نقش کمال‌گرايی و مثبت‌انديشی والدين، در پيش‌بينی مهارت‌های اجتماعی
محورهای موضوعی : روانشناسیزینب اسدی 1 , لیلا حسینی طبقدهی 2
1 - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر
2 - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامسر
کلید واژه: كمالگرايی, مثبت انديشی, مهارت های اجتماعی, دانش آموزان مقطع ابتدايی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش کمالگرايي و مثبت انديشي والدين در پيش بيني مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي (از نوع رگرسيون) بود. جامعة آماري پژوهش شامل کلية دانش آموزان مقطع ابتدايي بودند که در سال تحصيلي 94-1393، در مدارس ابتدايي شهرستان قائم شهر مشغول به تحصيل بودند. از بين اين جامعه، نمونه اي به حجم 377 نفر؛ با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه چندگانه کمال گرايي هويت و فلت، پرسش نامة مثبت انديشي اينگرام و وينسکي و پرسشنامه درجه بندي مهارت هاي اجتماعي ماتسون و همکاران جمع آوري شد. به منظور تجزيه وتحليل داده ها، از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كمال گرايي و مثبت انديشي والدين با مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان قائمشهر رابطه وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که کمال گرايي و مثبت انديشي با تبيين 31 درصد از واريانس نمرة کل مهارت هاي اجتماعي، قابليت پيش بيني متغير ملاک را دارند. اين يافته ها ضرورت توجه جدي برنامه ريزان، مشاوران و مسئولين امر را به امر مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان نشان مي دهد.
The aim of this study was to study the role of perfectionism and positive thinking of parents in prediction of social skills of the elementary students. The research method was descriptive – correlational (regression type). The population of this study was comprised of all elementary students in Ghaemshahr city during 2014-2015 academic year. The sample included 377 students who were randomly selected through cluster sampling method. To collect data, the Perfectionism Questionnaire of Hewitt and Flett, Positive Thinking Questionnaire of Ingram and Wisnicki, and Social Skills Questionnaire of Matson, Rotatori and Helsel were used. Data analysis was performed using Pearson correlation coefficient and multiple regressions by SPSS- 18. The results showed that there is significance relation between perfectionism and positive thinking with social skills of the elementary students. The results of multiple regression analysis using simultaneous arrival research showed that perfectionism and positive thinking be explaining 31% of the variance of the total score of social skills, have the ability to predict the criterion variable. These findings indicate the need for serious attention by planners, counselors, and authorities to social skills of students.
برخوري، حميد؛ رفاهي، ژاله و فرح بخش، کيومرث. (1388). اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به شيوة گروهي بر انگيزه پيشرفت، عزت نفس و شادکامي دانش آموزان پايه اول دبيرستان شهر جيرفت، رهيافتي نو در مديريت آموزشي، 2(5): 131-144.
بشارت، محمد علي. (1382). بررسي رابطه کمال گرايي و حرمت خود در دانش آموزان پيش دانشگاهي، روانشناسي تحولي (روان شناسان ايراني)، 1: 21-30.
به پژوه، احمد؛ غباري، باقر؛ حسين خانزاده، عباسعلي و حجازي، الهه. (1384). مقايسه مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان کم شنوا در مدارس تلفيقي و استثنائي، مجله روانشناسي و علوم تربيتي، 35(2)، 63-83.
جباري، مهسا؛ شهيدي، شهريار و موتابي، فرشته. (1392). اثربخشي مداخله مثبت نگر گروهي در کاهش نگرش هاي ناکارآمد و افزايش ميزان شادکامي دختران نوجوان، مجله روانشناسي باليني، 6(2): 287-296.
جعفري باغ خيراتي، عليرضا؛ قهرماني، ليلا؛ کشاورزي، ساره و کاوه، محمد حسين. (1393). تأثير آموزش خوش بيني از طريق نمايش فيلم بر کفايت اجتماعي دانش آموزان، فصلنامه آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت، 2(1): 57-64.
حسيني، سيد رحمان؛ اژه اي، جواد؛ غلامعلي لواساني، مسعود؛ خليلي، شيوا. (1396). بررسي اثر مثبت مشاوره گروهي مبتني بر نظريه انتخاب و واقعيت درمانگري بر افزايش سازگاري اجتماعي و خودتنظيمي در نوجوانان، مجله روانشناسي، 21 (2)، 118-132.
صدارت مرني، مرضيه. (1388). اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي در کاهش اعتياد پذيري دانش آموزان دختر پايه اول دبيرستان هاي ملارد، پايان نامه کارشناسي ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه علامه طباطبايي.
صفارحميدي، الناز؛ حسينيان، سيمين و زندي پور، طيبه. (1395). تأثير آموزش مثبت انديشي بر ادراک شايستگي و مهارت هاي اجتماعي کودکان بد سرپرست و بي سرپرست، فصلنامه سلامت رواني کودک، 4(1): 13-24.
علي محمدي، علي و شفيع زاده، حميد .(1395). رابطه مهارت مثبت انديشي با مهارت هاي اجتماعي در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهرستان سمنان، فصلنامه خانواده و پژوهش، 29: 77-91.
عمادي نژاد، سيده کبري .(1392). مقايسه مثبت انديشي، کيفيت زندگي و رضايت شغلي در معلمان و مشاوران زن دبيرستان، پايان نامه کارشناسي ارشد. دانشگاه آزاد اسلامي.
کريمي، مريم. (1391). بررسي رابطه ميان جهت گيري مذهبي، مثبت انديشي و رضايت زناشويي همسران جانبازان شهرستان گنبد کاووس: پايان نامه کارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد گنبد کاووس.
کويليام، سوزان. (1390). مثبت انديشي و مثبت گرايي کاربردي، ترجمه فريده براتي سده و افسانه صادقي. تهران: انتشارات جوانه رشد.
معتمدي، سيدهادي؛ حاج بابايي، حسين؛ بيگلريان، اکبر و فلاح سلوکلايي، منيژه. (1391). تأثير آموزش مهارت حل مسئله بر افزايش کفايت اجتماعي نوجوانان دختر، پژوهش اجتماعي، 5(4): 17-29.
موسوي نژاد، سيد مرتضي و اميريان زاده، مژگان (1396). پيش بيني مهارت هاي اجتماعي از طريق شخصيت کارآفرينانه و خودکارآمدي در دانشجويان دانشگاه جهرم، فصلنامه رهبري و مديريت آموزشي، 11(1)، 115-131.
موسوي ديوا، راضيه. (1392). بررسي رابطه کمالگرايي و خود کارآمدي تحصيلي با اضطراب پيشرفت تحصيلي در دانشجويان. پاياننامه كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي- واحد ساري.
نريماني، عليرضا؛ رضايي، عباس و سوري، الهام. (1388). ارتباط مهارت هاي اجتماعي و خودکارآمدي با گرايش مصرف مواد در نوجوانان، فصلنامه اعتياد، 4(3): 154-176.
هفشجاني، فريده اميرالسادات و تقوي، پرستو .(1395). رابطه بين کمال گرايي والدين با سازگاري اجتماعي و مهارت هاي ارتباطي دانش آموزان، سومين همايش ملي روانشناسي مدرسه، دانشگاه الزهرا، 1-8.
Alfano, C. A., & Beidel, D. C. (2011).Social anxiety in adolescents and young adults. Washington, DC: American Psychological Association Books.
Azizi., K. & Besharat., M.A. (2011). The relationship between parental perfectionism and child perfectionism in a sample of Iranian families. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 15, 1287–1290.(Persian)
Aydogan, Yasemin, Klinc, F. E., & Tepetas, S. (2009). Identifying parent views regarding social skills. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5(211), 1507-1521.
Bekhet, A. K., & Zauszniewski, J. A. (2013). Measuring use of positive thinking skills: psychometric testing of a new scale. Western Journal of Nursing Research, 35(8), 1074-93.
Caprara, G. V., Steca, P., Gerbino, M., Paciello, M., & Vecchio, G. M. (2006). Looking for adolescents’ well-being: Self-efficacy beliefs as determinants of positive thinking and happiness. Epidemiology and Psychiatric Sciences, 15 (1), 30 -43.
Choo, S. Y., & Chan, C. K. (2013). Predicting eating problems among Malaysian Chinese: Differential roles of positive and negative perfectionism. Personality and Individual Differences, 54(6), 744-749.
Dong-jin, C. (2011). Pursuit for Perfection- on carrie’s maturity in perspective of motivational psychology. Journal of Longyan University, 3(2), 63-71.
Enns, M.W., Cox, B.J., & Clara, I. (2002). Adaptive and maladaptive perfectionism: Developmental origins and association with depression proneness. Personality and Individual Differences, 33, 921–935.
Flett, G. L., Hewitt, P. L., & Heisel, M. J. (2014). The destructiveness of perfectionism revisited: Implications for the assessment of suicide risk and the prevention of suicide. Review of General Psychology, 18(3), 156.
Flett, G. L., Blankstein, K. R. & Hewitt, P. L (2009). “Perfectionism, performance, and state positive affect and negative affect after a classroom test” Canadian, Journal of School Psychology, 24; 4-19.
Flett, G.L., Hewitt, P.L., Shapiro, B., & Rayman, J. (2001). Perfectionism, beliefs, and adjustment in dating relationships. Current Psychology, 20(4), 289-311.
Ghaderi, Sh, & Barzigar, M. (2015). The impact of positive thinking on social adjustment of high school studnts in Sardasht. Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences. 5(3), 2487- 2494. (Persian)
Habke, A. M., Hewitt, P. L., & Flett, G. L. (1999). Perfectionism and sexual satisfaction in intimate relationships. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 21, 307–322.
Haase, A.M., & Prapavessis, H. (2004). Assessing the factor structure and composition of the positive and negative perfectionism scale in sport. Personality and Individual Differences, 36, 1725–1740
Hewitt, P. L., & Flett, G. L. (1999). Perfectionism in the self and social contexts: Conceptualization, assessment, and association with psychopathology. Journal of Personality and Social Psychology, 60(3), 456
Hewitt, P. L., & Flett, G. L. (2004). Multidimensional Perfectionism Scale (MPS): Technical manual. Toronto, Canada: Multi-Health Systems.
Hewitt, P. L., Habke, A. M., Lee-Baggley, D. L., Sherry, S. B., & Flett, G. L. (2008). The impact of perfectionistic self-presentation on the cognitive, affective, and physiological experience of a clinical interview. Psychiatry: Interpersonal & Biological Processes, 71, 93-122.
Ingram, R. E., & Wisnicki, K. S. (1988). Assessment of positive automatic cognition. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 56(6), 898-902.
Killam, K., & Kim, Y. (2014). Positive psychological interventions and self- perceptions: A cautionary tale. UK: Wiley Blackwell, 451- 463.
Lo, A., & Abbott, M. J. (2013). The impact of manipulating expected standards of performance for adaptive, maladaptive, and non-perfectionists. Cognitive Therapy and Research, 37(4), 762-778.
Maohua, C., & Yujuan, W. (2014). The different mediating roles of impulsivity in the relationship between time management disposition and the active and passive procrastination. Natural Science Journal of Harbin Normal University, 5(1).23-30.
Matson, J. L. (1990). Matson evaluation of social skill with youngsters: Manual, Worthington, OH: International Diagnostic System.
Matson, J. L., Rotatori, A. F., & Helsel, W. J. (1983). Development of a rating scale to measure social skills in children: The Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters (MESSY). Behaviour Research & Therapy, 21(4), 335–340.
Merrell, K.W., & Gimpel, G.A. (1998). Social skills of children and youth: Conceptualization, assessment, treatment. Mahwah, NJ: Erlbaum.
Mills, N. (2007). The effects of two components of the Aussie optimism program on social skills. Murdoch University. [Professional doctorate thesis], 98- 122.
Quilliam, S. (2006). Positive thinking. (Translator: Anghaei ,M). Tehran. Behtadbir.
Seligman, M. E. P (1996). On depression, development and deathe. New York: Alfered. Knoff.
Spence, S.H. (2003). Social skills training with childeren and young people: Theory, evidence and practice. Child and Adolescent Mental Health. 8(2), 84- 96.
Stoeber, J., & Yang, H. (2015). Physical appearance perfectionism explains variance in eating disorder symptoms above general perfectionism. Personality and Individual Differences, 86, 303-307.
Stoeber, J. (2014). How other-oriented perfectionism differs from self-oriented and socially prescribed perfectionism. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 36(2), 329-338.
Stoeber, J., & Otto, K. (2006). Positive conceptions of perfectionism: Approaches, evidence, challenges. Personality and Social Psychology Review, 10, 295-319.
Stoeber, J. (2012). Dyadic perfectionism in romantic relationships predicting relationship satisfaction and long-term commitment. Personality and Individual Differences, 53(3), 300-305.
Sweeney, A. C., & Fingerhut, R. (2013). Examining relationships between body dissatisfaction, maladaptive perfectionism, and postpartum depression symptoms. Journal of Obstetric, Gynecologic, & Neonatal Nursing, 42(5), 551-561.
Ward, S. M. (2004). Our children's social skills. NewYork: Eric Digest.
Yu-neng, Z. (2013). Deep aesthetic psychology and self-actualizing man's perfection of personality. Journal of Anhui Normal University (Humanities and Social Science Edition), 3(1), 35-41.
