ممنوعیت تکفیر اهل قبله از نگاه متکلمان و فقیهان تشیع و تسنن
محورهای موضوعی : کلام اسلامی
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مسئله تكفير بيشتر جنبه كلامى دارد تا فقهى، و خاستگاه آن نيز اعتقادى است. زیرا بسیاری از فقیهان و متکلمان بین کفر و ایمان قائل به عدم و ملکه هستند. یعنی هر انسانی اگر مومن به خدا وتوحید نباشد، کافر خواهد بود اما به دليل آثار و پيامدهايى كه در فقه براى آن مطرح مىشود، اين مسئله همواره مورد توجه فقيهان نيز قرارگرفته .در این پژوهش دیدگاه عالمان بزرگ اسلامی را در مسئله تکفیر اهل قبله مرور می کنیم و به بررسی این موضوع می پردازیم آیا از نگاه رهبران اسلامی تکفیر اهل قبله مجاز است؟ اکثریت متکلمان و فقهای تسنن و تشیع اهل قبله را مسلمان می دانند، برای مال، جان و آبروی آنان حرمت قائلند،. بر خلاف عده ای اندک که فتوای رهبران سلف خود را فراموش کرده اند، و به دیگر مسلمانان نسبت کفر می دهند، و ریختن خون آنان را مباح می دانند.
The problem of Takfir is more a theological issue than a juridical one, and it is faith-based, since many jurists and prolocutors maintain lack and rote between blasphemy and faith. In other words, if a human being does not have faith in God and monotheism, he/she is considered as Kafir; however, due to the outcomes and consequences issued in jurisprudence, it is been of interest to jurists. In the present study, the viewpoint of popular Islamic scholar regarding Takfir for Kiblah believers is reviewed and it is discussed whether or not this issue is legal and approved on Islamic leaders vision. A majority of prolocutors and jurists of Shia and Sunni consider Kiblah believers as Muslim, and consider property, life, and sanctity for them. On the contrast,, a few people ignore the decree of their leader implying blasphemy to other Muslims and consider their killing as permitted.
