پولیس‌اندیشی و شرایط امکان زایش فلسفه سیاسی یونانی
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
کلید واژه:
چکیده مقاله :
آنچه در فهم زایش اندیشۀ سیاسی یونانی و بسط و شکوفایی آن در سدۀ چهارم پیش از میلاد ضروری است، تأمل در مقولۀ «پولیس» و جایگاه آن در حیات انضمامی یونانیان باستان است. ما کوشش افلاطون و ارسطو را به عنوان نمونه‌های اصلی فلسفه سیاسی کلاسیک، در دل بحث از پولیس و مناسبات مرتبط با آن مورد ملاحظه قرار خواهیم داد و درصدد برخواهیم آمد تا استدلالی به سود این مدعا اقامه کنیم که فلسفۀ سیاسی افلاطون و ارسطو هر چند اختلافاتی از حیث برخی مفردات در اندیشۀ سیاسی با یکدیگر دارند - اختلافاتی که به تمایزهای مهم میان متافیزیک افلاطونی و ارسطویی بازمی‌گردد - در تحلیل نهایی در ذیل اصل محوریِ پولیس‌اندیشی قابل بررسی محسوب می‌شود. به عبارت دیگر تأمل در این وجه از اندیشه سیاسی یونانی که به نوعی نظر کردنِ در آن از منظری کلی‌تر است، پرتویی بر آن می‌افکند که گاه در شرح و تفصیل‌های جزیی و خط به خط از دست می‌رود. شاید بتوان از این عبارت استفاده کرد که جمع رأی بین دو حکیم یونانی بیشتر از آنکه از حیث مابعدالطبیعی موضوعیت داشته باشد، از منظر مفردات اندیشۀ سیاسی یونانی قابل طرح است. ما در این مقاله با بسط این مطالعه به آثار فیلسوفان دوره موسوم به یونانی‌مآبی، تلاش خواهیم کرد تا نشان دهیم که پولیس‌اندیشی به عنوان الگوی مسلط بر تأمل در باب «امر سیاسی» حتی با از میان رفتن زمینه و بستر عینی زایش اولیه آن در پولیس‌های یونانی، به حیات خود در جهان ذهنی فیلسوفان یونانی ادامه داده و مبنای تأمل آنها در باب سیاست است.
What is necessary to understand the procreation of Greek political thought and it's flourishing and development in the fourth century BC, is contemplating on "polis" category and its place in the concrete life of ancient Greeks. We will take into account, Plato and Aristotle’s attempts as prototypes of the classical political philosophy in the course of discussing polis and its implications, and thereby try to articulate arguments in favor of principal thesis in which Plato's political philosophy and Aristotle's one, in spite of some individual inconsistencies in political thought-those related to their distinct metaphysics- but at the end of the day, they should be considered as a polis-oriented thinking. In the other words, by analyzing Greek political philosophy from a general point of view, sometimes we can grasp some insights that sometimes diminished under the haphazard and detailed commentaries. Perhaps we can exploit this phrase so that "agreement between the ideas of the two philosophers" is more plausible from Greek political thought’s individual elements point of view than metaphysical one. In this article through the extension of this study to the philosophers’ works of Greek period, We attempt to show that polis-based thinking as a dominant pattern in the contemplating on "the political" affairs, have been survived in the mental world of the Greek philosophers, even at the period of Hellenism in which the actual context of its premier procreation had been perished.
