رتبه‌بندي و سطح‌بندی ميزان پيشرفت و توسعه یافتگی استانهای کشور با رويكرد عدالت سرزميني در هر يك از عرصه‌هاي "اجتماعي، فرهنگي و سياسي"، "اقتصادي و توليدي" و"زيربنايي و فني"
محورهای موضوعی : مدیریت تحقیق و توسعه
1 - دانشگاه علم و صنعت
2 - دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
کلید واژه:
چکیده مقاله :
ميزان برخورداري از عوامل گوناگون از قبیل عوامل طبيعي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي، نابرابري‌هاي منطقه‌اي را ايجاد يا آن را تشديد مي‌كند. توجه به رهيافت توسعه متوازن و همه جانبه استانهای کشور، كاهش ناهمگوني و نابرابري و برقراري عدالت سرزميني، سياستگذاري و برنامه‌ريزي براي تحقق هدف‌هايي كه بر حسب ويژگي‌هاي ساختاري، امكانات و محدوديت‌هاي هر استان، تغيير مي‌كنند، مستلزم مطالعه و شناخت خصوصيات هر استان با توجه به جايگاه آن در كل کشور است. در اين پژوهش، جايگاه استان‌هاي مختلف كشور در بخشهاي « اجتماعی، فرهنگی و سیاسی »، «اقتصادي و توليدي» و «زيربنايي و فني»، از نظر سطح پيشرفت و توسعه يافتگي براساس روش K-meansبه عنوان يكي از روشهاي «تحليل خوشه‌اي»مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته‌اند. نتايج و يافته‌هاي حاصل از رتبه‌بندي استانها به تفکیک شاخص‌های مورد بررسی برای 31 استان کشور، بيانگر کسب جایگاه‌های متفاوت استانها می‌باشد. با تعيين سطوح ا پيشرفت استانها در سطوح پنجگانه، ضمن مشخص شدن وضعيت برخورداري استانها از منابع، امكانات و تسهيلات در هر بخش، اولویت‌های استانها برای دستیابی به توسعه همه جانبه و متوازن مورد ارزیابی قرار مي‌گيرد. بطور مثال درحاليكه استان اصفهان از نظر زيرساختها بسيار توسعه يافته تلقي مي‌گردد، از نظر شاخصهاي اقتصادي يا حتي شاخصهاي اجتماعي در حال توسعه تلقي مي‌شود. يا استان تهران با اينكه از نظر شاخصهاي زيربنايي و شاخصهاي اقتصادي، استاني توسعه يافته است در عين حال از نظر شاخصهاي اجتماعي بسيار توسعه نيافته تلقي شده است.
The different rate of having in factors, including natural, economic, social and political factors, causes or increases regional inequality. Attention to balanced and all-embracing development approach in the provinces, reducing inhomogeneity and inequality, and creating territorial justice, policy and planning for the realization of goals that vary with regard to the structural features, facilities and constraints of each province, requires studying and recognizing the characteristics of each province according to its position in the whole country. In this research, the status of different provinces of the country in the fileds of "social, cultural and economic", "economic and productive" and "infrastructure and technology" were reviewed and compared, in terms of development and progress, by K-means as one of the Clustering Analysis methods. The results of the ranking of the province indicate different positions of the provinces. By determining the level of progress of the province at the five levels, the priorities of the provinces are determined. For example, while the province of Isfahan is classified as a developd province for its infrastructure, it is a developing province in the economic and social indicators. Or Tehran province, while it is a developed province in the infrastructural and economic indicators, it is an undeveloped province, in the social indicators, at the same time.
