 2(4), 400-417.
20. صمدی میارکلائی، حسین؛ آقاجانی، حسنعلی و صمدی میارکلائی، حمزه. (1394)، بررسی و تبیین ظرفیت کارآفرینانه دانشگاه¬های منتخب استان مازندران. نشریه علمی و پژوهشی مدیریت دولتی دانشگاه تهران. (1)7. 132-111.
21. Zhou, C., & Etzkowitz, H. (2008). Emergence of the Entrepreneurial University and the Future of Higher Education in China. Ethiopia Triple Helix Conference. 355-370.
22. Shattock, M. (2005). European Universities for Entrepreneurship: Their Role in the Europe of Knowledge The Theoretical Context. In OECD. (2005). Higher Education Management and Policy. Special Issue: Entrepreneurship, 17(3). 13-26.
23. Van Vught, F. (1998). Innovative Universities: Challenges and Perspectives. University of Twente, The Netherlands.
24. Clark, B. (1998). Creating entrepreneurial universities: Organizational pathways of transformation. Oxford: Elsevier.
25. Clark, B. (2001). The Entrepreneurial University: New Foundations for Collegiality, Autonomy, and Achievement. In OECD. (2001). Higher Education Management: Education and Skills. Journal of the Programme on Institutional Management in Higher Education, 13(2). 9-24.
26. زالی، محمدرضا؛ رضوی، مصطفی و محمدزاده، ناحید. (1392)، تبیین نقش فرهنگ کارآفرینی سازمانی بر کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاه تهران. فصلنامه مدیریت بازرگانی، (2)5، 114-89.
27. طالبی، کامبیز و یکتا، محمدرضا (1387)، آموزش کارآفرینی دانشگاهی و نقش آن در ایجاد و توسعه‌ی شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) دانش بنیان، نشریه توسعه کارآفرینی، (1)1، 131-11.
28. Brennan, M.C., & McGowan, P. (2006). Academic entrepreneurship: an exploratory case study. Int. J. Entrepreneurial Behaviour & Research, 12(3), 144-164.
29. Marques, J.P.C.; Caraca, J.M.G., & Diz, H. (2006). How can university–industry–government interactions change the innovation scenario in Portugal?—the case of the University of Coimbra, Technovation, 26, 534–542.
30. Dooley, L., & Kirk, D. (2007). University-industry collaboration: Grafting the entrepreneurial paradigm onto academic structures, European Journal of Innovation Management, 10(3), 316-332.
31. Mowery, D.C., & Sampat, B.N. (2005). Universities in National Innovation systems, in Fagenberg J, Mowery DC, Nelson RR, (eds.) Oxford Handbook of Innovation, Oxford University Press.
32. Novotny, Á. (2008). Academic entrepreneurship in Hungary: Can the Bayh-Dole model of university technology transfer work in an Eastern European context?, Social and Management Sciences, 16(2), 71–80.
33. Bercovitz, J., & Feldmann, M. (2006). Entrepreneurial Universities and Technology Transfer: A Conceptual Framework for Understanding Knowledge-Based Economic Development, Journal of Technology Transfer, 31, 175–188.
34. صمدی میارکلائی، حمزه و صمدی میارکلائی، حسین. (1392)، نظریه¬ها و الگوهای ارتباط میان دانشگاه¬ها و صنعت در اقتصاد دانش بنیان. فصلنامه علمی و ترویجی پارک¬ها و مراکز رشد. (35)9. 70-59.
35. Martin, M. (2011). The Triple Helix in the making? Conceptual foundations and focus of this study, In M. Martin, (eds). In search of the Triple Helix: Academia-industry-government interaction in China, Poland, and the Republic of Korea, 15-32. UNESCO, International Institute for Education Planning: Paris.
36. Ketikidis, P. H.; Ververidis, Y., & Kefalas, P. (2012). An Entrepreneurial Model For Internationalization of Higher Education: The Caceof City College, An International Faculty of The University of Sheffield. The 11th International Conference on Science-to-Business Marketing and Successful Research Commercialization, 90-102.
37. Lazzeretti, L., & Tavoletti, E. (2005). Higher Education Excellence and Local Economic Development: The Case of the Entrepreneurial University of Twente. European Planning Studies, 13(3): 475-493.
38. Yadollahi Farsi, J.; Imanipour, N., & Salamzadeh, A. (2012). Entrepreneurial University Conceptualization: Case of Developing Countries, Global Business and Management Research: An International Journal, 4(2). 193-204.
39. قناتی، سمیرا؛ کردنائیج، اسدا.... و یزدانی، حمیدرضا. (1389)، بررسی وضعیت فرهنگ سازمانی کارآفرینانه در دانشگاه تهران. نشریه توسعه کارآفرینی. (10)3، 133-115.
40. Hult, G.M.T., & Ferrell, O.C. (1997). Global learning organization structure and market information processing, Journal of business research, 40. 155–166.
41. Fornell, C., & Larcker, DG. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18, 39–50.
42. Bollen, KA. (1989). Structural Equations with Latent Variables. Wiley: New York.
43. Zadeh, L. A. (1965). Fuzzy Sets. Information and Control. 8, 338-353.
44. آذر، عادل و فرجی، حجت. (1387)، علم مدیریت فازی. تهران: مهربان نشر.
45. Saremi, M.; Mousavi, S.F., & Sansyei, A. (2009). TQM consultant selection in SMEs with TOPSIS under fuzzy environment, Expert systems with Application. 2742-2749.
46. Chen, C.T. (2000). Extensions of the TOPSIS for group decision-making under fuzzy environment. Fuzzy Sets and Systems, 114, 1-9.
47. Van de ven, A., & Ferry, D. (1979). Measuring and assessing organizations. John Wiley, New York.
48. O’Shea, R.; Allen, T., & Morse, K. (2005). Creating the Entrepreneurial university: The Case of MIT. Presented at Academy of Management Conference, Hawaii, 2005.
49. دانشگاه صنعتی شریف، (1385). بررسی دانشگاه¬های دنیا در زمینه کارآفرینی. گزارش تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شریف.
