ابعاد مسؤولیت حقوقی در سزارین نابهنگام در پرتو حقوق بنیادین جنین
محورهای موضوعی : حقوق کودک
محمود عباسی
1
(دانشیار، رییس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران)
میثم کلهرنیاگلکار
2
(پژوهشگر مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران)
کلید واژه: تولد تقویمی, سزارین نابهنگام, حقوق بنیادین, کودک, جنین,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: سزارین نابهنگام، دستبرد در روند زایمان با هدف تولد تقویمی در تاریخ دلخواه بدون معاذیر پزشکی است. این ناهنجاری رفتاری در سال‌های اخیر بیش از هر زمان، گریبان اجتماع را گرفته و روند رو به رشدی می‌پیماید، به نحوی که اگر برای علاج آن فکری نشود، تبدیل به عرف جاری شده و مواجهه حقوقی با آن دشوارتر خواهد شد. روش: مطالعه حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی، مبانی و ابعاد مسؤولیت حقوقی ناشی از سزارین نابهنگام را مورد بررسی قرار می‌دهد. یافته‌ها: سزارین نابهنگام به لحاظ اختلال در روند طبیعی تولد کودک و قراردادن او در معرض عوارض و مخاطرات، نقض حقوق اساسی و بنیادین کودک از جمله حق بر حیات و حق بر سلامت و به طور خاص حق برخورداری از دوران کامل جنینی، محسوب می‌شود. متناظراً ملاحظات فقهی، اخلاقی و حقوقی این پدیده حاکی از امکان طرح مسؤولیت حرفه‌ای، مدنی و کیفری حسب مورد برای پزشکان خاطی است، ضمن این‌که باید در نظر داشت والدین نیز در انجام این امر شریک تخلف پزشک خواهند بود. بحث و نتیجه‌گیری: به علت فقدان قدرت بزه‌دیده بر طرح دعوا و اتفاق والدین و پزشک نسبت به دستکاری در تاریخ زایمان، پیگیری حقوقی عمل سزارین نابهنگام با مانع مواجه است. بر این اساس، بایسته است در چارچوب سازواره نظام حقوق سلامت، با تأکید بر جنبه عمومی تخلف سزارین نابهنگام، ضمن استمداد از قوانین جاری و همچنین تدوین مقررات و آیین‌نامه‌های اجرایی، در کنار برخورد با متخلفین، نسبت به ممانعت مراکز درمانی از این امر، اقدامات لازم صورت پذیرد.
Background and aim: Malapropos Cesarean is an intervention in the delivery process aimed at giving birth to a favorite date without medical necessities. This behavioral anomaly has challenged society more than ever in recent years and so is increasing in a way that, if left unaddressed, will become a moral norm and difficult to deal with legally. Method: This study conducted to a descriptive - analytic study that examines the basics and dimensions of legal liability arising from Malapropos Cesarean. Results: Malapropos Cesarean Because of the disruption to the child's natural birth process and putting him at risk can be regarded as a violation of the basic and fundamental rights of the child including the right to life and the right to health and in particular fetal right to spend a full period in the womb. Accordingly, jurisprudential, ethical and legal considerations of this social phenomenon indicate the possibility of professional, civil and criminal liability for physicians. In addition, parents should be involved in the practice of physicians’ violation. Conclusion: Due to the lack of victim power for the action and the consent of the parents and the physician to intervention in the delivery process, the legal prosecution of Malapropos Cesarean faces obstacles. Accordingly, it is necessary, within the framework of the health law system, emphasizing on the public aspect of Malapropos Cesarean, while applying current laws, as well as regulatory, along with dealing with offenders, would be considered necessary measures to avoid health centers from performing this surgery.
1. Will the tragedy of the chronological births repeated in 8/8/98. 2019. Available at: https://www.isna.ir/news/98080502540/. [Persian]
2. Radfar M. Random deliveries. Iran M 2019; 7192: 14. [Persian]
3. Gorgi AK. The basis and concept of fundamental rights. Journal of Constitutional Law 2004; 2(2): 9-26. [Persian]
4. Rita J. Human Rights and the Unborn Child. Netherlands: Martinus Nijhoff Publishers; 2009. p.68.
5. Azin SM. Fetal personality in terms of jurisprudence, rights and ethics. Tehran: Second Conference on Religious Practice in Medicine; 2013. p.143.
6. Abbasi M. Medical disciplinary law. Tehran: Legal Publication; 2018. p.139-155. [Persian]
7. Northcott H, Vanderheyden L, Northcott J, Adair C, McBrien-Morrison C. Perceptions of preventable medical errors in Alberta, Canada. Int J Qual Health Care 2008; 20(2): 115-122.
8. Abbasi M. Medical criminal law. Tehran: Legal Publication; 2018. p.165. [Persian]
