بررسي نقش آموزه‌هاي قرآن‌كريم در ساحت خداشناسي فلسفي
محورهای موضوعی : مطالعات حوزه فلسفه و حکمت اسلامی
1 - استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
برخي مخالفان فلسفه و بسياري از خاورشناسان چنين ميپندارند كه فلسفة اسلامي تكرار سخنان و نظريات فلاسفة يونان است و نه تنها از تعاليم اسلامي بكلي دور است، بلكه گاهي در تضاد و تعارض با تعاليم قرآني است. هدف اين نوشتار آنست تا با تبيين حد و حدود نقش و تأثيرگذاري قرآن‌كريم بر يك بحث عقلي و فلسفي، و نيز بررسي آثار فلاسفة مسلمان، نشان دهد كه آنها بمنظور بسط و تكامل مباحث فلسفي ـ‌‌و بطورخاص، خداشناسي فلسفي‌‌ـ از تعاليم قرآني بهره برده‌اند و گسترش كمّي و كيفي مسائل، استدلالها، نظريه‌ها و قواعد فلسفي در اين حوزه وامدار تعاليم قرآني است. اين تأثير و بهره‌گيري بميزاني است كه به تحول محتوايي و ساختاري فلسفة يونان منتهي شده و رويكرد و نگرش كلي فلسفة اسلامي را از فلسفة يوناني متمايز ساخته است.
Some opponents of philosophy and many Orientalists believe that Islamic Philosophy simply repeats the words and views of Greek philosophers and is not only totally far from Islamic teachings but also sometimes in opposition to them. Through explaining the extent of the influence of the Holy Qur’an on a rational and philosophical discussion and a study of the works of Islamic philosophers, this paper aims to demonstrate that they have benefitted from Qur’anic teachings in order to expand and develop philosophical discussions and, particularly, philosophical theology. In other words, it intends to prove that the qualitative and quantitative expansion of philosophical problems, arguments, theories, and principles in the field of philosophical theology is indebted to Qur’anic teachings. This influence is to the extent that it has led to the conceptual and structural evolution of Greek philosophy and differentiates the general approach of Islamic philosophy from Greek philosophy.
