تحليل ظرفيت‌هاي تمثيلي حكايات مربوط به پيامبر اكرم(ص) درمثنوي مولانا
الموضوعات :
فاطمه كوپا
1
()
الکلمات المفتاحية: پيامبر اكرم(ص) مولوي مثنوي معنوي تمثيل حكايات تمثيلي,
ملخص المقالة :
زبانِ ادبي، يكي از گونههاي زباني است كه از ساحت تجربي و معنايي ويژه‌اي سخن ميگويد؛ زيرا تنها در قلمرو متون معنايي و روابط كنايي و نماديني زبان مي‌توان ادبي اشيا را كشف كرد. آنچه حلاوت كلام اديبانه به شمار ميآيد از همين لايههاي زيرين و ژرف معنايي و احساسي ناشي ميشود كه در زبان بازتاب يافته است. يكي از دستمايهها و ابزار كارآمد كلام اديبانه كه ظرفيتي گسترده در بيان نمادين تصاوير و مفاهيم دارد، «تمثيل» است كه با بسامدي در خور توجه در مثنوي مولوي نمود يافته است. البته ساختار قصههاي مثنوي به روشني معلوم ميدارد گوينده مفهوم نهفته و دروني آنها را مد نظر دارد؛ ترتيب عناصر و توالي حوادث و عبارات در حكايات تمثيلي مثنوي به گونهاي است كه در اكثر موارد به دليل همسويي ميان هنرمند و هنرپذير، مخاطب را به مفاهيم نهفته در بطن حكايات راه مينمايد. اين جستار در پي‌پاسخ گفتن به دو سؤال بنيادين است: 1. مفهوم دقيق تمثيل و ادبيات تمثيلي و حوزههاي كاربردي اين شگرد ادبي چيست؟ 2. نحوه بهرهگيري مولانا از ظرفيت‌هاي تمثيلي حكايات مربوط به پيامبر اكرم(ص) به چه صورتي بوده است؟ ملاك انتخاب حكايات نيز، برجستگي تمثيل در اين گونه حكايات بوده است.
