بررسی تأثیر یوگای خنده بر تاب¬آوری و امید به زندگی در بحران کرونا در میان زنان منطقه 9 مشهد
محورهای موضوعی : سایر موضوعات مرتبط
1 - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی .پیام نور بین الملل گرجستان معلم بین المللی یوگای خنده
2 - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور
کلید واژه: یوگای خنده, تاب¬آوری, امید به زندگی, بحران کرونا.,
چکیده مقاله :
بحران کرونا پیامدهای روانشناختی مهمی به دنبال داشته است. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یوگای خنده بر تاب آوری و امید به زندگی با توجه به بحران کرونا در میان زنان منطقۀ 9 مشهد بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده تمامی زنان ساکن منطقه 9 مشهد بود که 20 نفر از آنان به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک های ورود انتخاب شدند و سپس در گروه آزمایش قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون به مقیاس تاب آوری كانر-ديويدسون و اميدواري اسنايدر پاسخ دادند، سپس به مدت 16 جلسه دوساعته در معرض برنامه آموزشی یوگای خنده قرار گرفتند. در مرحله پس آزمون گروه مجدداً به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها جمع آوری و با روش آزمون تی نمونه های وابسته تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل نشان داد که یوگای خنده باعث افزایش تاب آوری و مولفه های آن شامل تصور از شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی، تحمل عاطفۀ منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل تأثیرات معنوی، و همچنین افزایش امید به زندگی در میان زنان منطقۀ 9 شده است. تمرين هـاي يوگاي خنده يک درمان منحصر به فرد با تمرکز بـر خندۀ شبیه سازی شده و تنفس عمیق است که با راه هاي مختلفي می تواند از طریق خندیدن، انرژی ذخیره شده ناشی از شرایط مختلف مثل بحران کرونا و حوادث ناگوار زندگی را از ذهن فرد تخلیه کند و باعـث کاهش تنش هاي فيزيکي، افزايش سطح سلامت و امید به زندگی شود.
The Corona crisis has had important psychological consequences. Therefore, the main purpose of this study was to investigate the effect of laughter yoga on resilience and hope in life due to the Corona crisis among women in Zone 9 of Mashhad city. This study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with the experimental group. The statistical population of the present study included all women living in Zone 9 of Mashhad, 20 of whom were selected as a sample by available sampling method and taking into account the inclusion criteria and then placed in the experimental group. The subjects in the pre-test phase responded to the Connor-Davidson Resilience Scale and Snyder Hope Scale then were exposed to a laughter yoga intervention program for 16 two-hour sessions. In the post-test stage, the group answered the research questionnaires again. Data were collected and analyzed by t-test of dependent samples. The results showed that laughter yoga increases resilience and its components including the perception of individual competence, trust in individual instincts, tolerance of negative emotions, positive acceptance of change and safe relationships, control of spiritual effects, and also increase hope to live among women in the Zone 9 of Mashhad city. Laughter yoga exercises are a unique treatment with a focus on simulated laughter and deep breathing, which can be used in different ways to release the stored energy of various conditions such as coronavirus disease and life adverse events through laughter, reducing in this way physical stress, increase health and hope to live.
1- تاب¬آوری ملی و بحران کرونا. خبرگزاری مهر. بازیابی¬شده در 4 اردیبهشت 1399 از. Mehrnews.com/news/4906989/ تاب-آوری-ملی-و-بحران-کرونا.
2- جعفری سدهی، ر. (1399). نقش کرونا در تشدید همسرآزاری و خشونت علیه زنان. ایرنا. بازیابی¬شده در 1 اردیبهشت 1399 از https://www irna.ir/news/83756142/نقش-کرونا-در-تشدید-همسرآزاری-و-خشونت-علیه-زنان.
3- روحانیان، م. ع. پاندمی یا همه¬گیری چیست. درمانکده. بازیابی¬شده در 4 اردیبهشت 1399 از https://www darmankade.com/blog/epidemic/.
4- سامانی، س.، جوکار، ب.، و صحراگرد، ن. (1386). تاب¬آوری، سلامت روانی و رضایتمندی از زندگی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه رفتار). 13(3)، 290-295.
5- شهیدی، م. (۱۳۸۷). مقایسه اثربخشی خنده درمانی کارتاریا و ورزش درمانی به شیوه ی گروهی در کاهش افسردگی و افزایش رضایت از زندگی زنان سالمند کانون های جهان دیدگان. رساله دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.
6- صالحوند، س، صاحب¬الزمانی، م. و فتاح مقدم، لادن. (1397). تأثیر خنده¬درمانی کاتاریا بر میزان خشم و تاب¬آوری کارکنان: مطالعه نیمه تجربی در یک مجتمع پتروشیمی. مجله علمی پزشکی جندی شاپور. 4(17). 427- 437.
7- صبوری، ر.، خیاطان، ف. و قنوات، م. (1397). تأثیر آموزش خنده¬درمانی کاتاریا (یوگای خنده) بر احساس ناامیدی و تنهایی کودکان مبتلا به سرطان خون. تحول روان¬شناختی کودک، 182-193
8- کاتاریا، م. (1393). خندیدن دلیل نمی خواهد. ترجمه م. پزشکی. تهران: انتشارات نسل نواندیش.
9- کرمانی، ز.، خداپناهی، م. ک. و حیدری، م. (1390). ويژگي¬هاي روان¬سنجي مقياس اميد اسنايدر. مجلۀ علمی پژوهشی روان-شناسی کاربرد، 5(3)، 7-23.
10- کیخای حسین پور، ا.، رهنما، ن. و چیت¬ساز، ا. (1392). تأثیر هشت هفته تمرینات یوگای خنده بر عملکرد حرکتی، تعادل و انعطاف¬پذیری بیماران مبتلا به پارکینسون. پژوهش در علوم توانبخشی. 39-47.
11- کیخای حسین¬پور، ا. (1391). تأثیر تمرینات یوگای خنده بر عوامل روانی و حرکتی بیماران مبتلا به پارکینسون. پایان¬نامه کارشناسی ارشد علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان.
12- مددی، م. و خدابخشی کولایی، آ. (1395). اثربخشی خنده درمانی کاتاریا و فعالیت¬های فیزیکی بر امید و معناجویی در سالمندان شهر تهران. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستار، ۲(۴)،۴۰-۴۸.
13- معماریان، آ.، صنعت¬کاران، ا.؛ بهاری، س. م. و حبیبی، س. ا. ح. (1396). اثر یک دوره تمرینات یوگای خنده بر اضطراب و کیفیت خواب بیماران مبتلا به پارکینسون. مجله روانشناسی پیری، 3(2)، 85-96.
14- نصیری، ح. ا. و جوکار، ب. (1387). معناداری زندگی، امید، رضایت از زندگی و سلامت روان در زنان. فصلنامه پژوهش زنان، 6(2)، 157-176.
15- Brooks, S. K., Webster, R. K., Smith, L. E., Woodland, L., Wessely, S., Greenberg, N., & Rubin, G. J. (2020). The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence. The lancet, 395(10227), 912-920.
16- Cho, E. A., & Oh, H. E. (2011). Effects of laughter therapy on depression, quality of life, resilience and immune responses in breast cancer survivors. Journal of Korean academy of nursing, 41(3), 285-293.
17- Connor, K. M., & Davidson, J. R. (2003). Development of a new resilience scale: The Connor‐Davidson resilience scale (CD‐RISC). Depression and anxiety, 18(2), 76-82.
18- DeCaro, D. S., & Brown, J. L. C. (2016). Laughter yoga, adults living with Parkinson׳ s disease, and caregivers: A pilot study. Explore, 12(3), 196-199..
19- De Francisco, S., Torres, C., De Andrés, S., Millet, A., Ricart, M. T., Hernández-Martínez-Esparza, E., ... & Trujols, J. (2019). Effectiveness of integrative laughter therapy to reduce anxiety, improve self-esteem and increase happiness: a naturalistic study at a day hospital for addictive disorders. International journal of environmental research and public health, 16(21), 4194.
20- Hurley, K. (2020). What is resilience? Your guide to facing life’s challenges, adversities, and crises. Everyday Health.
21- Lee, J. S., & Lee, S. K. (2020). The Effects of Laughter Therapy for the Relief of Employment-Stress in Korean Student Nurses by Assessing Psychological Stress Salivary Cortisol and Subjective Happiness. Osong Public Health and Research Perspectives, 11(1), 44.
22- Luthar, S. S., Cicchetti, D., & Becker, B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child development, 71(3), 543-562.
23- Mi-Youn, C., & Suk, K. J. (2018). The Effects of One-Time Laughter Therapy on Stress Response, School Life Adjustment and Ego-resilience of Women College Students..
24- Mora-Ripoll R. (2011). Potential health benefits of simulated laughter: a narrative review of the literature and recommendations for future research. Complement Ther Med.; 19(3):170-7
25- Morishima, T., Miyashiro, I., Inoue, N., Kitasaka, M., Akazawa, T., Higeno, A., ... & Matsuura, N. (2019). Effects of laughter therapy on quality of life in patients with cancer: An open-label, randomized controlled trial. PloS one, 14(6), e0219065.
26- Morreall, J. (1983). Humor and emotion. American Philosophical Quarterly, 20(3), 297-304.
27- Provine, R. (2000). Laughter. New York: Penguin Books
28- Schoch-Spana, M. (2020). COVID-19’s psychosocial impacts. Scientific American Blog Network. https://blogs. scientificamerican. com/observations/covid-19s-psychosocial-impacts.Whisonant, R. D. (1998). The Effects of Humor on cognitive Learning Computer-Based Environment. Virginia: Blacksburg.
29- 23- World Health Organization. (April 2020). Mental health and psychosocial considerations during the COVID-19 outbreak. 18 March 2020. Published Online
30- Whisonant, R. D. (1998). The effects of humor on cognitive learning in a computer-based environment (Doctoral dissertation, Virginia Polytechnic Institute and State University).
31- Wu, Z., & McGoogan, J. M. (2020). Characteristics of and important lessons from the coronavirus disease 2019 (COVID-19) outbreak in China: summary of a report of 72 314 cases from the Chinese Center for Disease Control and Prevention. Jama, 323(13), 1239-1242.
32- Yoshikawa, Y., Ohmaki, E., Kawahata, H., Maekawa, Y., Ogihara, T., Morishita, R., & Aoki, M. (2019). Beneficial effect of laughter therapy on physiological and psychological function in elders. Nursing Open, 6(1), 93-99.
