تاریخ عقاید، تاریخ فکری و مطالعات سیاسی
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
تاریخ عقاید که به تبیین و تحول ایده ها در طول تاریخ می پردازد، می تواند قرین و یا جزء تاریخ فکری تلقی شود. تفاوت «کوئنتین اسکینر» و «لاوجوی» در این است که اسکینر به ایده اصالت نمی دهد و برعکس، ایده ها را در دل شرایط تاریخی و اجتماعی ملاحظه می کند. این دو حوزۀ تحقیقاتی، هر چند در اصل به رشتۀ تاریخ تعلق دارند، در فهم اندیشۀ سیاسی نیز کاربرد پیدا کرده اند. در این بین، مکتب کمبریج - و به ویژه اسکینر- توانسته اند مرز میان فلسفۀ تحلیلی و قاره ای را بردارند و از این طریق، بین زمینه گرایی و متن گرایی پل بزنند. راه-حلی که ایشان ارائه کرده اند، راه حل سوم و بینابینی است که می توان از آن به همروی زمینه گرایی و متن گرایی تعبیر نمود. به نظر می رسد مطالعات سیاسی (اسلامی و ایرانی) علاوه بر نیاز به ملاحظۀ زمینه ها، می تواند با بهره بردن از مزایای این راه بینابینی، از کاستی‌های هر یک از دو روش فوق رها شود.
History of ideas which deals with explanation and evolution of ideas during history can be considered as part of, or similar to, intellectual history. Unlike Lovejoy, Quentin Skinner analyzes "idea" in the historical and social conditions. Although these two fields of study belong to discipline of history, they have used in political thought too. Meanwhile, Cambridge school of thought, and specially Skinner, has tried to bridge between analytic and continental philosophy in one hand, and between Textualism and Contextualism on the other hand. This could be called "The third way" or "confluence of Textualism and Contextualism". Using "the third way", It seems that (Islamic and Iranian) political studies could overcome detects of the two ways.
