بررسی وضعیت اشتغال دانشآموختگان حوزه محیطزیست و سلامت در شهرداری کرج
محورهای موضوعی : برنامه ریزی؛ آموزش و مدیریت محیط زیستسیدحسن موسوی 1 , فرهاد صوفیان 2
1 - شهرداری کرج
2 - شهرداری کرج
کلید واژه: اشتغال دانشآموختگانمحیطزیست سلامتشهرداری کرج,
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه بررسی وضعیت اشتغال دانشآموختگان رشته محیطزیست و بهداشتمحیط در شهرداری کرج بود. در گام نخست فراوانی و درصد فراوانی کلیه پرسنل در سه سطح تحصیلات کاملاً مرتبط (محیطزیست و بهداشت محیط)، تحصیلات نیمهمرتبط و تحصیلات غیرمرتبط در سه گروه ستاد مرکزی، سازمانها و مناطق با توجه به اطلاعات دریافتی از معاونت برنامهریزی شهرداری کرج مورد بررسی قرار گرفت. در گام دوم میزان ارتباط تحصیلات با نوع مسئولیت کاری کارشناسان و روسای ادارات مسئول حفظ محیطزیست بررسی شد. نتایج نشان داد تنها 1 درصد از کل پرسنل شهرداری کرج دارای تخصص محیطزیست و بهداشت محیط و 1/3 درصد افراد دارای تخصص نیمه مرتبط میباشند. از مجموع 49 نفر پرسنل دارای تحصیلات مرتبط تنها 8 نفر (3/16 درصد) در مسئولیتهای مرتبط با تحصیلات خود بهکارگیری و مشغول به فعالیت هستند. همچنین، نتایج نشان داد که تنها 5 نفر (42 درصد) از 12 رئیس اداره یا امور مسئول حفظ محیطزیست و سلامت شهروندان، دارای تحصیلات مرتبط با وظایف آن اداره میباشند و 1 مورد نیز دارای تحصیلات و تجربیات نیمهمرتبط میباشد. این واقعیت نشاندهنده عدم توجه مدیران شهرداری به چارت سازمانی موجود و ضابطهمند نبودن جابجاییها و توزیع مسئولیتها به ویژه در حوزه محیطزیست و سلامت است. با توجه به نتايج مطالعه ضرورت بازنگرى و اصلاح فرآيند جذب نيروى انسانى و بهكارگيرى مديران و كارشناسان با تخصص مرتبط در شهرداری کرج، به عنوان اولین پيششرط مديريت و حفظ محیطزیست در راستای دستیابی به توسعه پایدار، ضرورى به نظر مىرسد.
The purpose of this study is investigation of the employment status of environmental and health graduates in Karaj Municipality. In the first step, frequency and frequency percentage of all employers at three levels of completely related fields of education (including environmental science and environmental health), semi-related fields of education and unrelated fields of education were investigated in three groups of central headquarters, organizations and regions according to the information received from the planning deputy of Karaj municipality. In the second step, the relationship between education and work responsibility of experts and heads of the responsible departments for environmental protection was investigated. The results showed that only 1% of the total personnel of Karaj Municipality have a specialty in completely related fields of study and 3.1% of them were graduates in semi-related fields of study. Only 8 (16.3%) of the 49 personnels with completely related fields of study, have been employed in their education-related responsibilities. The results also showed that only 5 (42%) of 12 heads of the departments or responsible personnels for environmental protection have education in completely related fields of study and only one of them were graduates in semi-related fields of study. This fact indicates the lack of attention of municipal managers to the existing organizational chart and non-regulation of the responsibilities distribution especially in the environment and health field. Based on the research results, reviewing and modifying the process of personnel recruitment and using managers and experts with a relevant specialty in the Karaj municipality is necessary as the first prerequisite for managing and preserving the environment to achieve sustainable development.
احديان، اميد (1388). مديريت شهري، محيطزيست و توسعه پايدار. همايش ملي انسان، محيطزيست و توسعه پايدار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان.
احمدی، سیروس (1393). بررسی وضعیت اشتغال دانشآموختگان جامعهشناسی و عوامل مرتبط با آن، دوفصلنامه جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، سال سوم، شماره اول، صفحات: 23-1.
احمدی، سیروس.، بختیاری، مریم.، حسیننژاد، قدم (1395). ارزیابی وضعیّت اشتغال دانشآموختگان رشتههای علوم انسانی و عوامل موثر بر آن (مورد مطالعه: دانشگاه یاسوج)، نشریه آموزش عالی ایران، دوره ۷، شماره 4، صفحات: 20-1.
اسمعیلیزاده، ساناز؛ تقیپور، حسن (1398). بررسى سطح تحصيلات و تخصص مديران و كارشناسان مسئول در سازمانهاى مديريت پسماند شهرهاى ايران. فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط. دوره 15، شماره 1، ص: 87-77.
رحیمیان، حمید.، جهانی جوانمردی، فاطمه.، نوروزی، محمد (1397). وضعیت اشتغال دانشآموختگان رشتۀ مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی، فصلنامه مدیریت در دانشگاه اسلامی، دوره 7، شماره 16، صفحه 252-235.
سعیدی رضوانی، محمود؛ معصومه محمدحسینزاده و حسین باغگلی (1389). سرنوشت شغلی فارغالتحصیلان دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، نشریه مطالعات تربیتی و روانشناسی، شماره (11)2، صفحات: 86-57.
سعیدیپور، بهمن؛ حبیبی، سیامک (1391). نقش آموزش درتوانمندسازی و بهبود عملکرد منابع انسانی سازمان، اولین کنفرانس ملی مهندسی صنایع و سیستمها، نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد، گروه مهندسی صنایع.
علیزاده قناد، نازنین؛ مبهوت، محمدرضا (1394). اهمیت محیطزیست از دریچه توسعه پایدار با تکیه بر تحقق اهداف شهر سالم، کنفرانس بینالمللی محیطزیست و منابع طبیعی، شیراز، موسسه عالی علوم و فناوری خوارزمی.
فیروزیان، محمود؛ دهقان نیری، محمود (1386). عوامل مقاومت کارکنان در برابر برنامههای بهبود (تغییر) سازمانی. فصلنامه مدیریت. شماره 123و 124. ص: 4-9.
ملكوتيان، محمد.، پرورش، عبدالرحيم (1382). وضعيت اشتغال دانش آموختگان رشته بهداشت محيط سراسر كشور طي سالهاي 81-1375، مجله آموزش در علوم پزشكي، دوره 3, شماره 2 (پياپي 10)، صفحات: 63-57.
ملكي، سعيد؛ سعيدي، جعفر (1395). بررسي ابعاد محيطزیستی و جايگاه محيطزيست شهري در برنامههاي توسعه ايران. نشریه مطالعات مديريت شهري. دوره 8، شماره 27، ص: 89-69.
ملکپور، علی و فواد محمدی (1392). بررسی زمینهها و موانع اشتغال فارغالتحصیلان دانشگاهی مقطع کارشناسی رشتههای علوم انسانی شهرستان بیجار، مجله کار و جامعه، ش ماره 157، صفحات: 37-24.
میرکمالی، سیدمحمد؛ حاج خزیمه، مجتبی؛ ابراهیمی، صلاحالدین (1394). شناسایی ملاكهاي جذب و نگهداشت منابع انسانی و ارائه راهکارهاي مناسب (مورد: کارکنان دانشکدههاي پردیس فنی دانشگاه تهران). مجله مدیریت توسعه و تحول. شماره 22، ص: 18-9.
Wu, S. J., and Zhang, D. (2013). Analyzing the effectiveness of quality management practices in China. International Journal of Production Economics, 144 (1), p: 19-28.