ديدگاه حكيم سبزواري دربارة برهان تضايف و نقش آن در اثبات اتحاد عاقل و معقول
محورهای موضوعی : پژوهش درباره فیلسوفان صدرایی و شارحان و منتقدان ملاصدرامحمدهادي توكلي 1 , حسينعلي شيدان‌شيد 2
1 - پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
2 - پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
کلید واژه: اتحاد عاقل و معقول برهان تضايف حكيم سبزواري صدرالمتألهين,
چکیده مقاله :
حكيم سبزواري اگرچه همانند صدرالمتألهين از طرفداران نظرية اتحاد عاقل و معقول است اما بر خلاف وي، در باب برهان تضايف ـ‌كه مهمترين برهان صدرالمتألهين براي اثبات اين نظريه است‌ـ سخنان گوناگوني گفته و مواضع متفاوتي اختيار كرده است؛ گاه آن را ناتمام خوانده و اشكالات آن را برشمرده، گاه تقريري ديگر از آن بدست داده و گاه آن را تمام دانسته و به دفاع از آن پرداخته است. اين مقاله به گزارش، تحليل و بررسيِ سخنان گوناگون حكيم سبزواري دربارة برهان تضايف اختصاص دارد. حاصل آنكه تلقيِ حكيم سبزواري از برهان صدرالمتألهين، تلقيِ خاصي است كه در برخي موارد با كلام ملاصدرا سازگار نمينمايد و بر استدلالهاي وي براي رد آن برهان نيز اشكالهايي وارد است اما در مجموع ميتوان گفت مـواضـع گـونـاگـون او كمـابـيـش بـا يـكـديـگـر هماهنگند.
Like Mulla Sadra, Hakim Sabziwari is an advocate of the theory of the union of the intellect and the intelligible. However, unlike him, Sabziwari has spoken differently and adopted different positions regarding the correlation argument, which is Mulla Sadra’s most important argument for demonstrating the above theory. Sabziwari has sometimes called it imperfect and referred to its defects and, at other times, he has viewed it as a perfect argument and defended it. This paper analyzes and examines his different statements about the correlation argument. In conclusion, the writers maintain that Hakim Sabziwari’s interpretation of Mulla Sadra’s argument is a specific one which is, in some cases, inconsistent with Mulla Sadra’s words. They also question his reasons for rejecting this argument; however, they declare that Sabziwari’s various positions with respect to the correlation argument could be considered to be, more or less, consistent with each other.
ابن‌سينا، الشفاء (الالهيات)، تصحيح سعيد زايد، قم، مكتبة آيت الله المرعشي، 1404ق.#
ابن‌سينا، الشفاء (الطبيعيات)، تصحيح سعيد زايد و ديگران، قم، مكتبة آيت الله المرعشي، 1404ق.#
ابن‌سينا، النجاة من الغرق في بحرالضلالات، تصحيح محمد تقي دانش پژوه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1379.#
آملي، شيخ محمد تقي، درر الفوائد، قم، مؤسسه دار التفسير، 1374.#
حائري يزدي، مهدي، كاوشهاي عقل نظري، تهران، شركت سهامي انتشار، 1360.#
ديبا، حسين، نگرشي نوين به مسئله اتّحاد عاقل ومعقول، قم، انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني، 1382.#
سبزواري، حاج ملاهادي، شرح المنظومه، تصحيح و تعليق حسن حسن‌زاده آملي، تهران، نشر ناب، 1379.#
سبزواري، حاج ملاهادي، في الالهيّات بالمعني الاخص من كتاب شرح غرر الفرائد يا شرح منظومه حكمت، به اهتمام مهدي محقّق، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1368.#
شيرازي، سيد رضي، درسهاي شرح منظومه حكيم سبزواري، تنظيم ف. فنا، تهران، انتشارات حكمت، 1383.#
عبوديت، عبدالرسول، درآمدي به نظام حكمت صدرايي، قم، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، 1392.#
مدرّس آشتياني، ميرزا مهدي، تعليقه بر شرح منظومه حكمت سبزواري، به اهتمام عبدالجواد فلاطوري و مهدي محقّق، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1372.#
مطهري، مرتضي، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، 1371.#
ملاصدرا، الحكمة المتعالية في الأسفار الأربعة، ج3، تصحيح و مقدمه دكتر مقصود محمدي، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1383.#
ملاصدرا، الحكمة المتعالية في الأسفار الأربعة، ج6، تصحيح و مقدمه دكتر احمد احمدي، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1381.#
ملاصدرا، الحكمة المتعالية في الأسفار الأربعة، ج7، تصحيح و مقدمه دكتر مقصود محمدي، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1380.#
ملاصدرا، رسالة في اتّحاد العاقل و المعقول، تصحيح، تحقيق و مقدمه بيوك عليزاده، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1387.#
ملاصدرا، مجموعه رسائل فلسفي، ج1، تصحيح دكتر حامد ناجي اصفهاني، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1389.#
ملاصدرا، مجموعه رسائل فلسفي، ج4، تصحيح دكتر اصغر دادبه و ديگران، تهران، انتشارات بنياد حكمت اسلامي صدرا، 1391.#
