با توجه به آمار بالای خودزنی در سال 1400 در نوجوانان و اثر مخرب آن، پژوهش حاضر با هدف تأثیرسنجی رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودانتقادگری و شفقت خود نوجوانان با سابقه رفتارهای خودزنی انجام شد. پژوهش حاضر، آزمایشی از نوع تک آزمودنی با چند خط پایه بود. جامعه هدف دختران مراجعه چکیده کامل
با توجه به آمار بالای خودزنی در سال 1400 در نوجوانان و اثر مخرب آن، پژوهش حاضر با هدف تأثیرسنجی رفتاردرمانی دیالکتیک بر خودانتقادگری و شفقت خود نوجوانان با سابقه رفتارهای خودزنی انجام شد. پژوهش حاضر، آزمایشی از نوع تک آزمودنی با چند خط پایه بود. جامعه هدف دختران مراجعهکننده به مراکز آموزش و پرورش شهر شیراز در سال 1400 بودند که به عنوان نمونه سه نفر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه رفتارها و کارکردهای خودجرحی (ISAS) کلونسکی و گلن (2009)، مقیاس خودانتقادی (FSCRS)گیلبرت و همکاران (2004)، مقیاس شفقت خود(SCS) نف (2003) و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت (SCID5PD) فرست (2014) بود. هر یک از افراد بهصورت تصادفی در یکی از دورههای دو، سه و یا 4 هفتهای در مرحله خط پایه قرار گرفتند. سپس 16 جلسه درمان برای نوجوانان و 5 جلسه درمان والدین اجرا شد و در نهایت یک پیگیری یک ماهه اجرا شد. رفتاردرمانی دیالکتیک در کاهش خودانتقادگری و افزایش شفقت خود در هر سه مراجع بعد از درمان، مؤثر بود؛ اما پایداری اثر درمان فقط برای مراجع اول و دوم باقی ماند که والدین حضور منظم و فعال در جلسات درمان داشتند. بهنظر میرسد بهکارگیری مهارتهای رفتاردرمانی دیالکتیک در صورت همکاری و حمایت والدین میتواند با کاهش خودانتقادی و افزایش شفقت خود نوجوانان دختر با سابقه رفتارهای خودزنی همراه باشد.
پرونده مقاله
هدف از پژوهش شناخت نقش واسطهاي خودانتقادي در رابطه بين خودشیفتگی و افکار خودکشی در نوجوانان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه نوجوانان دختر و پسر (14 تا 18 سال) شهر ایلام بود که 374 نفر با استفاده از فرم تعیین حجم نمونه کوکران بهروش در دسترس چکیده کامل
هدف از پژوهش شناخت نقش واسطهاي خودانتقادي در رابطه بين خودشیفتگی و افکار خودکشی در نوجوانان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه نوجوانان دختر و پسر (14 تا 18 سال) شهر ایلام بود که 374 نفر با استفاده از فرم تعیین حجم نمونه کوکران بهروش در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات این پژوهش از طریق مقیاسهای خودانتقادی تامپسون 2004 (LOSC)، افکار خودکشی بک 1979 (BSSI) و سیاهه خودشیفتگی آمز 2006 (NPI-16) جمعآوری شد. از تحلیل معادلات ساختاری (SEM) و آزمون سوبل برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر مستقیم خودشیفتگی و افکار خودکشی (001/0=P)، خودشیفتگی و خودانتقادی (005/0=P)، خودانتقادی و افکار خودکشی (002/0=P) و اثر غیرمستقیم خودشیفتگی و افکار خودکشی با میانجیگری خودانتقادی معنادار است. مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودشیفتگی با افکار خودکشی بر اساس نقش میانجی خودانتقادی در نوجوانان رابطه معنادار وجود دارد. بهعبارت دیگر با افزایش خودانتقادی در نوجوانان خودشیفته، میزان افکار خودکشی افزایش مییابد.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند