اصطلاحات خاص فرهنگی قران در ترجمه
محورهای موضوعی : قرآن و ادبیاتابوالفضل سنجرانی 1 , نازنین قدرت 2
1 - ادبیات و زبان های خارجه
2 - دانشگاه حکیم سبزواری
کلید واژه:
چکیده مقاله :
از آنجا که کتاب آسمانی قرآن از ارزشمندترین کتب مسلمانان می باشد، لذا ترجمه دقیق آن اهمیت شایانی دارد. مترجمان متون مذهبی به ویژه قرآن کریم با واژگانی روبرو می شوند که یافتن معادل برای آنها دشوار است، زیرا این واژگان خاص فرهنگ زبان مبدا هستندو در فرهنگ زبان مقصد جایگاهی ندارند. مترجمان برای ترجمه این عناصر خاص فرهنگی از استراتژی های خاصی استفاده می کنند. در همین راستا این مطالعه که یک پژوهش توصیفی است به بررسی استراتژی های بکار رفته در ترجمه عناصر فرهنگی خاص قرآن کریم در تمام سوره های آن توسط سه مترجم برجسته قرآن ، می پردازد. چارچوب نظری این پژوهش براساس مدل ارایه شده مونا بیکر (1992) برای ترجمه عناصر فرهنگی می باشد که شامل هشت استراتژی مختلف است که بر اساس آن پربسامدترین و کم بسامدترین استراتژی بکار رفته توسط سه مترجم قرآن کریم مشخص می گردد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که پربسامدترین استراتژی بکار رفته در ترجمه عناصر قرهنگی قرآن استراتژی " ترجمه با استفاده از یک واژه کلی تر" و کم بسامدترین آن استراتژی " توصیف و یک واژه مرتبط" می باشد. در نتیجه، عناصر فرهنگی خاص قرآن با عناوین کلی ترجمه شده اند که دیگر خاص فرهنگ قرآن نیستند.
One of the areas in which most of the translators of the Holy Qur’an have stumbled over, is related to the rendering of items belonging to the unique culture of the Noble Qur’an and Islam. In the translation of these Quran-specific cultural items, every translator with different ideological background adopts different strategies. So this paper is to work on the fifty Qur'an specific-cultural items in all surah(s) of the Holy Qur'an along with their English translations by three different translators A. Yusuf Ali, A.J. Arbery, and T. Saffarzadeh. The present study concerns with the Mona Baker’s (1992) theoretical model for translating culture-specific items to determine the strategies and techniques which the three translators of the Noble Book have adopted in dealing with Qur’an-specific cultural items. The results indicate that that the strategy of translation by a more general word has been the most frequently used strategy and the strategy of translation by paraphrasing using a related word is the least-frequent strategy either in the work of each translator separately and in the works of all the three translators as the whole. As a result, the translators tend to use more generic terms and to be more target-oriented.
