بررسی رویکرد و نقش اخلاقی رسانه‌ها در پیشگیری از هیجان گرایی در تعیین مجازات
محورهای موضوعی : اخلاق و تربیت اسلامی
جواداله قدمی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، قم)
شهرداد دارابی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، قم)
سیدمحمود میرخلیلی
3
(دانشکدگان فارابی، تهران)
کلید واژه: نقش اخلاقی رسانه, تعیین مجازات, عدالت کیفری. ,
چکیده مقاله :
بازنمایی رسانه‌های جمعی از جنایت، انحراف، و بی‌نظمی یکی از علت‌های دائمی نگرانی در سطح جامعه می‌باشد. چرا که موجبات ترس و اضطراب در جامعه می‌شود. اما این نقش سنتی رسانه در بازنمایی رخدادهای هنجارشکنانه با توجه به برخی نظریه‌های رسانه محور چون نظریه گلوله جادویی و نیز نظریه برجسته‌سازی و گزینش نویسی قابل ترمیم بوده و می‌تواند نقش یک ابزار را ایفا کند که هم در خود آموزش پیشگیری از جرم داشته و هم ابزاری کنترلی بر هیجانات و التهابات جامعه پس از ارتکاب جرم. پژوهش حاضر با روشی تحلیلی-توصیفی مبتنی بر داده‌های کتابخانه‌ای سعی در نیل به این هدف دارد که تا چه میزان رسانه‌ها می‌توانند التهابات و هیجانگرایی ناشی از ارتکاب جرم را تعدیل و کنترل کرده و در مقابل این نقش در تعیین کیفر مجرم موثر واقع گردند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که رسانه‌ها می‌توانند با القائاتی که در سر تیتر‌ها و متن‌های خود به عنوان خوراک به مخاطب می‌دهند می‌توانند جو ملتهب ایجاد شده در جامعه را کنترل کرده و سیستم عدالت کیفری را از نوعی عوامزدگی کیفری رها سازد. به هر حال این پژوهش به بررسی نقشهای مختلف رسانه در بازخورد با بازنمایی جرم و جنایت و نیز بازسازی و یا تصویرسازی چهره مجرم پرداخته و در نهایت این فرایند را در تعیین کیفر مورد بررسی قرار می‌دهد.
Mass media's representation of crime، deviance، and disorder is one of the constant causes of concern at the community level. Because it causes fear and anxiety in the society. However، this traditional role of the media in representing norm-breaking events can be restored according to some media-oriented theories such as the magic bullet theory and the theory of highlighting and selective writing، and it can play the role of a tool that also has crime prevention training. And also، a control tool on the emotions and inflammations of society after committing a crime. The current research، with an analytical-descriptive method based on library data، tries to achieve this goal، to what extent the media can moderate and control the inflammation and emotionalism caused by committing a crime، and against this role in determining the punishment of the effective offender. be realized the findings of this research show that the media can control the inflammatory atmosphere created in the society with the insinuations they give to the audience in their headlines and texts، and they can control the criminal justice system from a kind of common sense. release a criminal offense. Anyway، this research investigates the different roles of the media in feedback by representing the crime and also reconstructing or depicting the face of the criminal and finally examines this process in determining the punishment.
بارکر، کریس، (1391)، مطالعات فرهنگی، برگردان مهدی فرجی و نفیسه حمیدی، تهرن: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
چقازردی، مصطفی، (1397)، تاثیر رسانه‌ای شدن جرم بر قرارهای تامین کیفری و تعیین مجازات، فصلنامه پژوهش‌های حقوقی قانون یار دوره 1، ش 1.
صالحی، علی، میرخلیلی، محمود، موسوی مجاب، درید، (1398)، نگاهی به نتایج نقش‌آفرینی تعامل پلیس و رسانه در عرصۀ سیاست کیفری در ایران، مجله حقوقی دادگستری، دوره83، ش108.
صفاری، علی، صابری، راضیه، (1394)، تأثیررسانه‌ها بر خشونت گرایی و احساس ناامنی، مجله پژوهش‌های حقوق جزا و جرم شناسی، دوره2، ش6.
قماشی، سعید، احمدی، انور، (1397)، بسترهای پیدایش عوام گرایی در دادرسی کیفری، فصلنامه تحقیقات حقوقی معادهد، سال2، ش3.
کرمی نقیبی، حمزه، رضوی فرد، بهزاد، موذن زادگان، حسنعلی، (1401)، اثرگذاری رسانه در ارتکاب و پیشگیری از جرم در پرتو جرم‌شناسی فرهنگی، پژوهشنامه حقوق تطبیقی، دوره6، ش2 (10).
موذن زادگان، حسنعلی، و افشاری، فاطمه، (1392)، نقش رسانه در پیشگیری از جرم در سیاست جنایی ایران، فصلنامه دیدگاه‌های حقوق قضایی، ش64.
Brillon، Y. (1988). Punitiveness، status and ideology in three Canadian provinces. In N. Walker & M. Hough (Eds.)، Public attitudes to sentencing، Brookfield، VT: Gower.
Cullen F، Fisher B and Applegate B، (2000)، Public opinion about punishment and corrections. In: Tonry M (ed.) Crime and Justice: A Review of Research. Volume 27.
Cullen، FRANCIS T.، Clark، GREGORY A.، Cullen، J. B.، & Mathers، RICHARD A.، (1985). Attribution، salience، and attitudes toward criminal sanctioning. Criminal Justice and Behavior، Volume 12، Issue 3.
Cushman، F. (2008)، Crime and punishment: distinguishing the roles of causal and intentional analyses in moral judgment. Cognition108.
Doob AN and Roberts JV (1983)، Sentencing: An Analysis of the Public’s View. Ottawa: Department of Justice Canada.
Flanagan، Timothy، J.، & Caulfield، Susan L، (1984)، Public opinion and prison policy-a review، Prison Journal، Volume 64، Issue2.
Gerber، J.، & Engelhardt-Greer، S. (1996)، Just and painful: Attitudes toward sentencing criminals. In T. J. Flanagan & D. R. Longmire (Eds.)، Americans view crime and justice: A national public opinion survey. Thousand Oaks، CA: SAGE.
Gerbner، G.، Gross، L.، Jackson-Beeck، M.، Jefferies-Fox، S.، & Signorielli، N. (1978). Cultural indicators: Violence profile، Journal of Communication، No. 9، Vol 28، p؛ 189
Green DA، (2006)، Public opinion versus public judgment about crime: Correcting the ‘comedy of errors’، British Journal of Criminology، Vol 46.
Hough M and Roberts JV، (1999)، Sentencing trends in Britain: Public knowledge and public opinion. Punishment and Society 1(1).
Igracki، Jasmina، Ivana Stepanovic، (2017)، the influence of Media on Crime Prevention، awaeilable؛ http: //www. crime-prevention intl. org/fileadmin/user.
Kat Albrecht، Janice Nadler، (2022)، Assigning Punishment: Reader Responses to Crime News، Front. Psychol، Volume 13، Article 784428.
Kort-Butler، Lisa، (2016)، Content Analysis in the Study of Crime، Media، and Popular Culture، Sociology Department، Faculty Publications، Published in Oxford Research Encyclopedia، Criminology and Criminal Justice.
Mattinson J and Mirrlees-Black C (2000)، Attitudes to Crime and Criminal Justice: Findings from the 1998 British Crime Survey. London: Home Office.
Oswald، M. E.، Hupfeld، J.، Klug، S. C.، & Gabriel، U، (2002)، Lay-perspectives on criminal deviance، goals of punishment، and punitivity. Social Justice Research، 15.
Paulin J، Searle W and Knaggs T (2003)، Attitudes to Crime and Punishment: A New Zealand Study. Wellington: New Zealand Ministry of Justice.
Robbennolt، Jennifer K.، (2000)، Outcome severity and judgments of ‘responsibility: a meta-analytic review، Journal of Applied Social Psychology، Volume 30، Issue number12.
Roberts JV (2008) Prisons and the public. Paper presented at the Public Opinion and the Media Seminar، 8 February. Available at: http: //www. prisoncommission. org. uk/fileadmin/ howard_league/user/pdf/Commission/Prisons_and_the_Public_-_Julian_Roberts. pdf (accessed 16 March 2023).
Sundt، Jody L، Cullen، Francis T، Applegate، Brandon K، Turner، Michael G، (1998)، The tenacity of the rehabilitative ideal revisited: Have attitudes toward rehabilitation changed? Criminal Justice and Behavior، 25، (4).
Мunсіе، J.، & Wіlsоn، D. (2004)، Studеnt hаndbооk оf сrіmіnаl justісе аnd сrіmіnоlоgу، Оrеgоn، USА: Rоutlеdgе Саvеndіsh.
151 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 172- 151
بررسی رویکرد و نقش اخلاقی رسانه‌ها در پیشگیری
از هیجان گرایی در تعیین مجازات
جواداله قدمی 1
شهرداد دارابی 2
سید محمود میرخلیلی 3
چكيده
بازنمایی رسانه‌های جمعی از جنایت، انحراف، و بی‌نظمی یکی از علت‌های دائمی نگرانی در سطح جامعه می‌باشد. چرا که موجبات ترس و اضطراب در جامعه می‌شود. اما این نقش سنتی رسانه در بازنمایی رخدادهای هنجارشکنانه با توجه به برخی نظریه‌های رسانه محور چون نظریه گلوله جادویی و نیز نظریه برجسته‌سازی و گزینش نویسی قابل ترمیم بوده و می‌تواند نقش یک ابزار را ایفا کند که هم در خود آموزش پیشگیری از جرم داشته و هم ابزاری کنترلی بر هیجانات و التهابات جامعه پس از ارتکاب جرم. پژوهش حاضر با روشی تحلیلی-توصیفی مبتنی بر داده‌های کتابخانه‌ای سعی در نیل به این هدف دارد که تا چه میزان رسانه‌ها می‌توانند التهابات و هیجانگرایی ناشی از ارتکاب جرم را تعدیل و کنترل کرده و در مقابل این نقش در تعیین کیفر مجرم موثر واقع گردند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که رسانه‌ها می‌توانند با القائاتی که در سر تیتر‌ها و متن‌های خود به عنوان خوراک به مخاطب می‌دهند می‌توانند جو ملتهب ایجاد شده در جامعه را کنترل کرده و سیستم عدالت کیفری را از نوعی عوامزدگی کیفری رها سازد. به هر حال این پژوهش به بررسی نقشهای مختلف رسانه در بازخورد با بازنمایی جرم و جنایت و نیز بازسازی و یا تصویرسازی چهره مجرم پرداخته و در نهایت این فرایند را در تعیین کیفر مورد بررسی قرار می‌دهد.
واژگان كليدي
[1] . دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، گروه حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
[2] . دانشیار گروه حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. (نویسنده مسئول)
Email: Shahrdad. darabi@yahoo. com
[3] . استاد گروه حقوق، دانشگاه تهران، دانشکدگان فارابی، تهران، ایران.
Email: mirkhalili@ut. ac. ir
تاریخ دریافت: 17/8/14021 پذیرش نهایی: 14/11/1402
