با قدرتمند تر شدن روز افزون توان پردازشی کامپیوترها و همچنین افزایش تعداد کامپیوترهای سرویس گیرنده در دنیای اینترنت، به عنوان مثال استفاده کنندگان از سرویس وب، مشکلی تحت عنوان مشکل10000به وجود آمد که بیشتر از جنبه ارائه سرویس وب به 10000 مشتری توسط یک ارتباط در طی یک ات چکیده کامل
با قدرتمند تر شدن روز افزون توان پردازشی کامپیوترها و همچنین افزایش تعداد کامپیوترهای سرویس گیرنده در دنیای اینترنت، به عنوان مثال استفاده کنندگان از سرویس وب، مشکلی تحت عنوان مشکل10000به وجود آمد که بیشتر از جنبه ارائه سرویس وب به 10000 مشتری توسط یک ارتباط در طی یک اتصال 1 گیگابیت اترنت به آن توجه می شد. برای حل این مشکل، روشهای بلوکه نشونده بسیاری ارائه شده است. در این مقاله، می خواهیم با بررسی این روش ها در حالت های بار کاری زیاد موسوم به همروندی های عظیم کارایی آنها را مورد بررسی قراردهیم. یکی از مهمترین علل هدر دادن زمان در سیستم های همروند ارتباط بین واحد های محاسباتی و زمانهای هدر رفته به علت بلوکه شونده بودن سبک برنامه نویسی می باشد زیرا در صورتی که برنامه ما به صورت بلوکه نشونده عمل نماید، زمانهای انتظار برای عملیات ورودی/خروجی را می تواند به کارهای دیگری بپردازد. نخها ابزارهای معمول و مشخص همروندی هستند، اما مصرف منابع زیاد و محدودیتهایی مانند مقیاس پذیری در بسیاری سیستمها که ناشی از مدل نخی است محققین را مجبور ساخته بر روی روشهای دیگری همانند روش رخداد گرا ویا ترکیب روشهای همروندی رخدادگرا و مبتنی بر نخ متمرکز شوند. ما در این مقاله می خواهیم این روشها را معرفی کرده وکارهایی که با این روشها انجام شده است را بررسی نماییم.
پرونده مقاله
در این مقاله، کد کننده ترکیبی با استفاده از دو ویژگی مقیاس پذیری مکانی و مقیاس پذیری مکانی–زمانی برای کد کردن ویدئو با درجه تفکیک بالا ارائه شده است. در روش ترکیبی، قاب های ویدئویی Intra و Inter به دو روش متفاوت کد می شوند. قاب های Intraبا استفاده از الگوریتم SPIHT1 که چکیده کامل
در این مقاله، کد کننده ترکیبی با استفاده از دو ویژگی مقیاس پذیری مکانی و مقیاس پذیری مکانی–زمانی برای کد کردن ویدئو با درجه تفکیک بالا ارائه شده است. در روش ترکیبی، قاب های ویدئویی Intra و Inter به دو روش متفاوت کد می شوند. قاب های Intraبا استفاده از الگوریتم SPIHT1 که مبتنی بر تبدیل موجک است کد می شوند. قاب های Inter به روش معمول استاندارد MPEG-2 و بر اساس تبدیل DCT کد می شوند. با کد کردن ویدئو با درجه تفکیک بالا به دو روشمقیاس پذیری مکانی و مقیاس پذیری مکانی– زمانی، ویدئو از طریق دو یا سه لایه ارسال می شود. داده های ارسالی از لایه ها، ویدئویی با وضوح و کیفیت متفاوت به کاربر عرضه می کنند. به این ترتیب کاربر می تواند بر اساس نیاز خود سرویس مناسب را انتخاب کند.
در مقیاس پذیری مکانی لایه پایه و لایه ارتقا ساختار کدینگ یکسانی دارند. ولی درمقیاس پذیری مکانی- زمانی لایه ارتقا دوم، به دلیل اینکه فقط شامل قاب های Inter است، فقط مبتنی بر روش استاندارد کد می شود.
نتایج شبیه سازی های انجام شده روی ویدئوهای مختلف با درجه تفکیک بالا، بهبود کیفیت تصویر نهایی در روش ترکیبی پیشنهادی با مقیاس پذیری را در لایه های مختلف، نسبت به روش مبتنی بر استاندارد MPEG-2 نشان می دهد.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند