امر به معروف و نهی از منکر در کلام وحیانی و در بیان رسول و اوصیاء ربّانی «با رویکرد سلامتی در زندگی اسلامی»
محورهای موضوعی : اخلاق اجتماعی و مدل سازی رفتاری
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
سخن خوب از هر که باشد خوش تر است اما کلام وحیانی با رایحه اخلاقی و انسانی بر جان و نفس آدمی نشاط دیگری می بخشد. اگر چه کلام الهی ما فوق کلام بشری است ولی تجلی زیبای آن در کلام انبیاء عظام و ائمه اطهار (ع) به عنوان جانشینان خاص رسول ختمی مرتبت حضرت محمد (ص) تبلور یافته است. امر به معروف و نهی از منکر از اصول مسلم اعتقادی و اخلاقی در میان فرق اسلامی است و در میان سایر فرقه های دینی هم جایگاه خاص خود را دارد.این تمنای درونی مشترک در میان انسان ها نشانگر واحدیت فطرت آدمی است. نیک خواهی و نیک اندیشی و نیک اخلاقی رایحات خوشبویی هستند که از عطراگینی امر به معروف و نهی از منکر حاصل و در مشام انسان های سلیم القلب احساس می شوند.بر همین اساس است که آدمی از درون تمایل به امور خیر داشته و از امور زشت گریزان است.بر مبنای این میل درونی اجرای امر به معروف و نهی از منکر با شرایطی الزامی و اجباری به نظر می رسد.
It is better to speak well than anyone else, but the word of revelation, with its moral and human scent, gives another vitality to the soul and spirit of man. Although our divine word is above the human word, its beautiful manifestation has been crystallized in the words of the great prophets and the pure Imams (as) as the special successors of the last prophet of the order of the Prophet Muhammad (pbuh). Enjoining the good and forbidding the evil are among the certain doctrinal and moral principles among the Islamic sect, and it has its own special place among other religious sects. This common inner desire among human beings indicates the unity of human nature. Benevolence, benevolence, and moral goodness are the scents of fragrance that come from the fragrance of enjoining what is good and forbidding what is evil, and are felt in the breath of healthy human beings. It is on this basis that a person has a desire for good things from within and avoids ugly things. Based on this inner desire, the implementation of enjoining what is good and forbidding what is evil seems to be a necessary and obligatory condition.
127 |
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 144 – 127
امر به معروف و نهی از منکر در کلام وحیانی و در بیان رسول و اوصیاء ربّانی «با رویکرد سلامتی در زندگی اسلامی»
اصغر عابدزاده اندریان 1
چکیده
سخن خوب از هر که باشد خوش تر است اما کلام وحیانی با رایحه اخلاقی و انسانی بر جان و نفس آدمی نشاط دیگری می بخشد.
اگر چه کلام الهی ما فوق کلام بشری است ولی تجلی زیبای آن در کلام انبیاء عظام و ائمه اطهار (ع) به عنوان جانشینان خاص رسول ختمی مرتبت حضرت محمد (ص) تبلور یافته است.
امر به معروف و نهی از منکر از اصول مسلم اعتقادی و اخلاقی در میان فرق اسلامی است و در میان سایر فرقه های دینی هم جایگاه خاص خود را دارد.این تمنای درونی مشترک در میان انسان ها نشانگر واحدیت فطرت آدمی است.
نیک خواهی و نیک اندیشی و نیک اخلاقی رایحات خوشبویی هستند که از عطراگینی امر به معروف و نهی از منکر حاصل و در مشام انسان های سلیم القلب احساس می شوند.بر همین اساس است که آدمی از درون تمایل به امور خیر داشته و از امور زشت گریزان است.بر مبنای این میل درونی اجرای امر به معروف و نهی از منکر با شرایطی الزامی و اجباری به نظر می رسد.
واژگان کلیدی
آیات، روایات، امر به معروف، نهی از منکر، رسول اکرم(ص) ،ائمه اطهار(ع).
[1] . استادیار و عضو هیات علمی، گروه معارف اسلامی واحد تبریز. دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، تبریز.
Email: Abedzadeh1234@gmail.com
تاریخ دریافت: 15/7/1399 پذیرش نهایی: 27/9/1399
