شناسایی و ارزیابی عوامل حیاتی موفقیت پارک‌های علم و فناوری در ایران از دیدگاه خبرگان
محورهای موضوعی : پارکهاي علم و فناوري و مراکز رشدسید رضا سلامی 1 , بهنوش مودی 2 , مهرداد شفیعی 3
1 - دانشگاه علامه طباطبائي
2 - -
3 - -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
«پارك علم وفناوري» به عنوان جزئي از نظام ملي نوآوري و حلقه‌اي از زنجيره توسعه اقتصاد دانش‌محور با فراهم آوردن شرايط لازم براي پژوهش‌هاي بازارگرا و تجاري‌سازي نتايج تحقيقات نقشي مؤثر در تسريع روند تبديل ايده‌ها به محصولات و توسعه فناوري ايفا مي‌نمايد. در جهت رسیدن به این اهداف یک پارك علم و فناوري - مانند هر سازمان ديگري- الزاماً بايد داراي ويژگي‌هايي باشد كه بدون آنها نمي‌توان توقع عملكرد مؤثر و منطبق با نيازها و اهداف را از آن داشت. اين ويژگي‌ها عوامل اصلي و پايه‌اي عملكرد يك پارك علم وفناوری هستند كه نبود هر يك مي‌تواند راه موفقيت را مسدود كند و در واقع الزاماتی اساسي (اجزاء تفكيك‌ناپذير) هستند كه به عنوان اهداف واسطه براي دستيابي به هدف اصلي بايد قبلاً حاصل شوند. در این پژوهش پس از بررسی منابع نظری موجود، عوامل حیاتی موفقیت پارک‌های علم و فناوری در قالب بیست و هشت عامل در چهار گروه شامل عوامل مکانی، عوامل حمایتی، عوامل مدیریتی و عوامل فرهنگی و اجتماعی قرار گرفته وسپس توسط متخصصان و خبرگان به وسیله مقایسه‌های زوجی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد از بین گروه‌های چهارگانه، عوامل مدیریتی حائز بیشترین اهمیت هستند و از بین عوامل احصا شده داشتن راهبردي، اهداف و برنامه‌هاي مشخص، تسلط مديران به مباحث مربوط به پارك‌هاي علم و فناوري، جو سياسي موجود براي حمايت از پارك و اهداف آن و تعيين ضوابط شفاف و رسمي پذيرش، حضور، ارزيابي و كنترل فعاليت‌هاي شركت‌هاي مستقر در پارك بیشترین اهمیت را دارند.
Science and Technology Park as a part of national innovation system and a segment of knowledge based economic development, by providing necessary conditions for marketing researches and by trading the results of the researches, play an effective role in accelerating the procedure of transforming the ideas into the products and in developing the technology. For reaching these purposes a science and technology park _just like any other organizations_ necessarily must have some characteristics without which it cannot have an effective function based on requirements and targets. These characteristics are the main elements of a Science and Technology Park in a way that lack of any of them can bar the path of success. In fact these elements are the fundamental parts (unrepeatable ones) that they should have been reached as inductor purposes in order to reach the main purposes. In management literature, these factors are called “critical success factors". In this research after examining the theoretical resources, the critical success factors of science and Technology Park mentioned in twenty eight factors set in four groups consist of: local factors, indicative factors, management factors and social and cultural factors, and then these factors evaluate by experts in mutual comparisons. The results indicate that among these four groups, the management factors are the most important ones and among those reached factors the following are considered to be the most significant factors: having strategy, purposes and definite planes, dominance of managers on discussions about science and technology parks, the existence of political atmosphere for supporting the park and its purposes, defining formal criteria for reception and attendance, evaluating and controlling the activities of resident firms in the park.
