حقوق و آزادی های فردی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : علوم برنامه ریزی
محمد نیک فکر
1
(دانشگاه آزاد بندرعباس)
کلید واژه: قانون اساسی, حقوق و آزادی عمومی, حقوق شهروندی, آزادی اجتماع, کرامت انسانی,
چکیده مقاله :
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق و آزادی‌های فردی و جمعی را در فصلی ذیل عنوان «حقوق ملت» مورد توجه قرار داده است آزادی اجتماعات، از زمره حقوق و آزادی‌های جمعی است که مستقیماٌ در اصل 27 قانون اساسی و به طور ضمنی در اصل 26 قانون اساسی، شناسایی و تضمین شده است. در این نوشتار، تحلیل اهمیتی است که قانون اساسی در خصوص آزادی اجتماعات در اصل 27 قانون اساسی قائل شده است و همچنین تاکید بر این موضوع اساسی که اولاٌ آزادی اجتماعات و راهپیمایی ها مطلق نمی‌تواند باشد. بلکه اعمال این حق باید با توجه به شرایط و اوضاع و احوال جامعه دموکراتیک اسلامی لحاظ شده باشد. ثانیاٌ قانون اساسی ضمن رعایت معیارهای اعلامیه جهانی حقوق بشر و جامعه بین المللی، همچنین شرایط و اوضاع و احوال جامعه دموکراتیک اسلامی خود را در نظر گرفته است و هر دو توامان مدنظر قرار داده است. همچنین در این پژوهش تلاش شده است نخست به مفهوم حقوق و آزادی های عمومی به طور مفصل بپردازد. سپس ضمن بیان انواع حق ها و آزادی ها به طور خاص به بررسی حق اجتماع در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و سایر قوانین و مقررات مربوطه پرداخته شده است. در این راستا ضمن بیان ضمانت اجرای این حق به ضرورت توجه و نظارت دولت بر چگونگی اجرای این پرداخته شده است.
The Constitution of the Islamic Republic of Iran has paid attention to individual and collective rights and freedoms in a chapter entitled "The Rights of the Nation". The freedom of assembly is one of the collective rights and freedoms that is directly stated in Article 27 of the Constitution and implicitly in Article 26 of the Constitution. Basic, identified and guaranteed. In this article, we analyze the importance that the Constitution has given to the freedom of assembly in Article 27 of the Constitution, and also emphasize the basic issue that freedom of assembly and marches cannot be absolute. Rather, the exercise of this right should be considered according to the conditions of the Islamic democratic society. Secondly, the constitution, while observing the standards of the Universal Declaration of Human Rights and the international community, has also taken into account the conditions and circumstances of its Islamic democratic society and has taken both into consideration. Also, in this research, an attempt has been made to first deal with the concept of public rights and freedoms in detail. Then, while stating the types of rights and freedoms, the right to assembly in the Constitution of the Islamic Republic of Iran and other relevant laws and regulations have been specifically investigated. In this regard, while guaranteeing the implementation of this right, the necessity of the government's attention and supervision on how to implement this has been discussed.
فهرست منابع
1. آزمایش، علی، تقریرات درس حقوق کیفری اختصاصی، دوره کلاس های آزاد،
1384 ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه - نیمسال اول سال تحصیلی 1385
تهران.
2 . آزمایش، علی، تقریرات درس حقوق کیفری اختصاصی یک، نیمسال اول سال
1376 ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. - تحصیلی 1377
3. پاد، ابراهیم، حقوق کیفری اختصاصی، جلد اول، چاپ سوم (تهران : انتشارات
. دانشگاه تهران، 1352
4. قاضی، ابوالفضل، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، جلد اول (تهران: انتشارات
.( دانشگاه تهران،
