بررسي و تبيين سازمانهاي پژوهش و فناوري در نظام ملي نوآوري ايران - مورد مطالعه: جهاددانشگاهي
محورهای موضوعی : مديريت تکنولوژي
1 - دانشگاه اصفهان
2 - جهاد دانشگاهی
کلید واژه: سازمان پژوهش و فناوری, نظام ملی نوآوري, جهاددانشگاهي.,
چکیده مقاله :
نظام ملی نوآوري به عنوان یک رويكرد سيستمي به نوآوري، در برگیرنده عناصر و ارتباطاتي است كه در جهت توليد، انتشار و استفاده از دانش جديد و سودمند از نظر اقتصادي، با يكديگر در تعاملند و درون مرزهاي يك كشور عمل مي‌كنند. یکی از این عناصر، سازمان‌های پژوهش و فناوري2 هستند و اغلب كشورها داراي چنين سازمان‌هايي هستند كه مستقل و غيربنگاهی بوده و با اين فرض تأسيس شده‌اند كه مي‌توانند يا بايد بتوانند بخش مهمي از نظام نوآوري را تشكيل دهند. در كشورهاى در حال توسعه نقش اين سازمان‌ها به دليل ضعف در پايه‌هاى فناورانه و فقدان تعاملات پويا ميان بازيگران نظام نوآورى حياتى تشخيص داده شده است. از مطرح‌ترین این سازمان‌ها در نظام نوآوری ایران، جهاد دانشگاهی است. این مقاله به دنبال بررسی و تبیین سازمان‌های پژوهش و فناوری در نظام ملی نوآوری است و جهاد دانشگاهی را به عنوان یک نمونه مورد مطالعه قرار می‌دهد. به همین منظور این مقاله دلایل شکل‌گیری سازمان‌های پژوهش و فناوری، ویژگی‌های متمایز کننده، کارکرد و گستره فعالیت و جایگاه این سازمان‌ها را در نظام ملی نوآوری بررسی می‌نماید. در ادامه به تبیین جهاد دانشگاهی به مثابه یک سازمان پژوهش و فناوری و مهمترین ويژگي‌هاي نظام نوآوري کشور پرداخته و در انتها پیشنهادهایی ارائه می‌شود که مرتبط با نقش و جایگاه جهاد دانشگاهی در نظام نوآوری ایران و گستره فعالیت‌های آن به مثابه یک سازمان پژوهش و فناوری می‌باشد.
National innovation system (NIS) as a system approach to innovation is composed of institutions that interact with each other for creation, dissemination and application of new knowledge commercially, acting within the boundaries of a country. One of these institutions is research and technology organizations (RTOs). In most countries, such organizations exist independently and non-corporate. In the innovation system, the role of intermediaries (especially RTOs) in the innovation process is an important element of successful innovation. RTOs in developing countries are, therefore, important actors in NIS, since they contribute significantly in the intensive learning process, which enabled these countries to successfully catch up with developed ones and, subsequently, shape their economy into a Knowledge Based Economy. The most prominent of such organizations in the innovation system of Iran, is the academic center for Education, Culture and Research (ACECR). This article reviews and explains the research and technology organizations in the National Innovation System and studies ACECR as an example. Also, this article reviews reasons of formation for, distinguishing features, functions and domains of activity and position of research and technology organizations in National innovation system. Furthermore, the position of ACECR is explained as a Research and Technology Organization in Iran’s innovation system and finally some recommendations related to the role of ACECR in the innovation system of Iran and it’s domains of activity are made.
