آسيب شناسي تحقق پذيري طرح هاي شهري در ايران : نمونه موردي منطقه 22 شهر تهران
محورهای موضوعی :لطيف پنداريان 1 , جمال الدين درياباري 2 , عباس بخشنده نصرت 3
1 - دانشگاه عدالت
2 - دانشگاه ازاد تهران شمال
3 - دانشگاه عدالت
کلید واژه:
چکیده مقاله :
سطح پایین تحقق‌پذیری طرح‌های شهری رایج در کشور مسئله‌ای انکار ناپذیر است. این امر را می توان از دو منظر تدوین استراتژی های کارآمد و اجرای درست استراتژی بررسی نمود. تدوین استراتژی خوب مربوط به برنامه است و اجرای خوب استراتژی مربوط به مدیریت است. بنابراین باید در فرایند برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، از یک سو گام‌های تدوین برنامه و استخراج راهبردها را بازتعریف نمود و از سوئی دیگر، بحث جاری‌سازی استراتژی‌ها را به عنوان بعد مغفول در فرایند برنامه‌ریزی شهری تبیین نمود. در این تحقیق تلاش می‌شود دلایل عدم موفقیتطرح های شهری در فاز اجرا مورد بررسی قرار گیرد. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها به صورت کتاب خانه ای، تحليل اسناد و ديدگاه هاي صاحب نظران است.. در نهایت مدلی با تاکید بر آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری ارائه شده است. در این مدل تلاش شده، عوامل موثر بر شکست برنامه ها لحاظ شود و مواردی که به عنوان موانع تحقق طرح ها شناخته شد پاسخ داده شود.
Prevailing Low level of materialization of urban plans in the country may not be denied. The issue may be studied from the two following perspective: formulating efficient strategies and proper implementation of strategies. Proper formulation of strategy is related to plan and appropriate implementation of strategy is related to management. Therefore, in process of urban planning and management, formulation steps of plans and extraction of strategies have to be redefined. On the other hand, streaming strategies has to be explained as the neglected dimension in process of urban planning. In the research, effort has been made for the reasons of failing urban plans in implementation phase to be studied. Data have been collected and interpreted through library study, analyzing documents and expert views. Finally, a model has been proposed with emphasis on futures studies in urban planning. In the model, effort has been made to consider factors effective on failure of plans; and, to respond to those cases recognized as obstacles of materialization of plans.
