نگرشي شناختي ـ وجودي در رشد و تربيت ارادي «شخصيت» بر مبناي انديشة ملاصدرا
محورهای موضوعی : ملاصدراپژوهی و اندیشۀ حکمت متعالیهطوبی لعل صاحبی 1 , محمد کاظم علمی سولا 2
1 - دانشگاه فردوسی مشهد
2 - دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه:
چکیده مقاله :
«من» يا «خود» در نظريه» صدرايي با خودآگاهي عجين است. پيدايش و ظهور «من» با آگاهي از خود آغاز شده و سپس با آگاهي نيز تكامل و رشد يافته و داراي مراتب گوناگون ميگردد. آنچه اين نوشتار بر اساس مباني فكري ملاصدرا درصدد بيان آن است، در نظر گرفتن رشد «من» يا «شخصيت» است. «شخصيت» بمعناي اصطلاحي آن، كه در اثر تربيت و عوامل مؤثر ديگر ايجاد ميگردد، در حوزة «منِ» متعالي و رشديافته شكل ميگيرد، زيرا «من» از همان آغاز پيدايش، شخص و يك هويت وجودي خاص است، اما شخصيت كه بيشتر نمايانگر صفات و ويژگيهاي ارادي فرد است، در مراحلي از سير تكاملي و تربيت صحيح عقلاني آن بروز مي‌يابد. جستار حاضر با بررسي تحليلي خاص، فرايند اين رشد صحيح را كه عمدتاً پس از بلوغ حاصل ميشود، واكاوي ميكند.
“I” or “self” is intertwined with self-consciousness in Sadrian philosophy. The emergence of “I” begins with developing an awareness of the self and then develops, grows, and attains different levels based on the same awareness. In this paper, the writers aim to explore the growth of “I” or “personality” based on Mulla Sadra’s philosophical principles. In its technical sense, “personality”, which is created in the light of training and other influential factors, is formed in the domain of the transcendent and grown “I”. This is because “I”, from the very beginning, is an individual and a particular ontological identity. However, personality, which mainly represents an individual’s voluntary attributes and features, appears at specific stages of a person’s process of development and correct intellectual education. Following a specific analytic method, the present paper examines the process of appropriate growth, which mainly takes place after puberty.
