بررسی روش های تفسیر پمپاژ پله ای تک چاهی برای محاسبه قابلیت انتقال آبخوان
محورهای موضوعی :فرهاد اسدیان 1 , راحله هاتفي 2 , بهروز اعتباری 3 , بهزاد دلخواهي 4 , کمال خدایی 5 , علی اکبر شهسواری 6
1 - پژوهشکده علوم ¬پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی
2 - پژوهشکده علوم ¬پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی
3 - کارشناس ارشد هیدروژئولوژی ¬شرکت آب منطقه ای خراسان جنوبی
4 - دانشجوی دکتری هیدروژئولوژی، دانشگاه شهید بهشتی
5 - استادیار پژوهش، پژوهشکده علوم ¬پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی
6 - پژوهشکده علوم ¬پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی
کلید واژه:
چکیده مقاله :
با توجه به اینکه افت اندازه گیری شده در آزمون هاي تک-چاهي و در چاه پمپاژ، منعکس کننده افت آبخوان نبوده و در برگیرنده مجموعه عوامل خطی و غیر خطی ایجاد کننده افت می باشد، محاسبات مبتنی بر افت مشاهده شده در چاه پمپاژ نمی تواند برآورد دقیقی از پارامترهای هیدرودینامیک آبخوان ارائه کند. ولي وقتي که يک تخمين ارزان و سريع از قابلیت انتقال آبخوان مورد نياز باشد، استفاده از داده های جمع آوری شده از پمپاژ تک چاهی جزو گزينه هاي جذاب به شمار مي آيند. روش های مختلفی برای برآورد مولفه های افت درون چاهی از سوی محققین مختلف پیشنهاد شده است. در این مطالعه با بررسی آزمونهای پمپاژ انجام شده بر روی تعدادی از چاه های اکتشافی استان خراسان رضوی و جنوبی و بکار گیری داده های اندازه گیری شده در چاه پمپاژ و پیزومتر مجاور، روشهای Eden-Hazel، Hantush-Biershenk، Kasinow، Miller-Weber و Karami-Younger برای محاسبه مولفه های افت در چاه و تصحیح داده های افت اندازه گیری شده در چاه پمپاژ (CQn ) برای محاسبه قابلیت انتقال آبخوان مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از بکارگیری روش های غیر مستقیم Eden_Hazel، Hantush-Biershenk ، Kasenow و Miller-Weber اختلاف قابل توجهی با پارامتر های محاسبه شده به کمک داده های پیزومتری نشان می دهند. روش Karami-Younger در مجموع چاه های آنالیز شده قادر بوده تا مقدار CQn را بطور میانگین با اختلاف 25% محاسبه نماید. این در حالی است که دقت قابلیت انتقال برآورد شده به کمک تصحیح داده ها با یک افت چاه برآورد شده دقیق، لزوما به محاسبه مقدار قابلیت انتقال قابل قبول منجر نمی شود. حساسیت نتایج به نوع رسوبات خصوصاً در رسوبات با تراوایی زیاد که افت چاه در آنها کم می باشد و مقدار CQn چاه در مقایسه با BQ ناچیز می باشد بستگی دارد.
Since the measured well drawdowns in a single well test does not reflect the aquifer head loss and covering linear and nonlinear well losses, the calculations based on the observed head loss from a pumping well, cannot get a precise estimate of the hydrodynamic parameters of the aquifer. But when an inexpensive and rapid estimation of aquifer transmissivity is required, using the collected data from a single pumping well is amongst the attractive options. Several methods for estimating borehole loss components has been proposed by various researchers. In this study, methods proposed by Eden-Hazel, Hantush-Biershenk, Kasinow, Miller-Weber and Karami-Younger; suggesting to calculate well loss component (CQn) were assessed to determine the transmissivity of the aquifer using measured head losses from both the pumping well and the adjacent piezometer from some aquifer tests conducted on a number of exploration wells of Khorasan (Razavi and Southern) provinces. The calculated well loss components using Eden-Hazel, Hantush-Biershenk, Kasenow and Miller-Weber methods has a significant difference to the simulated well losses using piezometric data. Karami-Younger method has been able to calculate the CQn value more accurately, about 25% to the simulated value. However, an accurate CQn estimate did not necessarily concluded to an acceptable aquifer transmissivity calculation. In the other words, the results of implementation of this method is more sensitive in sediments with high permeability and lower well losses.
