برآورد ریسک و نااطمینانی شغلی در بازار کار ایران
محورهای موضوعی : اقتصادی
1 - تهران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
دغدغه شغلي يکي از مهمترين معضلاتي است که همواره، همراه با افراد بوده است. اقتصاد ايران نيز به فراخور سال‌هاي رونق و رکودي که داشته، همواره با نوساناتي در بيکاري و نرخ اشتغال روبرو بوده است. در سال‌هاي اخير به واسطه تغييرات اساسي در ساختار اشتغال کشور، و همچنين ورود جمعيت دهه شصت به بازار کار از يک سو، و کمبود تقاضاي نيروي کار از سوي ديگر، نااطميناني شغلي و انتظار براي يافتن شغل در کشور افزايش يافته است. اين پژوهش با استفاده از روند داده هاي سري زماني مربوط به بازار کار کشور، و شاخص‌سازي موزون، نااطميناني و ريسک شغلي را براي دسته هاي مختلفي جنسي و جغرافيايي در دوره 1393-1384 اندازه‌گيري کرده است. با توجه به نتايج در سال‌هاي اخير نااطميناني شغلي براي اغلب دسته هاي مورد بررسي در سطح پاييني قرار داشته است. به گونه‌اي که به صورت کلي اطمينان و پايداري شغلي در دوره 1389-1384 روند نزولي شديد و پس از آن نسبتاً روند صعودي را تجربه کرده است. علاوه براين در سال‌هاي اخير زنان شهري و روستايي سطوح نااطميناني بالاتري از مردان و متوسط کشور را داشته اند، همچنين نااطميناني شغلي در روستاها بيش از شهرها بوده است. بررسي نااطميناني شغلي در استان‌هاي ايران نيز نشان از آن دارد که مردان در استان‌هاي آذربايجان شرقي، گلستان و هرمزگان و زنان در استان‌هاي آذربايجان شرقي، خراسان رضوي و گيلان بالاترين سطح نااطميناني شغلي در دوره 1392-1384 را در مقايسه با ساير استان‌ها داشته‌اند
Occupational concern is one of the most important problems that ever exists. Iran's economy has always faced fluctuations in unemployment and employment rates. In recent years, labor market uncertainty has increased. The main reasons for this increase are as follows: Changes in the structure of the economy, the entry of the 60s into the labor market, Reduce labor demand and intensify the recession, this study measured the uncertainty and occupational risk of various categories of sex and geography in the period 1384-1393 using time series data from the labor market. According to the results, labor market uncertainty has been at a low level for most of the categories. In such a way, the certainty of the labor market in the period of 1384-1389 was descending but then increasing. In addition, in recent years urban and rural women have had higher levels of uncertainty than men and women in the Iran. Also, job uncertainty in villages has been more than cities. The study of job insecurity in Iranian provinces also shows that men in the provinces of East Azarbaijan, Golestan and Hormozgan and women in the provinces of East Azarbaijan, Khorasan Razavi and Guilan have the highest level of job uncertainty compared to other provinces
