مداخله براساس دعوت در ناآرامی‌های داخلی از منظر حقوق بین‌الملل با تأکید بر قضیۀ بحرین
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمان‌ها
1 - پردیس بین‌المللی کیش دانشگاه تهران
کلید واژه: مداخله براساس دعوت, ناآرامی‌های داخلی, مسئولیت حمایت, کنترل مؤثر, مشروعیت دموکراتیک,
چکیده مقاله :
مداخله براساس دعوت، همواره با اغراض سیاسی در راستای تأمین منافع دولت مداخله‌گر همراه بوده است. جامعه بین‌المللی نه‌تنها در دورۀ جنگ سرد، بلکه پس از خاتمۀ آن نیز بارها شاهد این‌گونه مداخله‌ها بوده است. هرچند حقوق بین‌الملل در مورد این نوع مداخله قواعد خاص و صریحی ندارد، اما می‌توان معیارهایی را برای ارزیابی مشروعیت آنها در این حقوق یافت. مداخلۀ عربستان سعودی و امارات متحده عربی در بحرین با سکوت شورای امنیت و برخورد منفعلانۀ آن مواجه شد. این مقاله ضمن بررسی معیارهای ارزیابی مشروعیت مداخله براساس دعوت، به بررسی قانونی بودن مداخله در بحرین، هم براساس آن معیارها و هم براساس دکترین مسئولیت حمایت می‌پردازد.
Intervention by invitation has been always associated with the political objectives which seek to meet the interests of the interventionist state. International community has frequently witnessed such intervention not only during the Cold War era, but even after its termination. Although there is no specific rule on this kind of intervention in international law, certain criteria for the assessment of the legitimacy of this intervention can be found in international law. Intervention of Saudi Arabia and the United Arab Emirates in Bahrain was accompanied with passive reaction and silence of the Security Council. This paper first studies the criterion that can be used to assess legitimacy of intervention by invitation and then studies the legitimacy of intervention in Bahrain both on the basis of the aforesaid criteria and in accordance with the principle of responsibility to protect.
