تحلیل نگرش هجویری در کشفالمحجوب نسبت به مذهب تشیع
الموضوعات : Research in Iranian classical literatureصدیقه ایفایی 1 , خلیل حدیدی 2 , علی دهقان 3
1 - زبان وادبیات فارسی
2 - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
3 - آزاد اسلامی تبریز
الکلمات المفتاحية: صوفیه, تشیع کشفالمحجوب ابوالحسن هجویری لغزشها,
ملخص المقالة :
علی بن عثمان هجویری از زعما و بزرگان تاریخ ادبیات عرفانی صوفیه است که با تأسی به معارف قرآن و فرهنگ نبوی و با استغراق در سخنان صوفیان صافیضمیر موفق به تألیف کشفالمحجوب شده است. هجویری به سبب تأثر از شرایط زمانی، مکانی و جایگاه مذاهب کلامی، بهویژه غلبه اشعریت، مواضعی پرلغزش و پرتشتت در باب مذهب تشیع برگزیده و گزارشگر گزارههایی عقلستیز و باورسوز دربارة این مذهب بوده است. این پژوهش درصدد نقد آرای هجویری در باب مذهب تشیع از طریق بررسی کلی روشها و رویکردهای عرفانی- کلامی مؤلف در قالب نقد محتوایی با نگرش درون دینی و با سنجش نگرههایی چون تناقضهای درونی، مخالفت با قرآن، سنت و تاریخ، گزینش و حذف، پذیرش و رد متعصبانه در تحلیل کلی سامانیافته است. نگارندگان به این نتیجه رسیدهاند که هجویری به شیوه پیچیده پیشوایان خود، صحیح و ناصحیح را آمیخته و دچار مغالطه در باب مذهب تشیع بوده است.
