مطالعه مفهوم «کودکان کار اینستاگرامی» در فضای مجازی ایران
محورهای موضوعی : حقوق کودک
عاطفه آقایی
1
(استادیار و عضو هیأت‌علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران)
زهرا رضانیا
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران، تهران، ایران)
کلید واژه: کودکی, فضای مجازی, اینفلوئنسر کودک, برساخت معنا, کار کودک,
چکیده مقاله :
اینستاگرام یکی از بسترهای رسانه‌های نوین است که امکان حضور کاربران، از جمله والدین و کودکان را در فضای مجازی فراهم کرده است. کودکان کار اینستاگرامی به پدیده‌ای نوظهور در فضای مجازی اشاره دارد که کودکان توسط والدینشان به خدمت گرفته می‌شوند تا از طریق به نمایش‌گذاشتن جنبه‌های مختلف حیات زیستی‌شان، سودآور باشند. در این بین، قدرت ارتباطی رسانه‌ها می‌تواند مفهوم کودکی را برساخت کرده و حق بر حیات کودکی را در راستای منافع شرکت‌های تجاری یا اقتصاد خانواده تضعیف کند. هدف این پژوهش شناسایی چیستی مفهوم «کودک کار اینستاگرامی» است و این‌که این مفهوم با چه مقوله‌هایی برساخت می‌شوند؟ به این منظور هشت صفحه اینستاگرامی اینفلوئنسرهای کودک انتخاب شدند و پس از تحلیل محتوای کیفی این صفحات با استفاده از نرم‌افزار MAX QDA دریافتیم که بدن و تعاملات کودک در این صفحات به مثابه «عنصر نمایش»، «عنصر هویت‌دهنده و برندساز مادر»، «عرصه‌ای برای تبلیغات» و همچنین اطلاعات شخصی کودک به مثابه «عرصه‌ای برای ارضای حس کنجکاوی» مفاهیمی هستند که مفهوم کودک کار اینستاگرامی را برساخت می‌کنند تا از طریق جذب فالوورهای بیشتر، خانواده‌های آنان بتوانند سود بیشتری از شرکت‌های تبلیغاتی کسب کنند.
Instagram is considered a new medium context where users involving parents and children are able to actively act. Instagram Child Labor is a new phenomenon on cyberspace where children are exploited by their parents to be of use by expressing various aspects of their biological life. With this in mind, media power is capable of creating a concept of child as well as behaving to the detriment of children in favor of businesses and family wealth. This study aims at identifying the meaning of "Instagram Child Labor" and what it collocates with. To this purpose, eight influencer pages working on children scope were picked out to be analyzed qualitatively utilizing MAX QDA. The results indicate that children’s body and communications equal to "display means", "mothers’ identity and brand maker", "a means to advertise" and moreover, children’s personal information is akin to "a way to satisfy children’s curiosity" that with the prior one create the concept of Instagram Child Labor so that families become more lucrative by helping advertising firms make more followers.
1. Nayar KP. An Introduction to Modern Media and Virtual Cultures. Translated by Ameli SR, Mirani G. Tehran: Center for Research and Evaluation of IRIB; 1395.
2. Ameli S, Hasani H. Dual-space Virtualization Damages and Anomalies: A Comparative Study of International Policies. Journal of Cultural Research 1391; 4(1): 1-30.
3. Abidin C. Internet celebrities. Translated by Shahghasemi E. Tehran: Soore Mehr; 1398.
4. Jargalsaikhan T, Korotina A. Attitudes towards Instagram micro-celebrities and their influence on consumers’ purchasing decisions. Jönköping: Jönköping University; 2016. p.1-67.
5. Leslie L. Celebrity in the 21st century: A reference handbook. Santa Barbara: ABC-CLIO; 2011.
6. Dehghan Nayeri A, Aghaei A, Ziachi M. Evaluation of HIV/AIDS Screening in Iranian Cinema and Television from the Viewpoints of Health Communication Experts. Iranian Social Issues Review 1395; 1(2): 173-191.
7. Zargham SH. Self-representation and identity formation by social media sub-celebrities; A case study of Iranian Islamic fashion sub-celebrities on Instagram. Master thesis. Tehran: University of Tehran; 1398.
8. Daneshvar S. Adaptation of Work Elements to Children in Cyberspace. Tehran: Fifth National Conference on Modern Research in Humanities and Social Studies; 1397. p.1-13.
9. Zokai M. Childhood Studies: Concepts, Approaches and Pivotal Issues. Journal of the Iranian Association for Cultural Studies and Communication 1396; 13(46): 13-35.
10. Nowruzi D. Image of a child in Iranian cinema. Tehran: Institute of Culture, Art and Communication; 1392.
11. Gene Kelly M. An Introduction to Childhood Studies. Translated by Kermani AR. Tehran: Nashre Sales; 1396.
12. Jackson K. Analyzing the Cultural Sociology of Children's Image in Hollywood Movies. Translated by Ibraghi. Tehran: Farabi Cinema Foundation; 1385.
13. Mehdi Zadeh S. Media and Representation. Tehran: Office of Media Studies and Development; 1387.
14. Jacobson L. Children and consumer culture in American society: A historical handbook and guide. Westport: Greenwood Publishing Group; 2008.
15. Buckingham D. New media, new childhoods? Children’s changing cultural environment in the age of digital technology in MJ Kehily. An Introduction to Childhood Studies. New York: Open University Press; 2004. p.124-139.
16. Mehdi Zadeh S. Media Theories of Common Thoughts and Critical Perspectives. Tehran: Hamshahri; 1393.
17. Jurgensen M, Phillips L. Theory and Method in Discourse Analysis. Translated by Jalili H. Tehran: Ney Publishing; 2012.
18. Hooman H. Practical Guide to Qualitative Research. Tehran: Samt Publishing; 1393.
19. Strauss A, Corbin J. Principles and Methods of Qualitative Research: Basic Theory-Procedures and Practices. Translated by Mohammadi B. Tehran: Humanities and Cultural Studies Institute; 1395.
20. Flick O. An Introduction to Qualitative Research. Translated by Jalili H. Tehran: Ney Publishing; 1395.
21. Rose G. Image Analysis Methodology. Translated by Seyyed Jamal al-Din Akbarzadeh Jahromi 1397, Tehran: Culture, Art and Communication and Center for Research and Evaluation of irib.
22. Dick B, Ferguson J, Ross DA. Preventing HIV/AIDS in young people: A systematic review of the evidence from developing countries. Geneva: World Health Organ Tech Rep Ser; 2006.
