تدوین نظام توسعه مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان تأمین اجتماعی کشور ایران
محورهای موضوعی :کورش شافعی دیگه سرا 1 , سعید باقرسلیمی 2 , حسین گنجی نیا 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی ، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2 - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. (نویسنده مسئول)
3 - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
کلید واژه: کلیدواژه: توسعه مدیریت, مدیریت منابع انسانی سبز, سازمان تأمین اجتماعی.,
چکیده مقاله :
چكيده زمینه: رویکرد مدیریت سبز برآمده از توجه به توسعه پایدار و به‌تبع آن، پایداری با رویکردهای اجتماعی و انگیزه‌های اقتصادی، سلامت و ایمنی جامعه کارکنان و نیز نشر تصویر عمومی مطلوب سازمانی در افق زمانی بلندمدت است. هدف: این پژوهش تدوین نظام توسعه مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان تأمین اجتماعی کشور، با رویکرد تحلیلی و دسته‌بندی مؤلفه‌ها و شناخت عوامل بوده که از حیث روش‌شناسی، نوع تحقیقات کاربردی و پیمایشی است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر پس از واکاوی سوابق، از روش کیفی و مصاحبه عمیق روی 10 نفر از مدیران سازمان تامین اجتماعی کشور با استفاده از روش نمونه¬گیری هدفمند و با نمونه-گیری نظری به اشباع نظری رسیده و سپس اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی و مدل پاردایمی ساخته شده است. یافته‌ها: یافته¬های پژوهش نشان داد از شناسایی عوامل توسعه در مدیریت منابع سبز در کارکنان تأمین اجتماعی کشور شامل آموزش و توسعه سبز، جذب و استخدام سبز، نگهداری سبز و به‌کارگیری سبز است. نتیجه‌گیری: بررسی‌های صورت‌گرفته بر اساس نظام توسعه مدیریت منابع انسانی سبز نشان از وجود عامل‌های توسعه در سیستم بوده که این عوامل نشان از کارآمدی تدوین درست نظام توسعه مدیریت سبز در سیستم‌سازمانی کشور است.
Kourosh Shafei Degesara Saeid Baghersalimi Hossein Ganjinia Abstract Background: The approach of green management comes from paying attention to sustainable development and, as a result, sustainability with social approaches and economic motivations, the health and safety of the employee community, as well as the publication of the desired public image of the organization in the long-term time horizon. Purpose: This research was to compile the development system of green human resource management in the country's social security organization, with an analytical approach and classification of components and recognition of factors, which in terms of methodology is the type of applied and survey research. Methodology: After analyzing the records, the present study reached theoretical saturation from the qualitative method and in-depth interviews on 10 managers of the country's social security organization using the targeted sampling method and theoretical sampling, and then the information obtained using the method The analysis of the investigated theme and the paradigm model have been made. Findings: The findings of the research showed that the identification of development factors in the management of green resources in the country's social security staff includes green training and development, green recruitment and recruitment, green maintenance and green employment. Conclusion: The investigations carried out based on the green human resources management development system show the existence of development factors in the system, which shows the effectiveness of the correct formulation of the green management development system in the country's organizational system.
منابع
- ابراهیمی، سعید؛ پوررضا، ابوالقاسم؛ فرزیان پور، فرشته؛ رحیمی فروشانی، عباس. (1396). ارزیابی عملکرد مدیریت منابع انسانی سازمان تامین اجتماعی با استفاده از مدل تعالی اروپایی EFQM، مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، 15(2)، 147-158.
- برزگر، کیوان.؛ ادیبی فرد، مهدی.؛ تشکریان جهرمی، علیرضا. (1401). ارائه چارچوب جامع مدیریت منابع انسانی سبز با رویکرد فراترکیب، فصلنامۀ علمی مطالعات منابع انسانی، 12(1)، 48-76.
- توکلی، عبدالله.؛ هاشمی،علیرضا.؛ ثابت، عباس.؛ رازقی، سعید. (1397). ارائه مدل ساختاری مدیریت منابع انسانی سبز برمبنای نظام های مدیریت منابع انسانی، پژوهش های مدیریت منابع انسانی، 31(10)، 107-133.
- جانعلی زاده قزوینی، مهدی.؛ کفاش پور، آذر.؛ رحیم پور،امیر.؛ سامانیان، مصیب.، (1401) طراحی و تببین مدل مدیریت منابع انسانی سبز و تأثیر آن بر عملکرد محیطی (مورد مطالعه: شهرداری مشهد)، فصلنامه علمی آموزش محیط زیست و توسعه پایدار، 10(3)، 99-117.
- دوزنده کاکرودی، معین.(1400). تدوین مدل مدیریت منابع انسانی سبز با رویکرد بولانوس (مطالعه موردی: شرکت پگاه گیلان)، فصلنامه علمی تخصصی رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 5(17)، 22-35.
- سید مدلل کار، سیده حنانه.؛ رضایی کلیدبری، حمیدرضا.(1400). شناسایی و سطح بندی موانع ساختاری مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان تأمین اجتماعی استان گیلان، فصلنامه علمی تخصصی رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 5(19، 1-15.
- عموزاد مهدیرجی، حسن.، رضایی راد، مجتبی.(1390). بررسی رابطه فناوری اطلاعات و مدیریت منابع انسانی سبز با توجه به نقش میانجی زیرنظام های مدیریت منابع انسانی، فصلنامه مدیریت سبز، شماره:1(1)، 108-129.
- کریمی، هادی.؛ رحیمی، شهلا.(1401). بررسی رابطه فعالیت های مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار شهروندی سازمانی، با نقش تعدیل کنندگی مدیریت عملکرد سبز و مشارکت سبز کارکنان، مدیریت سبز، 1(3)، 17-32.
- Bancea, A., Chan, J., Cartwright-Johnson, S., & Muszynski, P. (2023). Green HRM and Green Innovation. Research Square,PP: 1-9.
- Bombiak, E., & Marciniuk-Kluska, A.(2018).Green human resource management as a tool for the sustainable development of enterprises: Polish young company experience. Sustainability, 10(6), 1-22.
- Bose, I., & Biswas, S. B. (2023). green human resource management–few selected corporate success stories. AIMA Journal of Management & Research, 7(1), 1-9.
- Chowdhury, S. R., & Ghosh, S. (2023). The Significance of Green HRM Towards Sustainable Development. IJFANS International, Journal of Food and Nutritional Sciences, 11(7), 1329-1341.
- Jayasekara, T., Iddagoda, A., & Dissanayake, H. (2023). Factors Affecting Green Human Resource Management: A Study of a State University Sri Lanka. LUMEN Proceedings, 19, 127-136.
- Meng, J., Murad, M., Li, C., Bakhtawar, A., & Ashraf, S. F. (2023). Green Lifestyle: A Tie between Green Human Resource Management Practices and Green Organizational Citizenship Behavior. Sustainability, 15(1),:1-19.
- Setyaningrum, R., & Muafi, M. (2023). Green human resource management, green supply chain management, green lifestyle: Their effect on business sustainability mediated by digital skills. Journal of Industrial Engineering and Management, 16(1), 1-26.
- Úbeda‐García, M., Marco‐Lajara, B., Zaragoza‐Sáez, P. C., Manresa‐Marhuenda, E., & Poveda‐Pareja, E.(2022).Green ambidexterity and environmental performance: The role of green human resources. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 29(1), 32-45.
- Zhu, S., Wu, Y., & Shen, Q. (2022). How environmental knowledge and green values affect the relationship between green human resource management and employees’ green behavior: From the perspective of emission reduction. Processes, 10(1), 1-15.
