آزار جنسی دختران زیر ۱۰ سال و آسیب‌پذیری آنان در دوره همه‌گیری کووید ۱۹ یک مطالعه مروری روایتی
محورهای موضوعی :سوده دشتیانه 1 , فاطمه طاهری 2
1 - مدرس گروه روانشناسی، مؤسسه آموزش عالی فاطمیهشیراز؛ واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی روانشناسی،گروه روانشناسی،موسسه آموزش عالی فاطمیه(س) شیراز،شیراز،ایران
کلید واژه: آسیب جنسی, کرونا, سلامت جنسی, آزار جنسی, دختران.,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی آزار جنسی دختران و آسیب‌های واردشده بر آنان در دوره¬ی قرنطینه¬ی بیماری کرونا ویروس انجام شد. مطالعه‌ی مروری و روایتی حاضر، با جستجوی جامع در بانک‌های اطلاعاتی: PubMed ,Science Direct ,Civilica ,Noormags ,SID ,Springer Google Scholar,، مروری بر مقالات منتشرشده در مورد آسیب‌های جنسی دختران در مدت‌زمان شیوع کووید ۱۹¬، در سال‌های اخیر داشته است. مقالات حاوی نتایج متناقض و دوگانه‌ای بودند. در مراحل اولیه کووید ۱۹ نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری در جمعیت عمومی با توانایی شگفت‌انگیزی برای بازگشت به عقب و سازگاری نشان داده است. در زمان همه‌گیری بیماری کرونا ویروس و شرایط قرنطینه، بستر وقوع خشونت و بدرفتاری در خانه و آزار جنسی و آسیب جنسی علیه دختران فراهم شده است. لذا آموزش و آگاهی دادن به والدین و همچنین آموزش و آگاهی دادن به دختران، در این زمینه می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود. به همین دلیل، یکی از راهکارهای بهبود این وضعیت، افزایش آگاهی و دانش والدین و دختران، از راه¬های گوناگون، در طول همه‌گیری کرونا است.
This study aims to investigate the sexual harassment of girls and the injuries inflicted on them during the quarantine period of the coronavirus pandemic. This narrative review involved a comprehensive search of databases, including PubMed, Science Direct, Civilica, Noormags, SID, Springer, and Google Scholar, reviewing published articles on the sexual abuse of girls during the Covid-19 outbreak in recent years. The articles revealed contradictory and dual results. In the early stages of COVID-19, there were signs of resilience in the general population with an extraordinary ability to bounce back and adapt. However, during the coronavirus pandemic and quarantine conditions, the environment for violence, mistreatment at home, sexual harassment, and sexual abuse against girls was fostered. Therefore, educating and informing parents, as well as educating and informing girls, can be very effective in this regard. For this reason, one of the ways to improve this situation is to increase the awareness and knowledge of parents and daughters, in various means during the corona pandemic.
1- اسحاقی، محمد(¬¬1391). آزار جنسی در یک بررسی حقوقی. مطالعات راهبردی، 20، 173-202.
2- اعزازي، شهلا(1389¬). ساختار جامعه و خشونت علیه زنان. رفاه اجتماعی، 4(14)، 59-96.
3- صادقی فسایی، سهیلا؛ و رجب لاریجانی، مهسا(1389). مطالعه جامعه‌شناختی آزار جنسی زنان در محیط کار. زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 8(3)، 111-134.
4- قاضی طباطبایی، محمود؛ محسنی تبریزی، علیرضا؛ و مرجانی، هادی(1383) «طرح ملی بررسی پدیده خشونت خانگی علیه زنان: یافته¬های اصفهان. تهران: وزارت کشور، دفتر امور اجتماعی.
5- کار، مهرانگیز(1379). پژوهشی درباره خشونت علیه زنان در ایران. تهران: روشن گران و مطالعات زنان.
6- Brooks, S. K., Webster, R. K., Smith, L. E., Woodland, L., Wessely, S., Greenberg, N., & Rubin, G. J. (2020). The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence. The lancet, 395(10227), 912-920. doi:10.1016/S0140-6736(20)30460-8
7- Campbell, A. M. (2020). An increasing risk of family violence during the Covid-19 pandemic: Strengthening community collaborations to save lives. Forensic science international: reports, 2, 100089. doi:10.1016/j.fsir.2020.100089
8- Cohen, E., & Shulman, C. (2019). Mothers and toddlers exposed to political violence: Severity of exposure, emotional availability, parenting stress, and toddlers’ behavior problems. Journal of Child & Adolescent Trauma, 12, 131-140. doi:10.1007/s40653-017-0197-1
9- Cuartas, J. (2020). Heightened risk of child maltreatment amid the COVID-19 pandemic can exacerbate mental health problems for the next generation. Psychological trauma: theory, research, practice, and policy, 12(S1), S195.
10- Fegert, J. M., Vitiello, B., Plener, P. L., & Clemens, V. (2020). Challenges and burden of the Coronavirus 2019 (COVID-19) pandemic for child and adolescent mental health: a narrative review to highlight clinical and research needs in the acute phase and the long return to normality. Child and adolescent psychiatry and mental health, 14, 1-11. doi:10.1186/s13034-020-00329-3
11- Li, S., Wang, Y., Xue, J., Zhao, N., & Zhu, T. (2020). The impact of COVID-19 epidemic declaration on psychological consequences: a study on active Weibo users. International journal of environmental research and public health, 17(6), 2032. doi:10.3390/ijerph17062032
12- Lobie, T. A., Tesfaye, D., & Abrham, A. (2020). A narrative synthesis on COVID-19 risks and concerns in developing countries: The case of Ethiopia. Journal of Public Health and Epidemiology, 12(2), 86-97. doi:10.5897/JPHE2020.1221
13- Manchia, M., Gathier, A. W., Yapici-Eser, H., Schmidt, M. V., de Quervain, D., van Amelsvoort, T., ... & Vinkers, C. H. (2022). The impact of the prolonged COVID-19 pandemic on stress resilience and mental health: A critical review across waves. European Neuropsychopharmacology, 55, 22-83. doi:10.1016/j.euroneuro.2021.10.864
14- Spitzer, M. (2021). Open schools! Weighing the effects of viruses and lockdowns on children. Trends in neuroscience and education, 22, 100151. doi:10.1016/j.tine.2021.100151
15- Tener, D., Marmor, A., Katz, C., Newman, A., Silovsky, J. F., Shields, J., & Taylor, E. (2021). How does COVID-19 impact intrafamilial child sexual abuse? Comparison analysis of reports by practitioners in Israel and the US. Child abuse & neglect, 116, 104779. doi:10.1016/j.chiabu.2020.104779
16- Yamaoka, Y., Hosozawa, M., Sampei, M., Sawada, N., Okubo, Y., Tanaka, K., ... & Morisaki, N. (2021). Abusive and positive parenting behavior in Japan during the COVID-19 pandemic under the state of emergency. Child abuse & neglect, 120, 105212. doi:10.1016/j.chiabu.2021.105212
آزار جنسی دختران زیر ۱۰ سال و آسیب‌پذیری آنان در دوره همه‌گیری کووید ۱۹ یک مطالعه مروری روایتی
سوده دشتیانه1*، فاطمه طاهری2
1. مدرس گروه روانشناسی، مؤسسه آموزش عالی فاطمیهB شیراز؛ واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران. (نویسنده مسئول)
Soode.dashtiane@miau.ac.ir
2. دانشجوی کارشناسی روانشناسی، گروه روانشناسی، مؤسسه آموزش عالی فاطمیهB شیراز، شیراز، ایران.
fa.taheri8008@gmail.com
تاریخ دریافت: [28/1/1402] تاریخ پذیرش: [3/6/1402]
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی آزار جنسی دختران و آسیب‌های واردشده بر آنان در دورهی قرنطینهی بیماری کرونا ویروس انجام شد. مطالعه‌ی مروری و روایتی حاضر، با جستجوی جامع در بانک‌های اطلاعاتی: PubMed ,Science Direct ,Civilica ,Noormags ,SID ,Springer Google Scholar,، مروری بر مقالات منتشرشده در مورد آسیب‌های جنسی دختران در مدت‌زمان شیوع کووید ۱۹، در سال‌های اخیر داشته است. مقالات حاوی نتایج متناقض و دوگانه‌ای بودند. در مراحل اولیه کووید ۱۹ نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری در جمعیت عمومی با توانایی شگفت‌انگیزی برای بازگشت به عقب و سازگاری نشان داده است. در زمان همه‌گیری بیماری کرونا ویروس و شرایط قرنطینه، بستر وقوع خشونت و بدرفتاری در خانه و آزار جنسی و آسیب جنسی علیه دختران فراهم شده است. لذا آموزش و آگاهی دادن به والدین و همچنین آموزش و آگاهی دادن به دختران، در این زمینه می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود. به همین دلیل، یکی از راهکارهای بهبود این وضعیت، افزایش آگاهی و دانش والدین و دختران، از راههای گوناگون، در طول همه‌گیری کرونا است.
واژگان کلیدی: آسیب جنسی، کرونا، سلامت جنسی، آزار جنسی، دختران.
1- مقدمه
در پایان دسامبر 2019، گسترش یک بیماری عفونی جدید در شهر ووهان چین گزارش شد که توسط یک کرونا ویروس جدید ایجاد شده بود و رسماً توسط سازمان بهداشت جهانی به‌عنوان کووید -19 نام‌گذاری گردید. این بیماری با تأثیر بر رفتار روزمره مردم و ایجاد احساسات منفی بر زندگی افراد نه‌تنها سبب نگرانی‌های سلامت همگانی گردید، بلکه سبب بروز تعدادی از بیماری‌های روان‌شناختی شد... با توجه به وضیعت عالم‌گیر (پاندمی) بیماری کووید -19 که تقریباً تمامی جنبه‌های مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و حتی نظامی تمامی کشورهای جهان را تحت تأثیر قرار داد و به‌عبارت‌دیگر فلج کرد، بحث آثار روان‌شناختی این بیماری ویروسی بر روی سلامت روان افراد در سطوح مختلف جامعه از اهمیت به سزایی برخوردار است (Li, Wang, Xue, Zhao & Zhu, 2020). در حال حاضر در سراسر دنیا گزارش‌هایی در مورد افزایش انواع نرخ خشونت‌ها و آزارها ازجمله آزار جنسی در دوران اپیدمی کووید -19 گزارش شد که زنان و دختران بیشتر در معرض خطر این نوع از خشونت‌ها و آزارها قرار گرفتند... دلیل این مسئله این است که در سرتاسر جهان افراد عادی موظف شدند در خانه بمانند. همچنین طولانی شدن دوران قرنطینه و عوامل استرس‌زای اقتصادی و اجتماعی ناشی از این بیماری همه‌گیر موجب افزایش تنش و درنتیجه خشونت و آزار در میان خانواده‌ها شد (Campbell, 2020). اعمال خشونت و آزار نسبت به زنان و دختران، پدیده جدیدي نیست و از پیشینه‌ای تاریخی برخوردار است، اما توجه به آن به‌عنوان مسئله‌ای اجتماعی بخصوص در شرایط شیوع بیماری کرونا و قرنطینه، مقوله‌ای جدید است. آنچه که ضرورت توجه به این مسئله را جدی‌تر می‌نماید، آن است که اعمال خشونت علیه دختران علاوه بر به‌جای نهادن تأثیرات منفی بر زندگی آن‌ها، داراي پیامدهایی بسیار منفی براي جامعه بشري است. عدم احساس امنیت اجتماعی، اختلال در روابط اجتماعی، بی‌اعتمادی اجتماعی، از بین رفتن انرژی‌های مثبت و بهینه اعضاي درگیر در خشونت به‌جای صرف آن در جهت رشد و توسعه جامعه ازجمله پیامدهاي مذکور هستند (قاضی طباطبایی، محسنی تبریزی و مرجانی، 1383).
آزارهاي جنسی به هرگونه ارعاب، قلدري یا اجباري که ماهیت جنسی داشته باشد یا به هرگونه وعده‌ی پاداش نامطلوب در ازاي دریافت التفات جنسی اطلاق میشود. در آزارهاي جنسی، احساس شرمی که مانع از بیان رفتارهاي جنسی به‌ویژه انحرافات آن می‌گردد، موجب احاطه این قلمرو در هاله‌ای از سکوت میشود. احتمالاً این احساس ناامنی و ابهام حریم شخصی افراد است که کنشگران جنسی را از ابراز روابط داشته و نداشته با دیگران بازمی‌دارد و بر هزینه‌های اجتماعی چنین اوضاعی می‌افزاید. هر نظام اجتماعی، داراي الگوها و هنجارهاي متعارف و موردقبول خود است که فاصله گرفتن از آن‌ها نوعی انحراف و کج روي محسوب میشود. فطرت انسان و روح جوامع انسانی ظاهراً با هرگونه زور و خشونت و آزارهای جنسی مخالف است و به همین دلیل، کاربرد هرگونه خشونت در برابر دیگران انحراف و کج روي به شمار می‌آید. این نوع از انحراف، سابقه‌ی طولانی به درازاي عمر بشر دارد و به هر میزانی که بشر از آموزه‌های آسمانی فاصله بگیرد، بر تنوع و تکثر انحرافات و کج روی‌ها افزوده میشود. آزارهاي جنسی در هر محیطی و هر شرایطی که زنان و دختران در آن حضور دارند یا مشغول فعالیتی هستند می‌تواند رخ دهد. از این نظر زنان و دختران ممکن است هم در خانه و از سوي خویشاوندان و آشنایان مورد آزار قرار گیرند و هم در محیط کار و فعالیت از سوي دیگران آزار ببینند (اسحاقی، 1391). خشونت و آزار جنسی دختران در خانه و یا در هر محیطی و در شرایطی موجب احساس ناامني در دختران میشود؛ احساس نیاز به پشتیبانی و مراقبت به جهت ترس از آزارهای جنسی و خشونت‌های مختلف، منجر به افسردگی، ترس، اضطراب، نارسایی‌های جنسی، مشکلات روان‌شناختی در آن‌ها میشود. از دیدگاه روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، اهمیت طرح این موضوع بیشتر ازآن‌روست که دختران آسیب‌دیده از این آزارهاي جنسی چنان سرخورده و منفعل می‌شوند که گاه براي مقابله با عواقب آن حضور اجتماعی خود را محدود می‌کنند. چراکه آزار جنسی باعث از بین رفتن اعتمادبه‌نفس، گوشه‌گیری از اجتماع و ایجاد روح بدبینی در وی میشود و دربرگیرنده زیان‌های مالی و معنوي براي اوست (کار، 1379).
هر پدیده اجتماعی ازجمله آزار جنسی دختران که یکی از مصادیق خشونت است، تحت تأثیر عوامل متعددي است که هرکدام با شدت و درجه معینی در ایجاد آن سهیم‌اند. درنتیجه، نمی‌توان پدیده‌های اجتماعی را با یک یا چند علت واحد تبیین نمود، بلکه مجموعه‌ای از عوامل در ارتباط باهم در به وجود آمدن پدیده نقش دارند. افزایش مسائل روانی اجتماعی و درون خانوادگی ازجمله خشونت خانگی و سوءاستفاده جنسی از دختران در شرایط بیماری کرونا در سراسر جهان گزارش شده است (Lobie, Tesfaye & Abrham, 2020). عوامل زیادی در خانواده‌ها وجود دارد که می‌تواند منجر به آزار جنسی دختران شود، نه‌فقط مشکلات اقتصادی. خشونت فیزیکی و عاطفی نیز می‌تواند به‌عنوان ابزاری در جهت آزار جنسی دختران استفاده شود. در شرایط بیماری کرونا که خانواده‌ها را مجبور میکند زمان بیشتری را در خانه با هم بگذرانند، می‌تواند باعث ایجاد مشکل در برخورد آن‌ها با یکدیگر شود. تصور میشود که افزایش همزیستی والدین و فرزندان در طول روند همه‌گیر کرونا ممکن است دفعات استفاده از این روش‌ها را افزایش دهد. مطالعات نشان می‌دهد که رفتار بد افراد با یکدیگر بستگی به توانایی آن‌ها در مقابله با استرس دارد (Cohen & Shulman, 2019). تصور میشود که آموزش دادن به والدین می‌تواند به افزایش آگاهی و کنترل رفتار آن‌ها کمک کند. چنین کارهای حمایتی و آگاهی بخشی می‌تواند تهدید عوامل خطر را کاهش دهد.
سوءاستفاده‌ی جنسی از دختران در بخش‌های مختلف اجتماع پدیده‌ی جديدی نيست. ممکن است دختران به علت سطح پایین آگاهی، ازنظر جنسی یا عاطفی، مورد اجحاف و اخاذی قرار بگیرند. لذا در بسیاری از موارد آگاهی دختران از شرایط موجود می‌تواند میزان آسیب‌پذیری آن‌ها را در مقابل خشونت‌هایی از این نوع، مانند آزار جنسی کاهش دهد. سوءاستفاده‌ی دیگران، پرخاش و توهين و بهانه‌گیری‌شان برای رسیدن به مطلوب خود، می‌تواند با آگاهی دختران از پشتوانه‌های قانونی مربوطه سودمند باشد؛ بنابراین در دنياي معاصر نیز تربیت رسمی دختران باید طوری باشد که بتوانند در جامعه از خود و حریم خود دفاع کنند.
کرونا به‌ویژه الزام به ماندن در خانه، در طرح فاصله‌گذاری اجتماعی ممکن است سبب شود مردان محدودیت‌هایی را برای اعمال قدرت و کنترل خود بر زنان و دختران جهت کاهش دسترسی به خدمات، حمایت‌های روانی - اجتماعی، شبکه‌های رسمی و غیررسمی اعمال کنند که این پدیده ضمن آنکه خود نوعی از خشونت غیرمستقیم برای آن‌ها تلقی میشود باعث مخفی ماندن و خاموش شدن صدای کمک خواهی زنان و دختران در موارد تجربه خشونت و آزار جنسی میشود. در بررسی آزارهاي جنسی دختران میتوان گفت که خشونت اعمال‌شده از طرف مردان بازتاب حاکمیت سیستماتیک مردان بر زنان و نشانگر شیوه فرمانبردارسازي زنان و دختران در قبال سلطه مردان است؛ بنابراین خشونت مردان نه تابع عوامل زیستی شخصیتی که برآیند واگذاري حق خشونت‌ورزی از سوي ساخت‌های فرهنگ مذکر به کنش گران مرد آن است. نظارت مردان بر دختران در این مقیاس با بی قدرت سازي دختران در زمینه مدیریت، نفی تحرك دختران، نابرابری، به رسمیت شناختن مالکیت مرد، توجیه علمی ضرورت کاربرد خشونت مردان براي حفظ نظم یا تأکید بر کوررنگی جنسی در این عرصه و مقابله با هرگونه انتقاد توأم بوده است (اعزازي، 1389).
2- مرور مبانی نظری و پیشینه
نانسی چودوروف1، جامعه‌شناس آمریکایی، رشد تفاوت جنسیتی زنانه یا مردانه را در فرایند جدا شدن از اولین شخصیت مرجع می‌داند که غالباً مادر است. این فرایند در دختران و پسران متفاوت است. از پسر انتظار می‌رود که میان خود و مادر مرزي قائل شود که او این کار را به مدد هم ذات پنداري با چهره‌های قدرت و اقتدار مردانه و به‌طور هم‌زمان به مدد ارزش‌گذاری منفی مادر به‌طور اخص و زنانگی به‌طور اعم انجام می‌دهد. پسر می‌آموزد که جنبه‌های زنانه خود را انکار کند و واپس براند. در پسربچه، یک «من» رشد میکند که وجه مشخصه آن فاصله گرفتن، فرادستی، رقابت و پرخاشگري به‌ویژه در قبال دختران و تأثیرپذیری از پرخاشگري اشخاص مرجع قوی‌تر است. چودوروف اعتقاد دارد که دختر نمی‌تواند خود را مانند پسر فراتر از مادر بداند، زیرا دختر هم مانند مادر فقط یکسان است. دختر هم تمام توجهاش تمرکز بر همان نقشی است که در مقایسه با نقشی مردانه از فرصت زندگی کمتري برخوردار است (اعزازي، 1389).
نظام مردسالاری سبب میشود که مردان از قدرت و اقتدار بیشتري از زنان برخوردار باشند و از طریق در دست داشتن اهرم‌های قدرت نه‌فقط زنان و دختران را از موقعیت‌های مقتدرانه دور نگه دارند، بلکه مردان قادر باشند بر زنان و دختران در عرصه‌های عمومی و خصوصی تسلط داشته باشند... از دید سیلویا والبی، جامعه‌شناس فمینیست، مردسالاري نظامی از ساختارها و عمل اجتماعی است که در آن مردان بر زنان حاکمیت و سلطه دارند و آنان را استثمار می‌کنند. والبی مردسالاري را متشکل از شش ساختار نسبتاً خودمختار در نظر می‌گیرد و معتقد است که چگونگی ترکیب متغیرهاي این ساختار در جوامع مختلف، انعطاف لازم را نظام مردسالاري می‌دهد. ساختارهاي شش‌گانه مدنظر والبی عبارت‌اند از: استثمار زنان و دختران، کارخانگی بدون دستمزد، روابط موجود در بازار کار، دولت، خشونت مردان علیه زنان و دختران، روابط جنسی و فرهنگ جامعه (صادقی فسایی و رجب لاریجانی، 1389). درنهایت میتوان بیان داشت که خشونت خانگی، تجاوز، آزار جنسی دختران و سایر راه‌هایی که امکان آزار و اذیت زنان و دختران از طریق آنان وجود دارد، همه با یکدیگر طیفی از خشونت مردان علیه زنان و دختران را در جامعه تشکیل می‌دهند. بدین ترتیب، وجود خشونت و آزار در جامعه باعث میشود که فرادستی مردان در جامعه حفظ شود و حتی مردانی که خشن نیستند از این شرایط و موقعیت خشن که ساختار نابرابر قدرت میان روابط زن و مرد وجود دارد نفع ببرند، زیرا در صورت موجود بودن شرایط خشونت‌آمیز در جامعه، حتی زنان و دخترانی که تحت خشونت قرار ندارند، در یک حالت ترس و دلهره دائمی قرار خواهند گرفت.
سوءاستفاده‌ی جنسی از دختران در بخش‌های مختلف اجتماع پدیده‌ی جديدی نيست و ممکن است دختران به علت سطح پایین آگاهی، ازنظر جنسی یا عاطفی، مورد اجحاف و اخاذی قرار بگیرند. لذا با توجه به وضعیت رسانه‌ای و اطلاعاتی موجود امروزه آموزش پایه بالاتر رفته است. ازاین‌رو در دنياي معاصر نیز تربیت رسمی دختران باید طوری باشد که بتوانند در جامعه در هر شرایطی از خود و حریم خود دفاع کنند. اين وظیفه‌ی اولیه‌ی خانواده‌ها و فعالان اجتماعی است که اين رشد و آگاهي را در بين اقشار مردم بخصوص دختران اشاعه دهند. اين استدلال كه عده‌ای از زنان و دختران مورد آزار و اذیت جنسی قرار میگیرند و عده‌ای ديگر قرار نمی‌گیرند، نباید باعث اين توهم شود که دسته‌ی دوم خود اجازه داده‌اند، پس مقصر خودشان بوده‌اند پس نبايد تمام زنان آزار رسيده را متهم كرد. برخي از آن‌ها قربانیان حقوق انسانی در جامعه‌ی ناسالم هستند. از اين مهم نباید غافل بود که ویژگی‌های شخصيتي ميان افراد جامعه و عکس‌العمل‌های افراد در هر شرایطی متفاوت است و نگرشی تعرض گونه اعتمادبه‌نفس زنان و دختران را پايين می‌آورد. همچنين نبايد فراموش كرد كه عده‌ای از اين زنان به دليل متهم شدن از سوي خانواده يا عرف جامعه منزوی‌شده و سکوت می‌کنند. به‌جای محکوم کردن زنان آسیب‌دیده باید با ابزار مختلف ازجمله قانون‌های حمایتی از زنانِ آسیب‌دیده از خشونت و آزار جنسی در هر شرایطی حمایت کرد. شاید بهتر باشد به‌جای قضاوت اخلاقی در مورد این زنان و دختران، به جمعی کردن مشکلات پرداخته شود. لذا آگاهي دادن از طريق آموزش‌وپرورش به دختران در مقاطع مختلف تحصيلي، آموزش نیروهای کار به‌منظور شناسایی و تقبیح این نوع خشونت، آگاهی زنان و مردان نسبت به حقوق و تکالیف خود در زندگی و اصلاح باورها و نگرش‌های انحرافی نادرست، آموزش‌های دینی و افزایش باور دینی افراد به روش‌های ممکن ازجمله راهکارهایی است که در این زمینه عملی و سودمند به نظر می‌رسند.
3- روششناسی
هدف از انجام این پژوهش بررسی آزار جنسی دختران و آسیب‌پذیری آنان در دوره همه‌گیری کووید ۱۹ بود. مطالعه حاضر از نوع پژوهش‌های مروری و روایتی بود که با استفاده از این روش و به‌منظور انجام این مطالعه از مقالات منتشرشده در سال‌های اخیر که در پایگاه‌های جامع و بانک‌های اطلاعاتی ,PubMed ,Science Direct ,Civilica ,Noormags ,SID ,Springer Google Scholar وجود دارند استفاده شد. تمامی مقاله‌هایی که به آسیب و آزار جنسی دختران پرداخته بودند، به‌عنوان ملاک ورود در نظر گرفته شد و تلاش بر این بود که مقالات و بررسی‌های انجام‌شده را در این مقاله گردآوری و به کار ببریم.
4- یافتهها
در بررسی مطالعات انجام‌شده در زمینه‌ی آزار جنسی دختران و آسیب‌پذیری آنان در دوره همه‌گیری کووید ۱۹، ۹ مقاله که صرفاً تأثیر آزار جنسی در دوره همه‌گیری کویید ۱۹ را مورد بررسی قرار داده بودند، از میان مقالات استخراج کردیم. مقالات حاوی نتایج متناقض و دوگانه‌ای بودند.
اولین قرنطینه در ۲ سال گذشته در اصل به‌سختی قابل اجتناب بود، با توجه به این واقعیت که ما اطلاعات زیادی از ویروس کرونا نمیدانستیم، ظرفیت تست خیلی کم بود همچنین تجهیزات حفاظتی کافی حتی برای بیمارستان‌ها وجود نداشت (Spitzer, 2021). در مراحل اولیه کووید ۱۹ نشانه‌هایی از انعطاف‌پذیری در جمعیت عمومی با توانایی شگفت‌انگیزی برای بازگشت به عقب و سازگاری نشان داده است (Manchia, Gathier, Yapici-Eser, Schmidt, de Quervain, van Amelsvoort et al., 2022). در دوره همه‌گیری کووید ۱۹ دخترانی که به دلیل منع رفت‌وآمد و آموزش از راه دور تمام‌وقت خود را در خانه می‌گذرانند، احتمالاً در معرض شیوه‌های مختلفی از قبیل سهل‌انگاری و سوءاستفاده در خانه قرار میگیرند. در نتایج نشان داد تعداد دخترانی که در جهان از کودک‌آزاری (دختران زیر ۱۰ سال) و بی‌توجهی رنج می‌برند، همچنین مثال‌ها و توضیح هر یک از عوامل خطر آسیب جنسی و آزار دختران، علائم، اثرات کودکان، عواملی که در علت شناسی کودک‌آزاری (دختران زیر ۱۰ سال) نقش دارند، بی‌توجهی به کودک و افراد مورد آزار، در صورت توجه، چه کارهایی میتوان انجام داد همچنین برای جلوگیری از سهل‌انگاری و سوءاستفاده چه اقداماتی را میتوان لحاظ کرد.
جدول 1- مروری بر مطالعات انجام شده
خلاصه نتایج | سال | نویسندگان | عنوان مقاله |
عوارض جانبی تعطیلی مدارس بر سلامت جسمی و روانی، تحصیلات و رفاه افرادی که تحت تأثیر تعطیلی مدارس قرارگرفته‌اند می‌سنجد | ۲۰۲۱ | مانفرد اسپیتزر | باز کردن مدارس! سنجیدن اثرات ویروس‌ها و محدودیت‌ها بر روی کودکان |
اثرات استرس و ظرفیت تاب‌آوری به عوامل (عصبی) زیستی، روان‌شناختی و محیطی بستگی دارد و همچنین به‌شدت به یک فرد وابسته است. | ۲۰۲۱ | میرکو مانچیا، انوک گاتیر، هاله یاپیچی ایسر، ماتیاس وی. اشمیت، دومینیک دو کوئروین، ترز ون آملسورت، جاناتان آی بیسون، جان اف کریان، الیور دی هاوز، لویزا پینتو، نیک ون در وی، کاترینا دامشکه، ایگور بران دکتر. کریستین اچ وینکرز، | تأثیر همه‌گیری طولانی‌مدت COVID-19 بر تاب‌آوری استرس و سلامت روان: یک بررسی انتقادی در سراسر امواج |
پزشکان اولیه در روان‌پزشکی کودک و نوجوان با چالش‌های منحصربه‌فردی در ارائه خدمات بالینی، دسترسی به فرصت‌های آموزشی و انجام تحقیقات در طول همه‌گیری مواجه هستند | ۲۰۲۰ | ساندار گناناول، تانای مایتی، پاوان شارما، دارپان کائور، فرانسیسکا کالیگیس، جین پی-چن چانگ، هیدکازو کاتو، آسیلا سکر، دیمیترو مارتسنکوفسکی، ماسیمیلیانو اوری، صفات ای. راجالاکشمی، دوروتیا اوری، تزه جوی گوه، آنا سوفی هانسن، آنا مونجیزا، آلسیا دل گروتالی، | چالش‌ها و فرصت‌ها برای متخصصان بهداشت روان کودک در مراحل اولیه بیماری در طول همه‌گیری COVID19 |
رفتارهای مثبت والدین، به‌ویژه نشان دادن همدلی، با خطرات کمتر رفتارهای توهین‌آمیز همراه بود | ۲۰۲۱ | یوی یامائوکا، ماریکو هوسوزاوا، ماکیکو سامپی، نائومی ساوادا، یوسوکه اوکوبو، کیوکو تاناکا، آریسا یاماگوچی، مایومی هانگای، ناهو موریساکی | رفتار توهین‌آمیز و مثبت والدین در ژاپن در طول همه‌گیری COVID-19 تحت وضعیت اضطراری |
آموزش اعمال‌شده بر آگاهی و آگاهی والدین نسبت به بی‌توجهی و آزار کودک تأثیر داشته است. | ۲۰۲۱ | فاطما بتول سنول، الو اوستونداغ | تأثیر مطالعات اطلاعاتی بی‌توجهی و سوءاستفاده از کودک بر سطح آگاهی والدین در طول همه‌گیری COVID-19 |
توسل به نوع‌دوستی با یادآوری مزایای قرنطینه برای جامعه گسترده‌تر می‌تواند مطلوب باشد. | ۲۰۲۰ | سامانتا کی بروکس، ربکا کی وبستر، لوئیز ای اسمیت، لیزا وودلند، سایمون وسلی، نیل گرینبرگ، گیدئون جیمز روبین | تأثیر روانی قرنطینه و چگونگی کاهش آن: بررسی سریع شواهد |
تأثیر انزوای اجتماعی و استرس اقتصادی باید همچنان با ادامه همه‌گیری مورد ارزیابی قرار گیرد | ۲۰۲۰ | د. تنر، ا. مرمر، ک. کتز، ا. نومان، ج.ف. سیلووسکی، ج. شیلدس، ا. تیلور | چگونه COVID-19 بر آزار جنسی کودکان درون خانواده تأثیر می‌گذارد؟ تجزیه‌وتحلیل مقایسه گزارش‌های تمرین کنندگان در اسرائیل و ایالات‌متحده |
حمایت‌هایی برای کاهش منابع استرس برای مراقبین و محافظت از کودکان در برابر تهدیداتی که امنیت آن‌ها را تهدید میکند ضروری است. | ۲۰۲۰ | جی کوارتاس | افزایش خطر بدرفتاری با کودکان در میان همه‌گیری کووید-19 می‌تواند مشکلات سلامت روان را برای نسل بعدی تشدید کند. |
پس از همه‌گیری، رکود اقتصادی و پیامدهای اضطراب، استرس و قرار گرفتن در معرض خشونت ممکن است مسائل غالب در مراقبت از CAP باشد. | ۲۰۲۰ | ج.م. فگرت، ب. ویتیلو، پ.ل. | چالش‌ها و بار بیماری همه‌گیر کروناویروس 2019 (COVID-19) برای سلامت روان کودک و نوجوان: مروری روایی برای برجسته کردن نیازهای بالینی و تحقیقاتی در مرحله حاد و بازگشت طولانی به حالت عادی |
5- بحث و نتیجهگیری
در طول همه‌گیری، ویروس کرونا زندگی خانواده‌ها به طرز چشم‌گیری تغییر یافت. تحقیقات نشان داد که در شرایط بیماری کرونا تغییرات در سلامت روان افراد و وقوع خشونت خانگی با افزایش خطر آسیب جنسی دختران مرتبط است. خشونت جنسی علیه دختران به‌عنوان پدیده‌ای اجتماعی مسئله‌ای بسیار مهم است و پیش‌گیری و مقابله با آن نیز به راهکارهای اساسی نیاز دارد. لذا وظیفه‌ی خانواده‌ها است که از فرزندان خود بخصوص دخترانشان، در برابر هرگونه آسیب و بدرفتاری محافظت کنند تا در معرض شیوه‌های مختلفی از قبیل سهل‌انگاری و سوءاستفاده در خانه قرار نگیرند. روند همه‌گیری کرونا چالش‌های اجتماعی و اقتصادی زیادی را در سراسر جهان به همراه داشته است. به همین دلیل، یکی از راهکارهای بهبود وضعیت، افزایش آگاهی تمامی افراد جامعه در طول همه‌گیری کرونا است که منجر به تغییرات مشخص برای بهبود زندگی میشود. لذا سعی بر این شود که سطح دانش و آگاهی والدین و دختران در طول بیماری همه‌گیر کرونا با مطالعات انجام‌شده از طریق برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی افزایش یابد. دیدگاه‌ها و نگرش‌های والدین در فرایندهای دشوار و استرس‌زا مانند کووید ۱۹ بسیار مهم است. به دلیل این رویدادهای استرس‌زا، سازگاری با نظم جدید تا حد زیادی به وضعیت عاطفی والدین بستگی دارد به همین دلیل، افزایش آگاهی والدین نه‌تنها در طول کووید ۱۹، بلکه در زمینه‌های قبل و بعد از همه‌گیری نیز مهم است. همچنین حفظ سلامت فرزندان بخصوص دختران و اطمینان از ایمنی آن‌ها از وظایف اصلی والدین است. ازآنجاکه مشخص شده است که مطالب و برنامه‌های آموزنده‌ای که از طریق رسانه‌های اجتماعی در دسترس عموم قرار می‌گیرد، موجب بهبود در آگاهی والدین میشود، در مطالعات آینده میتوان برنامه‌های آموزشی مشابهی را در گروه‌های سنی مختلف بدون توجه به جنسیت ترتیب داد. تأثیر آموزش آگاهی به والدین بر فرزندان قابل ارزیابی است. برنامه‌های مداخلهای که همکاری مدرسه و خانواده را تضمین میکند می‌تواند با اجرای برنامه‌های آموزشی مشابه از طریق مدارس ایجاد شود.
6- منابع
1- اسحاقی، محمد(1391). آزار جنسی در یک بررسی حقوقی. مطالعات راهبردی، 20، 173-202.
2- اعزازي، شهلا(1389). ساختار جامعه و خشونت علیه زنان. رفاه اجتماعی، 4(14)، 59-96.
3- صادقی فسایی، سهیلا؛ و رجب لاریجانی، مهسا(1389). مطالعه جامعه‌شناختی آزار جنسی زنان در محیط کار. زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 8(3)، 111-134.
4- قاضی طباطبایی، محمود؛ محسنی تبریزی، علیرضا؛ و مرجانی، هادی(1383) «طرح ملی بررسی پدیده خشونت خانگی علیه زنان: یافتههای اصفهان. تهران: وزارت کشور، دفتر امور اجتماعی.
5- کار، مهرانگیز(1379). پژوهشی درباره خشونت علیه زنان در ایران. تهران: روشن گران و مطالعات زنان.
6- Brooks, S. K., Webster, R. K., Smith, L. E., Woodland, L., Wessely, S., Greenberg, N., & Rubin, G. J. (2020). The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence. The lancet, 395(10227), 912-920. doi:10.1016/S0140-6736(20)30460-8
7- Campbell, A. M. (2020). An increasing risk of family violence during the Covid-19 pandemic: Strengthening community collaborations to save lives. Forensic science international: reports, 2, 100089. doi:10.1016/j.fsir.2020.100089
8- Cohen, E., & Shulman, C. (2019). Mothers and toddlers exposed to political violence: Severity of exposure, emotional availability, parenting stress, and toddlers’ behavior problems. Journal of Child & Adolescent Trauma, 12, 131-140. doi:10.1007/s40653-017-0197-1
9- Cuartas, J. (2020). Heightened risk of child maltreatment amid the COVID-19 pandemic can exacerbate mental health problems for the next generation. Psychological trauma: theory, research, practice, and policy, 12(S1), S195.
10- Fegert, J. M., Vitiello, B., Plener, P. L., & Clemens, V. (2020). Challenges and burden of the Coronavirus 2019 (COVID-19) pandemic for child and adolescent mental health: a narrative review to highlight clinical and research needs in the acute phase and the long return to normality. Child and adolescent psychiatry and mental health, 14, 1-11. doi:10.1186/s13034-020-00329-3
11- Li, S., Wang, Y., Xue, J., Zhao, N., & Zhu, T. (2020). The impact of COVID-19 epidemic declaration on psychological consequences: a study on active Weibo users. International journal of environmental research and public health, 17(6), 2032. doi:10.3390/ijerph17062032
12- Lobie, T. A., Tesfaye, D., & Abrham, A. (2020). A narrative synthesis on COVID-19 risks and concerns in developing countries: The case of Ethiopia. Journal of Public Health and Epidemiology, 12(2), 86-97. doi:10.5897/JPHE2020.1221
13- Manchia, M., Gathier, A. W., Yapici-Eser, H., Schmidt, M. V., de Quervain, D., van Amelsvoort, T., ... & Vinkers, C. H. (2022). The impact of the prolonged COVID-19 pandemic on stress resilience and mental health: A critical review across waves. European Neuropsychopharmacology, 55, 22-83. doi:10.1016/j.euroneuro.2021.10.864
14- Spitzer, M. (2021). Open schools! Weighing the effects of viruses and lockdowns on children. Trends in neuroscience and education, 22, 100151. doi:10.1016/j.tine.2021.100151
15- Tener, D., Marmor, A., Katz, C., Newman, A., Silovsky, J. F., Shields, J., & Taylor, E. (2021). How does COVID-19 impact intrafamilial child sexual abuse? Comparison analysis of reports by practitioners in Israel and the US. Child abuse & neglect, 116, 104779. doi:10.1016/j.chiabu.2020.104779
16- Yamaoka, Y., Hosozawa, M., Sampei, M., Sawada, N., Okubo, Y., Tanaka, K., ... & Morisaki, N. (2021). Abusive and positive parenting behavior in Japan during the COVID-19 pandemic under the state of emergency. Child abuse & neglect, 120, 105212. doi:10.1016/j.chiabu.2021.105212
Sexual Harassment of Girls Under 10 and Their Vulnerability During the Covid-19 Pandemic: A Narrative Review Study
Soode Dashtiane1*, Fatemeh Taheri2*
1. Lecturer in the Department of Psychology, Fatemieh Institute of Higher Education, Shiraz; Marvdasht Branch, Islamic Azad University, Marvdasht, Iran. (Corresponding Author)
Soode.dashtiane@miau.ac.ir
2. Bachelor of Psychology student, Department of Psychology, Fatemieh Institute of Higher Education, Shiraz, Shiraz, Iran.
fa.taheri8008@gmail.com
Abstract
This study aims to investigate the sexual harassment of girls and the injuries inflicted on them during the quarantine period of the coronavirus pandemic. This narrative review involved a comprehensive search of databases, including PubMed, Science Direct, Civilica, Noormags, SID, Springer, and Google Scholar, reviewing published articles on the sexual abuse of girls during the Covid-19 outbreak in recent years. The articles revealed contradictory and dual results. In the early stages of COVID-19, there were signs of resilience in the general population with an extraordinary ability to bounce back and adapt. However, during the coronavirus pandemic and quarantine conditions, the environment for violence, mistreatment at home, sexual harassment, and sexual abuse against girls was fostered. Therefore, educating and informing parents, as well as educating and informing girls, can be very effective in this regard. For this reason, one of the ways to improve this situation is to increase the awareness and knowledge of parents and daughters, in various means during the corona pandemic.
Keywords: Sexual Injury, COVID-19, Sexual Health, Sexual Harassment, Girls.
[1] Nancy Chodorow
