بررسی اثر گسل هندیجان / ایذه بر رسوب گذاری سازند تاربور در تاقدیس کینو بر پایه مطالعات رسوب شناسی و بیواستراتیگرافی
محورهای موضوعی : رسوب شناسی و تحلیل حوضه های رسوبی
صادق زهیری
1
,
داوود جهانی
2
,
علی رحمانی
3
1 - گروه زمین شناسی واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی
2 - گروه زمین شناسی واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی
3 - شرکت ملی نفت ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
الگوي چين خوردگی در کمربند چين خورده رانده زاگرس به شدت متأثر از رفتار مکانيکی واحدهاي سنگی آن وعملکرد گسلهاي پی سنگی با روندهاي متفاوت زاگرسی و عربی است و این فاکتور در خیلی جاها تاثیر مستقیمی بر الگوهای رسوبگذاری نهشته های فوقانی گذاشته که اغلب در پراکندگی رخساره و تغییرات ضخامتی نهشته ها دیده میشود در این مطالعه بر اساس مطالعات صحرایی، عکس های هوایی و مطالعه مقاطع نازک(33 عدد) تاثیر گسل هندیجان _ ایذه بر رسوبگذاری سازند تاربور با سن ماسترشتین در تاقدیس کینو و گسترش آن در تاقدیس ، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مطالعات انجام شده تعداد 4 رخساره شناسایی شد و محیط رسوبی یک رمپ کربناته در نظر گرفته شد. سن رسوبات بر پایه مطالعات بیواستراتیگرافی ماسترشتین می باشد. بر اساس این مطالعه مشخص شد سازند تاربور با فاصله گرفتن از گسل هندیجان ایذه به سازند گورپی تبدیل می شود و به همین شکل در یال جنوبی تاقدیس کینو سازند گورپی بجای تاربور رسوب کرده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که بلندای هندیجان در زمان رسوبگذاری تاربور در روند رسوب گذاری موثر بوده است. لذا پیشنهاد می شود بر اساس یافته های این مقاله نقشه زمین شناسی تاقدیس کینو مورد بازنگری قرار گیرد.
Folding patterns in the Zagros thrust belt are highly influenced by both the mechanical behavior of its rock units and the activity of the Bedrock faults with each Zagrosian and Arabian orientation, and this factor significantly influences the upper deposit sedimentation patterns throughout many areas, and on other occasions it also affects facies distribution and alternate thickness changes. The main goal of this article is to assess the effect of Hendijan-Izeh Fault on deposition of Tarbur Formation (Maastrichtian) in Keynow anticline and its vicinity during field study, satellite imagery geological mapping; and using results from thin sections (33 samples), Four lithofacies were identified, which points toward a carbonate ramp depositional environment, whereas the sediments biostratigraphically display Maastrichtian age. The findings of the article demonstrate that with respect to the Hendijan-Izeh Fault, Tarbur Formation transitions into Gurpi Formation with distance, while Gurpi Formation is deposited where Tarbur Formation would be from the southern limb of Keynow anticline. Therefore, it is concluded that the Hendijan uplift was consequential during the time of Tarbur Formation deposition.
