سیاست جنایی تقنینی در نظام حقوقی ایران در قبال نقض حقوق کودک در بستر بازی های رایانه ای
محورهای موضوعی : حقوق کودک
1 - گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، تهران، ایران
کلید واژه: سیاست جنایی, حقوق کودک, بزه دیدگی, بازی های رایانه ای, قانون حمایت از اطفال و نوجوانان,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: تحولات بنیادین در پرتو پیشرفت فناوری ها و شتاب گسترش بازی های رایانه ای توأم با افزایش قدرت تاثیر آن بر اندیشه و رفتار انسان ها، حمایت کیفری از کودکان در برابر بازی های رایانه ای را اجتناب ناپذیر می نماید. از یک طرف، پذیرایی کودکان به سبب علاقه شدید آنان از بازی های رایانه ای و از طرفی دیگر، طیف وسیع این قبیل بازی ها با سرمایه گذاری های کلان به منظور تدوین بازی های رایانه ای در رده سنی کودکان در کنار عوارض ناسالم و آثار زیانبار آن بر این قشر آسیب پذیر، نگرانی های بسیاری را برای صاحبان اندیشه برانگیخته است. در این پژوهش، سیاست های جنایی نظام حقوقی ایران در خصوص نقض حقوق کودکان در بستر بازی های رایانه ای ضمن مقایسه با اسناد بین المللی از نگاه نقادانه به جهت ارزیابی آن، محل بررسی قرار گرفته و با پرداختن به نقاط قوت و ضعف قوانین مرتبط بر لزوم وضع مقررات جامع حمایتی از حقوق کودک در برابر آسیب های ناشی از بازی های رایانه ای با تدوین سیاست جنایی افتراقی کارآمد تاکید شده است. روش: روش بحث در تحقیق حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای است. یافته‌ها: در نظام حقوقی ایران بررسی قوانین مرتبط با تمیز سیاست جنایی فعلی در قبال نقض حقوق کودک در زمینه تدوین، نشر و عرضه بازی های رایانه ای، خلأها و نقص هایی را آشکار می نماید. نتیجه‌گیری: از طریق بررسی وضع کودک و حقوق ایشان در برابر بازی های رایانه ای و مطالعه آثار منفی و عوارض نامناسب این فناوری فراگیر و اثرگذار بر روی کودکان می توان به تدوین برنامه جامع حمایتی دربردارنده سیاست های جنایی متمایز در برابر بزه دیدگی کودکان بر اثر کاربری بازی های رایانه ای دست پیدا کرد. رویکرد افتراقی در حقوق کیفری ماهوی در حیطه تأمین امنیت کودکان در حوزه بازی های رایانه ای، نقشی است که مقنّن می تواند برای حفاظت از کودکان ایفاء نماید و مآلاً از سوء استفاده نسبت به حقوق این گروه در معرض آسیب جلوگیری به عمل آورد.
Background and Aim: Criminal protection of children against computer games following the fundamental transformation in the light of technological advances and the spread of computer games along with increasing the power of its impact on human thought and behavior is inevitable. On the one hand, entertaining children due to their strong interest in computer games, and on the other hand, the wide range of such games with large investments to develop computer games in the age group of children In addition to the unhealthy and harmful effects on this vulnerable group has raised many concerns for thinkers. In this study, the criminal policies of the Iranian legal system regarding the violation of children's rights in the context of computer games compared with international documents and from a critical point of view has been evaluated and by perusing the strengths and weaknesses of related laws, the need for comprehensive rules to protect the rights of the child against harming of computer games has been emphasized by formulating an effective differential criminal policy. Method: The method of discussion in this research is descriptive-analytical and the method of data gathering is library. Results: In Iran's legal system, a review of the laws related to the current criminal policy regarding the violation of children's rights in the field of creating, publishing and distributing computer games reveals gaps and defects. Conclusion: By examining the situation of children and their rights against computer games and studying the negative and inappropriate effects of this universal and effective technology on children it is possible to achieve a comprehensive support program containing differential criminal policies against child victimization through the use of computer games. A differential approach to substantive criminal law in the field of child safety in relation to computer games is the role that the legislature can play in protecting children and to prevent the abuse of the rights of this vulnerable group.
1. Akbari M. The effect of computer games on children's personality. Payam-e-Zan Magazine 2008; 200(8): 73-91.[Persian]
2. Haj Khodadadi D, Nazari A, Manteghi M. The Relationship between Family Function, Excitement and Aggression with Video Game Addiction in Students. Information and Communication Technology Quarterly in Educational Sciences. 2014; 5(1): 119-141. [Persian]
3. Najafi Aberandabadi A. Criminal policy. Laserge C (Auther). Tehran: Yalda Publications; 1996. p. 9-11. [Persian]
4. Hosseini M. Criminal policy in Islam and the Islamic Republic of Iran. Tehran: Samt Publications; 2004. p. 153-154. [Persian]
5. Najafi Aberandabadi A. An Introduction to Criminal Policy. Laserge C (Auther). Tehran: Mizan Legal Foundation; 2002. p. 14-16. [Persian]
6. Gheiasi j. Fundamentals of Criminal Policy of the Islamic Government. Qom: Institute of Islamic Sciences and Culture; 2006. p. 40-41. [Persian]
7. Azimzadeh Ardabili F, Hesabi S. Criminal policy and its conceptual evolution. Law Excellence Quarterly. 2012; 15: 113-133. [Persian]
8. Fayumi A. Mesbah Al-Munir Fi Gharib Al-Sharh Al-Kabir lil-Rafi`i. Qom: Dar Al-Hijra Publications; 1993. V. 2. p. 374. [Arabic]
9. Al-Najafi MH. Jawahir al-Kalam. Beirut: Dar Al-Ahya Al-Turath Al-Arabi Publications; 1983. V. 26. p. 4. [Arabic]
10. Safaei H, Qasemzadeh M. Civil rights of persons and incapacitated persons. Tehran: Samt Publications; 2013. p. 174. [Persian]
11. Jafari Langroudi M. Extensive in Legal Terminology. Tehran: Ganj-e-Danesh Publications; 1999. V. 3. p. 2352. [Persian]
12. Hasani Q. Child rights over time. Chista Magazine. 2007; 238&239: 598-602. [Persian]
13. Pourabedi Naeini H. The effect of video and computer games on children. Gunther B (Auther). Tehran: Javaneh Roshd Publications 2004, p.42-54. [Persian]
14. Alipour A. computer game; Opportunity or Threat?. Tehran: Arjomand Publications; 2011. pp. 33-78. [Persian]
15. Ismaili M. Children's Rights Against the Media. Family Research Quarterly. 2010; 21: 124. [Persian]
16. Walden I. Computer crimes and digital investigations. Oxford: Oxford University Press; 2007. p. 37-74.
