بررسی و اولویتبندی عوامل موثربر مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی در بافت فرسوده شهرها؛ مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر تهران
الموضوعات : Islamic urbanismاحمد حیدری 1 , حمیدرضا جودکی 2
1 - دانشجوی دکترای شهرسازی، گروه شهرسازی، واحدتهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه برنامهریزی شهری، واحداسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
الکلمات المفتاحية: مکانیابی, ایستگاه آتشنشانی, فرآیندالگوی پراکنش, بافت فرسوده, شهر تهران,
ملخص المقالة :
ایجاد امکانات جدید شهری نیازمند مطالعه دقیق در زمینه نحوه استقرار صحیح این امکانات درمناطق مختلف یک شهراست. ازمیان کاربریها وخدمات موجود در شهر، توزیع ومکانیابی بهینهی ایستگاههای آتشنشانی به دلیل اهمیت و توجه روز افزون به امر ایمنی در شهر و ارایهی تمهیداتی در زمینه پیشگیری و مقابله با آتش سوزی وحادثه از اهمیت قابل توجهی برخورداراست. در بافت فرسوده و قدیمی به دلیل تامین دسترسی مناسب و حداقل زمان استاندارد رسیدن به محل حریق و به طورکلی تامین ایمنی شهری احداث ایستگاههای آتشنشانی از اهمیت دوچندان برخورداراست. هدف اصلی تحقیق بررسی و اولویتبندی عوامل موثربر مکانیابی بهینه به منظور تاسیس ایستگاههای آتش در بافت فرسوده شهر تهران میباشد. در این پژوهش ابتدا با بررسی و شناسایی عوامل مؤثر در مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی در بافت فرسوده با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی که یک روش تصمیمگیری چندمعیاره است پرداخته سپس معیارها و زیر معیارها عوامل مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی را وزن دهی و اولویتبندی آنها نموده است. نتایج حاصله نشان میدهدکه ازبین عوامل مهم دسترسی، تراکم جمعیت، مجاورت و مخاطرات محیطی عامل دسترسی با476/0بیشترین وزن را در مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی در بافت فرسوده شهر تهران به خود اختصاص داده است.
