نقش باورهای دینی و آموزههای اعتقادی در پایبندی به تعهد قرارداری
محورهای موضوعی : کلام اسلامیشهناز سیف الهی 1 , محمود قیوم زاده 2 , حسین حبیبی تبار 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه
3 - هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
کلید واژه: باورهای اعتقادی, شخصیت انسانی, تعهد, قرارداد, ایفای وظیفه,
چکیده مقاله :
مسئولیت در لغت به معنای موظف بودن و یا متعهد بودن به انجام امری می باشد. وظیفه به آن چیزی اطلاق می شود که شرعاً یا عرفاً برعهده کسی باشد. تکلیف هم به معنای بار کردن کاری سخت توأم با رنج، بر کسی می باشد. تعهد به معنای گردن گرفتن کاری و همچنین عهد و پیمان بستن نیز آمده است. حق هم به معنای سهم و نصیب می باشد. هر یک از این واژه ها به نوعی با یکدیگر ملازم می باشند. به عنوان نمونه تا وظیفه ای بر دوش کسی نباشد، مسئولیتی در قبال انجام دادن یا ندادن آن نخواهد داشت و در مورد آن بازخواست نخواهد شد. واژه تکلیف نیز با مسئولیت و وظیفه ملازم است؛ چرا که در هر سه مورد چیزی برعهده شخص می باشد که اجرای آن لازم و واجب است. طبعاً شخصیت الهی انسانی فرد و باورهای اعتقادی ایمانی او نقش اساسی در تعهدپذیری و ایفای وظایف فراردادی خواهد داشت. در مقالهی پیش رو با روش توصیفی تحلیلی و بر اساس تحلیل کیفی محتوا به تبیین نقش شخصیت معنوی و اعتقادی فرد در تعهد به ایفای وظیفه و قراردادها پرداخته و به ابهاماتی در این خصوص پاسخ داده است.
Responsibility literally means to be obligated or committed to do something. Duty refers to something that is legally or customarily incumbent on someone. Homework also means burdening someone with hard work and suffering. Commitment means taking on a job as well as making a covenant. Right also means share and share. Each of these words is somehow related to each other. For example, unless someone has a duty, he will not be responsible for doing it or not, and he will not be held accountable. The word homework is also associated with responsibility and duty; Because in all three cases, something is the responsibility of the person that its implementation is necessary and obligatory. Naturally, a person's divine human personality and his or her faith beliefs will play a key role in commitment and fulfillment of extraterritorial duties. In the present article, using a descriptive-analytical method and based on qualitative content analysis, the role of the individual's spiritual and doctrinal personality in the commitment to fulfill duties and contracts has been explained and ambiguities have been answered in this regard.
