اثر بخشی درمان گروهی با رویکرد فراشناختی در کاهش افسردگی و سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
محورهای موضوعی :
1 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس (ام اس) به دلیل مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن درمان قطعی و اختلالات روانی همراه آن می تواند اثر مخربی بر سلامت روان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر افسردگی اساسی و سلامت روان بیماران مبتلا به ام اس صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. تعداد30 آزمودنی با تشخیص بیماری‌ام اس و دارا بودن معیارهای ورود از بین افراد عضو انجمن ام اس به شیوه نمونه گیری در دسترس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. پرسشنامه های افسردگی اساسی بک (BDI-II) و سلامت روان گلدبرگ توسط آزمودنی ها، پیش و پس از درمان تکمیل شد. گروه آزمایش، طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان با رویکرد فراشناختی به صورت گروهی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مدل آماری کوواریانس تک متغیری (آنکووا) تحلیل گردید. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات افسردگی (04/0P=)، (53/3F=) و سلامت روان (02/0P=)، (48/4F=) پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می دهد که درمان فراشناختی به صورت گروهی بر کاهش افسردگی و بهبود سلامت روان بیماران ام اس مؤثر است. لذا به کارگیری این روش حمایتی، می تواند به عنوان یک راهکار مؤثر به منظور بهبود سلامت روان بیماران ام اس و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود.
Introduction: Multiple sclerosis (M.S) can have a devastating effect on mental health due to the chronic nature of the disease, lack of definitive treatment and associated mental disorders. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of group metacognitive therapy on major depression and mental health of patients with MS. Methods: The present study was a quasi-experimental pre test-post test with a control group. Thirty subjects were randomly divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups with a diagnosis of MS and inclusion criteria among the members of the MS Association by available sampling method. Beck Depression Inventory (BDI-II) and Goldberg Mental Health Questionnaires were completed by subjects before and after treatment. The experimental group was treated as a group with metacognitive approaches for 8 sessions of 90 minutes. Data were analyzed using univariate covariance (ANCOVA) statistical model. Results: The findings showed that between the mean scores of depression (F = 3.53) (P = 0.40) and mental health (F = 48.4) (P = 0.02) pre-test and post-test Experiments of the experimental and control groups showed a significant difference. Conclusion: The results show that group metacognitive therapy is effective in reducing depression and improving the mental health of MS patients. Therefore, using this supportive method can be used as an effective strategy to improve the mental health of MS patients and empower them.
