تحلیل شبکه همکاری سازمانی در مدیریت مقاصد گردشگری (مورد مطالعه : شهر مشهد)
محورهای موضوعی :اصغر طهماسبی 1 , مهری زوارنیا 2
1 - دانشگاه خوارزمی تهران
2 - دانشگاه خوارزمی تهران
کلید واژه: همکاری سازمانی, تحلیل شبکههای اجتماعی, جریان اطلاعات, مقصد گردشگری, مشهد ,
چکیده مقاله :
همکاری سازمانی از عوامل کلیدی در پایداری و رقابتپذیری مقاصد گردشگری محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی شبکه همکاری سازمانی و تعیین نقش و جایگاه کنشگران و سازمانهای مختلف در مدیریت مقصد گردشگری شهر مشهد میباشد. بدین منظور از رویکرد تحلیل شبکههای اجتماعی استفاده شد. تعاملات سازمانی کنشگران با استفاده از ابزار پرسشنامه از کارشناسان کلیدی سازمانها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار یو‌سی‌نت تحلیل شد. جهت تحلیل دادهها از شاخصهای مرکزیت درجه ورودی، مرکزیت درجه خروجی و مرکزیت بینابینی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد سازمانهای حاکمیتی همچون استانداری و فرمانداری و نیروی انتظامی از بیشترین کنترل و قدرت در شبکه همکاری سازمانی مقصد گردشگری مشهد برخوردار هستند . همچنین فرمانداری واداره گردشگری و میراث فرهنگی با بیشترین مرکزیت بینابینی از توانایی بالایی برای ایجاد هماهنگی در شبکه همکاری سازمانی برخوردار هستند.
Organizational cooperation is regarded as a key factor in the sustainability and competitiveness of tourist destinations. This study sought to investigate the organizational cooperation network and the position of different actors and organizations within the management of Mashhad tourist destinations, using Social Network Analysis. To this end, the data on the organizational interactions of 30 actors involved were collected through surveying and interviewing three key experts in each relevant organization. The data were then analyzed via Ucinet software, using the in-degree, out-degree, and betweenness centrality indicators. The findings of the study indicated that the governmental organizations such as the provincial governments, gubernatorial offices, and the Law Enforcement Forces mostly exercised control and power on Mashhad tourist destinations’ organizational cooperation network. Moreover, with the highest amount of betweenness centrality, the gubernatorial offices, and the Office of Tourism and Cultural Heritage enjoyed the greatest potentials for cooperation within the organizational cooperation network.
"افراخته، حسن؛ رهنمایی، محمدتقی؛ طهماسبی،اصغر و ایمنی قشلاق، سیاوش. (1395). «تحليل نابرابري¬هاي فضايي در توسعه منابع گردشگري مورد مطالعه: استان اردبيل». مجله گردشگری و توسعه. شماره 2 . 148-178.
افراخته، حسن؛ طهماسبی، اصغر و عسگری‌بزایه، فاطمه. (1396). «کاربرد تحلیل شبکههای اجتماعی در آشکار سازی ساختار حکمرانی محلی منابع آب». اولین همایش بین المللی و سومین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی، تهران.
ایرانی، علی رضا؛ فرهنگی، علی اکبر؛ مهرگان، محمدرضا و ایرانی، سپیده. (1397). «ارائه الگوی مشارکت هم آفرینانه در بازار گردشگری». مجله مدیریت بازرگانی .شماره 4. 904-889 .
تقوایی، مسعود و اکبری، محمود. (1388). مقدمه¬ای بر برنامه¬ریزی و مدیریت گردشگری شهری. چاپ اول. اصفهان: پیام علوی.
توانگر، معصومه؛ خاکسار آستانه، حمیده و رحمانی،فاطمه. (1392). «مدیریت گردشگری در شهر‌های مذهبی- زیارتی بررسی تطبیقی مشهد و واتیکان». دوفصلنامه مطالعات اجتماعی گردشگری، شماره 2. 22-1.
جهاندیده، سامان؛ رحمتی، محمدحسین و زراعتی متین، حسن. (1396). «طراحی مدلی برای خط مشی گذاری شبکه¬ای در حوزه گردشگری کشور». مجله مديريت فرهنگ سازمانی. شماره 3. 502-483.
جهانیان، منوچهر و نادعلی پور، زهرا. (1388). مدیریت گردشگری (تعاریف و ماهیت و اجزاء). چاپ اول. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
رکن الدین افتخاری، عبدالرضا و رمضان‌نژاد، یاسر. (1397). «تحلیل ظرفیت ارتباطات سازمانهای متولی مقاصد گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: مقاصد روستایی استان گیلان)». مجله برنامه¬ريزي و آمايش فضا. شماره 2. .178-168.
سالم قهفرخي، امین و علیخواه، ساهره. (1395). «ایجاد سازمانهای مدیریت مقصد گردشگری با استفاده از ذهن آگاهي». کنفرانس بین المللی نخبگان مدیریت.
سمیعی، سحر و غیاثیان، مریم سادات. (1394). «تحلیل گفتمان مدیران و نخبگان کشور درباره صنعت گردشگری در ایران». مجله مطالعات مدیریت گردشگری. شماره 31. 18-1.
سهیلی، فرامرز و عصاره، فریده. (1391). «مفاهیم مرکزیت و تراکم در شبکههای علمی و اجتماعی». فصلنامه مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات. شماره95. 108-93.
سیدعلی‌پور، سید خلیل؛ اقبالی، ناصر و بخشنده نصرت، عباس. (1389). «مدیریت گردشگری روستایی و نقش آن در توسعه روستایی. مورد مطالعه روستا‌های استان سمنان». مجله پژوهشگر (مدیریت). شماره 19. 69-52.
فتحی¬زاده، فرح. (1394). «تحلیلی بر حکمروایی مقصد گردشگری با تأکید بر همکاری سازمانی. مطالعه موردی: کلان¬شهر مذهبی مشهد». پایان¬نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه خوارزمی‌تهران.دانشکده علوم جغرافیایی.
فتحی¬زاده، فرح و عزیزپور، فرهاد. (1396). «موانع و چالشهای تحقق مدیریت یکپارچه گردشگری در کلان شهر مشهد». مجله گردشگری شهری. شماره2. 60-42.
قربانی، مهدی؛ راسخی، ساره؛ سلیمی، جمیله و روغنی، ربابه. (1393). «مدیریت منابع طبیعی در مقیاس محلی، سرمایه اجتماعی و قدرت اجتماعی در شبکه ذینفعان محلی، مطالعه موردی: سامان عرفی کجین دشت- منطقه کلاته رودبار دامغان». مجله پژوهش‌های روستایی. شماره4. 808-779.
محمدی‌کنگرانی، حنانه؛ شامخی، تقی و حسین¬زاده، مهناز. (1390). «بررسی وتحلیل شبکه روابط رسمی وغیر رسمی میان سازمانی با استفاده از رویکردتحلیل شبکه ای مطالعه موردی:استان کهگیلویه وبویر احمد».مجله مدیریت دولتی.شماره 6. 164-149.
نادعلی‌پور، زهرا. (1392). «ارزیابی کیفیت مدیریت مقصد گردشگری از دیدگاه مزیت رقابتی مطالعه موردی: منطقه چابهار». فصلنامه گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ. شماره 1. 73-57
ویسی، هادی. (1396). «بررسی سیاست¬گذاری صنعت گردشگری در قوانین بالادستی جمهوری اسلامی ایران». مجله مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی. شماره 25. 112-93.
هال، ریچارد. (1384). «سازمان :ساختار،فرآیند وره آوردها». مترجم علی پارسیان.سید محمد اعرابی.چاپ چهارم.تهران دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
یحیی‌تبار، فاطمه؛ طاهری، عصمت السادات و آقاجانی، بهرام. (1392). «ارائه مدلی از همکاری¬های بین¬سازمانی میان سازمانهای مرتبط با صنعت گردشگری در استان مازندران». همایش ملی دانشگاه کارآفرین (صنعت دانش¬محور).
Badola, R. Syed Ainul, H. Dobriyal, P. Upma Manral. Barthwal, Sh., (2018), Institutional arrangements for managing tourism in the Indian Himalayan protected areas, Tourism Management (66), pp 1-12.
Beritelli, P. (2011). Cooperation among prominent actors in a tourist destination. Annals of Tourism Research, 38(2), 607-629.
Cheng, B. (2006). ""Using social network analyses to investigate potential bias in editorialpeer review in core journals of Comparative/International Education"". PhD Dissertation, Brigham Young University.
Fadaktrain, 1398, http: // www.fadaktrain.com
Hoffmann, W. H. & Schlosser, R. (2001).Success factors of strategic Alliances in small and medium-sized Enterprise-An Empirical Survey. Long Range planning. 34.2: 357-381.
Krebs, V. (2008). Decision-making in Organizations. Available at: www.orgnet.com
Liu, B., Huang, S., & Fu, H. (2017). An application of network analysis on tourist attractions: The case of Xinjiang, China. Tourism Management, 58, 132-141.
doi:https://doi.org/10.1016/j.tourman. 2016.10.009
Maitlis, S. (2005). The social processes of organizational sense making, Academy of management journal, 48 (1): 21-29.
Raisi, H., Baggio, R., Barratt-Pugh, L., & Willson, G. (2018). Hyperlink network analysis of a tourism destination. Journal of Travel Research, 57(5), 671-686.
Selin, S. & Beason, K. (1991). Interorganizational relations in tourism, Annals of tourism research, (18) (4), pp. 639-652.
Zapata, M., Hall, M. (2011). Public–private collaboration in the tourism sector: balancing legitimacy and effectiveness in local tourism partnerships. The Spanish case. Policy Research in Tourism, Leisure and Events, (4), pp 61-83.
"
