تاج المآثر و کشف ابیاتی فراموش شده از چند دیوان
الموضوعات :
طاهره خوشحال دستجردي
1
()
غلامحسين شريفي ولداني
2
()
مهدي فاموري
3
()
عليرضا شادآرام
4
()
الکلمات المفتاحية: تاج المآثر, نظامي نيشابوري, متن پژوهی, مسعود سعد سلمان امیرمعزی مجیرالدین بیلقانی قطران تبریزی عمعق بخاری ابوالفرج رونی انوری عسجدی منوچهری فرخی عنصری سید حسن غزنوی,
ملخص المقالة :
کتاب تاريخي – ادبي "تاج المآثر" کهن‌ترين منبع تاريخ غوريان است که مؤلف آن، حسن نظامی نیشابوری خود در دستگاه حکومت غوريان هند مي‌زيسته است. تاج المآثر که در سال 602 هـ .ق به رشتة تحرير درآمده، علاوه بر اهميت تاريخي، از اهميت ادبي بسيار نيز برخوردار است. بهره‌گيري فراوان از صنايع ادبي و استشهاد بسيار به اشعار تازي و پارسي، از بارزترین ویژگی‌های این کتاب است؛ آنگونه که به گفته ملک الشعرای بهار هیچ یک از آثار متقدمان به اندازه تاج المآثر شاهد شعری از قدما ندارد. بدین ترتیب یکی از استفاده‌هایی که می‌توان از این کتاب برد، بازشناسی ابیات و اشعار مفقود و فوت شده از ديوان‌هاي شعرای سرشناس است. آنچه نويسندگان در این مقاله به اجمال بدان پرداخته، مقایسه‌ای میان ضبط ابیات شاعران شناخته شده در تاج المآثر و همان ابیات در دیوان‌های مصحَّح است. بدیهی است که این مقایسه در کشف و تصحیح اشعار شاعران مورد نظر بسیار مؤثر است.
