تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار سازگار کارکنان با محیط زیست (مورد مطالعه: هتل¬ها و رستوران¬های شهر بیجار)
محورهای موضوعی :
اسماء آشتیانی
1
,
طاهره آشتیانی
2
,
علی اصغر حیدری
3
1 - دانشگاه پیام نور مرکز همدان
2 - مدیریت و حسابداری
3 - مدیریت و حسابداری
کلید واژه: مديريت منابع انساني سبز, رفتار سازگار کارکنان با محیط زیست, اقتصاد سبز,
چکیده مقاله :
در دو دهة گذشته، توجه به پایداری زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی در فعالیت‌ها و تحقیقات رشته‌های مدیریت افزایش یافته‌است. مدیریت منابع انسانی سبز به عنوان شاخه‌ای از مدیریت منابع انسانی پایدار، موضوعی نوین در رشتة مدیریت منابع انسانی است که بر هدف پایداری زیست‌محیطی تأکید دارد. جهان در‌حال ورود و تجربه اقتصاد سبز است. از این رو پژوهش حاضر به دنبال بررسی میزان آگاهی کارکنان هتلها از مدیریت سبز و مزایای استفاده از آن می باشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان هتلها و رستوران‌های شهر بیجار واقع در استان کردستان به تعداد 60 نفر است که با استفاده از جدول مورگان 52 نفر برای نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب‌شدند. در این تحقیق برای سنجش متغیرها از پرسشنامه استفاده شده است. براي تحليل داده هاي به دست‌آمده از نمونه‌ها، هم از روش‌هاي آمار توصيفي و هم از روش‌هاي آمار استنباطي استفاده شده است. برای سنجش روایی و پایایی پرسشنامه از ضرایب بارهای عاملی استفاده شد. با توجه به نتایج به دست‌آمده از بین 52 نفر جامعه آماری مورد بررسی چنین به نظر می‌آید که مدیریت منابع انسانی سبز بر تعهد سازمانی کارکنان، رفتار سازگار کارکنان با محیط زیست و عملکرد زیست‌محیطی هتل تأثیر معناداری دارد. همچنین تعهد سازمانی کارکنان بر رفتار سازگار کارکنان با محیط زیست و نیز رفتار سازگار کارکنان با محیط زیست بر عملکرد زیست‌محیطی هتل تأثیر معناداری دارد.
In the last two decades, there has been growing attention to environmental, social, and economic sustainability in management activities and researches. As a branch of sustainable human resources management, Green human resources management is a brand new topic within the field of human resources management that emphasizes the goal of environmental sustainability, considering the fact that the world is experiencing a green economy. Therefore, this study sought to examine the level of hotel staff awareness concerning green management and its benefits. The statistical population of the study comprised 60 employees of hotels and restaurants in Bijar city located in Kurdistan province. Using the Morgan table, 52 individuals were randomly selected for the statistical sample, administering a questionnaire to collect the required data. Moreover, both descriptive and inferential statistical methods were used to analyze the data obtained from the sample, and factor load coefficients were used to assess the validity and reliability of the questionnaire. The study's results indicated that green human resource management had a significant effect on the organizational commitment of employees and their environmentally friendly behavior, and the environmental performance of the hotel. Also, the employees' organizational commitment had a significant effect on their environmentally friendly behavior, which in turn significantly affected the environmental performance of the hotel.
الفت، لعیا؛ خاتمی فیروزآبادی، علی؛ خداوردی، روح الله. (1390). «مقتضیات تحقق مدیریت زنجیره تأمین سبز در صنعت خودروسازی ایران». فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال ششم، شماره 21: 123-140.
انصاری، ایمان؛ صادقی‌مقدم، محمدرضا. (1393). «شناسایی، تعیین روابط و سطح بندی محرک‌های مدیریت زنجیره تأمین سبز با رویکرد مدل سازی تفسیری ساختاری». مطالعات مدیریت صنعتی، سال دوازدهم، شماره 53: 123-150.
برزگری، زهره؛ زمانی، محمد. (1390). «کارآفرینی سبز؛ نگرشی نوین در توسعه اقتصادی (موانع و محرک‌ها)». کنفرانس ملی کارآفرینی، تعاون، جهاد اقتصادی، نایین، دانشگاه آزاد اسلامی.
حاجی زاده، مهدی؛ قاسمی، عطاالله. (1391).«نقش مدل مدیریت سبز در توسعه و تولید پایدار». اولین همایش توسعه پایدار کشاورزی و توسعه سالم، همدان، دانشگاه آزاد اسلامی.
رئوف، سهیلا. (1392).«گام‌های سبز شدن هتل چیست؟». نخستین هفته نامه تخصصی هتلداری و صنایع وابسته، شماره 3:40.
شمس، شهاب الدین؛ شیرخدایی، میثم؛ دلدار، محمد. (1394). «تحلیل رفتار شکایتی مشتریان هتلها و تأثیر ویژگی‌های شخصیتی (مطالعه موردی: هتل‌های شهر ساری)». مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال چهارم، شماره 14: 112-130.
صالحی، صادق؛ پازوکی‌نژاد، زهرا. (1392). «محیط‌زیست در آموزش عالی: ارزیابی دانش زیست‌محیطی دانشجویان دانشگاه‌های دولتی مازندران». فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی آموزشی، سال دوم، شماره 4: 199-220.
فیاضی، مرجان؛ افشار، زهرا. (1394). «مدیریت سبز منابع انسانی» .تدبیر، سال 25، شماره 272: 44-46.
قره نژاد، حسن. (1386). «مقدمه‌ای بر توسعه گردشگری و مهمان پذیری». تهران: آران.
مردانشاهی، محمدمهدی. (1394).«اشتغال سبز گامی موثر به سوی کاهش تهدیدات زیست‌محیطی». دومین کنفرانس بین المللی و آنلاین اقتصاد سبز، بابلسر، شرکت پژوهشی طرود شمال.
مهدی زاده، حسین؛ امیدی، نوریه؛ عزیزی، مریم؛ اسلام پناه، مریم. (1390). «پادکست و تأثیر آن بر آگاهی‌های زیست‌محیطی دانش آموزان دوره راهنمایی». فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، سال چهارم، شماره 2: 5-20.
میر، مصطفی؛ حسینی مقدم، میترا. (1394). «بررسی و سنجش نگرش مدیران نسبت به بازاریابی و هتلداری سبز (مورد مطالعه: مدیران هتل‌های شهر مشهد)». کنفرانس بین المللی توسعه با محوریت کشاورزی، محیط زیست و گردشگری، تبریز، دبیرخانه دائمی کنفرانس.
یعقوبی، نورمحمد؛ ابراهیم پور، حبیب؛ نعمتی، ولی. (1394). «نوع شناسی مشتری و نقش آن در نوآوری در هتلها (مورد مطالعه: هتل‌های اردبیل)». مجله برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، سال چهارم، شماره 15: 8-23.
Chuang, C.-H., Jackson, S. E., & Jiang, Y. (2016). Can knowledge-intensive teamwork be managed? Examining the roles of HRM systems, leadership, and tacit knowledge. Journal of Management, 42: 524–554.
Consoli, D., Marin, G., Marzucchi, A., & Vona, F. (2016). Do green jobs differ from non-green jobs in terms of skills and human capital? Research Policy, 45: 1046–1060.
Environment and Development: Our Common Future. http://www.un-documents.net/wced-ocf.htm, Accessed Jan. 7, (2017).
Gholami, H., Rezaei, G., Saman, M. Z. M., Sharif, S., & Zakuan, N. (2016). State-of-the-art green HRM system: Sustainability in the sports center in Malaysia using a multi-methods approach and opportunities for future research. Journal of Cleaner Production, 124: 142–163.
Guerci, M. & Carollo, L. (2016). A paradox view on green human resource management: insights from the Italian context. The International Journal of Human Resource Management, 27(2): 212-238.
Guerci, M., Longoni, A. & Luzzini, D. (2016). Translating stakeholder pressures into environmental performance – the mediating role of green HRM practices. The International Journal of Human Resource Management, 16(2): 262-289.
Haddock-Millar, J., Sanyal, C., & Müller-Camen, M. (2016). Green human resource management: A comparative qualitative case study of a United States multinational corporation. The International Journal of Human Resource Management, 27(2): 192–211.
Jabbour, C. J. C., & Jabbour, A. B. L. D. S. (2016). Green human resource management and green supply chain management: Linking two emerging agendas. Journal of Cleaner Production, 112: 1824–1833.
Kim, A., Kim, Y., Han, K., Jackson, S. E., & Ployhart, R. E. (2017). Multilevel influences on voluntary workplace green behavior: Individual differences, leader behavior, and coworker advocacy. Journal of Management, 43(5): 1335–1358.
Kim,Y.,J., Kim, W.,G.,Choi H.,Phetvaroon, K., (2019). The effect of green human resource management on hotel employees’ ecofriendly behavior and environmental performance. The International Journal of Hospitality Management,76(2): 83-93.
Millar, J., Sanyal, C. & Müller-Camen, M. (2016). Green human resource management: a comparative qualitative case study of a United States multinational corporation. The International Journal of Human Resource Management, 16(2): 192-211.
O'Donohue, W. & Torugsa, N. (2016). The moderating effect of ‘Green’ HRM on the association between proactive environmental management and financial performance in small firms. The International Journal of Human Resource Management, 27(2): 239-261.
Pham, N.,T.,Nguyen, L., H., L., Nguyen, H., M., (2018). Why human resource management should go green in hotels: internal benefit perspective. Proceedings of the 12th International Management Conference. November 1rd-2th.
Pinzone, M., Guerci, M., Lettieri, E., & Redman, T. (2016). Progressing in the change journey towards sustainability in healthcare: The role of green HRM. Journal of Cleaner Production, 112: 201–211.
Ren, S., Tang, G., Jackson, S.E., (2017). Green human resource management research
in emergence: A review and future directions, Springer Science+Business Media.
Storm E.,Tailor B., (2018).Green Human Resource Management: An Organisational Strategy for Greening Employees. Kings & Queens Journal, 1(1): 18-26.
Tang, G., Chen, Y., Jiang, Y., Paillé, P., & Jia, J. (2017). Green human resource management practices: Scale development and validity. Asia Pacific Journal of Human Resources. https://10.1111/1744-7941.12147.
Teixeira, A. A., Jabbour, C. J. C., Jabbour, A. B. L. D. S., Latan, H., & Oliveira, J. H. C. D. (2016). Green training and green supply chain management: Evidence from Brazilian firms. Journal of Cleaner Production, 116: 170–176.
Yusmani, M.Y, Nejati, M., Kee, D.M.H & Amran, A. (2018). Linking Green Human Resource Management Practices Environmental Performance in Hotel Industry, Global Business Review, 21(3): 1-18.
Ziad, A., A., Bon, A., T. & Jaaron A., A., M., (2018). Green Human Resource Management Bundle Practices and Manufacturing Organizations for Performance Optimization: a Conceptual Model. International Journal of Engineering & Technology. 7 (3.20): 87-91.
