مربی¬گری الکترونیک: نوآوری مبتنی بر وب
محورهای موضوعی :ابراهیم رجب پور 1 , مهدی افخمی اردکانی 2 , عزیزه حسینی اقبال 3
1 - دانشگاه تهران
2 -
3 -
کلید واژه: مربی¬, گری مربی¬, گری الکترونیک پذیرش مربی¬, گری الکترونیک فناوری اطلاعات و ارتباطات نوآوری,
چکیده مقاله :
ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات و به خصوص اینترنت باعث ایجاد مفهوم جدید مربی‌گری الکترونیک در مدیریت منابع انسانی شده است. لذا با توجه به مزایای متعدد مربی گری الکترونیک برای سازمان ها؛ هدف از این پژوهش، ارائه مدل مربی گری الکترونیکی با استفاده از مطالعه تطبیقی و سنجش عوامل مؤثر بر پذیرش مربی گری الکترونیک در شرکت های ارائه دهنده خدمات فناوری اطلاعات می باشد. جامعه آماری اين پژوهش را مربیان شرکت های فعال در زمینه فناوری اطلاعات در سطح تهران تشكيل مي‌دهند و 258 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند که از بین آنان 104 پرسش‌نامه به طور کامل پاسخ داده شد. براي انتخاب نمونه آماري از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي استفاده شد. تأیید روایی پرسش‌نامه از نظرات اعضای هیئت علمی و افراد صاحب نظر در این زمینه بررسی شد. پایایی پرسش‌نامه توسط آلفای کرونباخ سنجیده شد؛ این ضریب برای عوامل مختلف پرسش‌نامه بین 74/0 تا 91/0 بدست آمد. براي تحليل داده ها از روش هاي مدل سازی معدلات ساختاری، آمار توصيفي و آمار استنباطي (تحليل واريانس يك طرفه ANOVA و آزمون تی) استفاده شد. نتايج تحقیق نشان داد که مؤلفه های مزیت نسبی، پیچیدگی، مشاهده‌پذیری، نوآوری های فردی، جنسیت، سن، تحصیلات، مهارت کامپیوتری و موانع ادارکی متغیرهای پیش بینی کننده فرآیند پذیرش مربی-گری الکترونیک هستند
The emergence of information and communication technologies (ICT), especially the Internet, has created a new concept in human resource management, which is called electronic coaching or e-coaching. According to the numerous advantages of e-coaching, the aim of this study is to provide an e-coaching model for IT service providers companies by applying comparative study and measuring the factors related to acceptance of the provided model. The population consists of 258 coaches in the field of information technology in Tehran, which has led to 104 fully answered questionnaires. For validity, the opinions of faculty members and experts in the field were examined. The reliability of the questionnaire also was measured by Cronbach's alpha, led to the ratio between 0.74 and 0.91 for various factors. For data analysis, structural equation modeling, descriptive statistics and inferential statistics (analysis of variance (ANOVA) and t-test) were used. The results showed that the relative advantage, complexity, visibility, individual innovation, gender, age, education, computer skills and perceptual barriers predict the process of e- coaching acceptance
تقوا، محمدرضا؛ رجب‌پور، ابراهیم و بابااحمدی، سارا. (1392). عوامل مؤثر بر پذیرش سیستم¬های آموزش الکترونیکی مبتنی بر وب در آموزش ضمن خدمت. مطالعات مدیریت فناوری اطلاعات، سال اول، شماره 3، صص 165-188.
فتحی‌واجارگاه، کورش؛ خراسانی، اباصلت؛ دانشمندی، سمیه و آرمان، مانی. (1393). بررسی و تبیین مدل مربی¬گری در آموزش منابع انسانی براساس نظریه داده¬بنیاد. مدیریت فرهنگ سازمانی. دوره 12، شماره 3، صص 375- 398.
محترمی، امیر؛ خداداد‌حسینی، سیدحمید و الهی، شعبان. (1392). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در سازمان¬ها. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، شماره 3، صص 97-122.
Al-Qirim, N. (2007). The adoption of e-Commerce communications and applications technologies in small business in New Zealand. Electronic Commerce Research and Applications, 6(4), 462–473.
Cascio, R., Mariadoss, B., & Mouri, N. (2010). The impact of management commitment alignment on salespersons’ adoption of sales force automation technologies: An empirical investigation. Industrial Marketing Management, 39(7), 1088–1096.
Chen, H.-R., & Huang, H.-L. (2010). User acceptance of mobile knowledge management learning system: Design and analysis. Educational Technology & Society, 13(3), 70– 77.
Chen, H. R., & Tseng, H. F. (2012). Factors that influence acceptance of web-based e-learning systems for the in-service education of junior high school teachers in Taiwan. Evaluation and program planning, 35(3), 398-406.
Ensher, E., Heun, C., & Blanchard, A. (2003). Online mentoring and computermediated communication: New directions in research. Journal of Vocational Behavior, 63(2), 264–288.
Gagnon, Y., & Toulouse, J. (1993). Adopting new technologies: An Entrepreneurial Act. Retrieved from: http://expertise.hec.ca/chaire entrepreneuriat/wp-content/uploads/ 93-01-01-adopting-new-technologies.pdf.
Ghosh, R. (2014). Antecedents of mentoring support: a meta-analysis of individual, relational, and structural or organizational factors. Journal of Vocational Behavior 84(3), 367–384.
Kitchen, P., & Panopoulos, A. (2010). Online public relations: The adoption process and innovation challenge a Greek example. Public Relations Review, 36(3), 222–229.
Kram, K. E., & Isabella, L. (1985). Mentoring alternatives: The role of peer relationships in career development. Academy of Management Journal, 21(1), 110–132.
Lin, C. (1998). Exploring personal computer adoption dynamics. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 42(1), 95–112.
Lynn, G., Lipp, S., Akgun, A., & Cortez, A. (2002). Factors impacting the adoption and effectiveness of the World Wide Web in marketing. Industrial Marketing Management, 31(1), 35–49.
Madden, G., & Savage, S. (2000). Some economic and social aspects of residential Internet use in Australia. The Journal of Media Economics, 13(3), 171–185.
Miller, H., & Griffiths, M. (2005). E-mentoring. In D. L. DuBois, & M. J. Karcher (Eds.), Handbook of youth mentoring (pp. 300–313). Thousand Oaks, CA: Sage.
Noe, R. A. (1988). An investigation of the determinants of successful assigned mentoring relationships. Personnel Psychology, 41(3), 457–479.
Panopoulos, A.P. & Sarri, K. (2013). E-mentoring: The adoption process and innovation challenge. International Journal of Information Management. 33(1), 217– 226.
Peppard, J., & Rylander, A. (2005). Products and services in cyberspace. International Journal of Information Management, 25(4), 335–345.
Pfeil, U., Zaphiris, P., & Wilson, S. (2009). Older adults’ perceptions and experiences of online social support. Interacting with Computers, 21, 159–172.
Ragins, B. R., & McFarlin, D. B. (1990). Perceptions of mentor roles in cross-gender mentoring relationships. Journal of Vocational Behavior, 37(3), 321–339.
Rogers, E. (1995). Diffusion of innovations. New York: Free Press.
Sarri, K., Bakouros, I., & Petridou, E. (2010). Entrepreneur training for creativity and innovation. Journal of European Industrial Training, 34(3), 270–288.
Scandura, T. A., & Williams, E. A. (2001). An investigation of the moderating effects of gender on the relationships between mentorship initiation and protégé perceptions of mentoring functions. Journal of Vocational Behavior, 59(3), 342–363.
Schillewaert, N., Ahearne, M., Frambach, R., & Moenaert, R. (2005). The adoption of information technology in the sales force. Industrial Marketing Management, 34(4), 323–336.
Single, P., & Single, R. (2005). E-mentoring for social equity: Review of research to inform program development. Mentoring & Tutoring: Partnership in Learning, 13(2), 301–320.
Smith-Jentsch, K., Scielzo, S., Yarbrough, C., & Rosopa, P. (2008). A comparison of face to face and electronic peer-mentoring: Interactions with mentor gender. Journal of Vocational Behavior, 72(2), 193–206.
Stewart, S. (2006). A pilot study of email in an e-mentoring relationship. Journal of Telemedicine and Telecare, 12 (suppl 3), 83–85.
Stewart, S., & McLaughlin, C. (2007). Design features of an e-mentoring system for the health professions: Choosing to learn in partnership. In ICT: Providing choices for learners and learning. Proceedings ascilite Singapore 2007.
Weinberg, F., & Lankau, M. (2011). Formal mentoring programs: A mentor-centric and longitudinal analysis. Journal of Management, 37(6), 1527–1557.
Wilson, C. (2004). Coaching and coach training in the workplace. Industrial and Commercial Training, 36(3), 96–98.
