معنویت به مثابه پدیدهای انسانی مبتنی بر پایههای مختلف فکری مخصوصا باورهای الهیاتی است. هر دستگاه کلامی متناظر با کلان ایدههای خاص خود معطوف به منبع معنا، گونه خاصی از معنویت را پیشنهاد میکند. در واقع چیستی و مرزهای معنویت به واسطه باورهای کلامی تعین مییابد. این نو چکیده کامل
معنویت به مثابه پدیدهای انسانی مبتنی بر پایههای مختلف فکری مخصوصا باورهای الهیاتی است. هر دستگاه کلامی متناظر با کلان ایدههای خاص خود معطوف به منبع معنا، گونه خاصی از معنویت را پیشنهاد میکند. در واقع چیستی و مرزهای معنویت به واسطه باورهای کلامی تعین مییابد. این نوشتار در تلاش است تا با واکاوی نوع نگاه مکاتب مختلف کلامی به سه ویژگی تشخص، شخصوارگی و فرابودگی در منبع معنا، معنویت خروجی را مورد ارزیابی قرار دهد. حاصل پژوهش که برآمده از دادههای کتابخانهای و روش تحلیلی استدلالی است، حکایت از آن دارد که زایش معنویت در اثر ارتباط با منبع معنا وابسته به تشخص آن است؛ چنانکه امکان دعا، مناجات، نیایش، ارتباط شخصی و دلدادگی به منبع معنا به شخصوارگی آن گره خورده است. افراط در فرابودگی هادم شخصوارگی و تفریط در آن عامل زمینی شدن منبع معنا خواهد شد؛ لذا معرفت اسماء و صفات الهی و تجلی مراتبی از آنان در دل انسان معنوی، در گرو ارائه تصویری فرابوده در عین درونبودگی از منبع معناست.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند