نظريه سازه‌انگاري متعارف و پژوهش در روابط بين‌الملل و استلزامات پژوهشی
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 - دانشيار روابط بين‌الملل دانشگاه تهران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
ظهور و گسترش سازه‌انگاري(1) (constructivism) به عنوان يكي از چارچوب‌هاي مهم مفهومي و نظري در روابط بين‌الملل در دو دهه اخير با افزايش علاقه به تحقيقات تجربي در اين چارچوب همراه بوده است. پژوهش در چارچوب اين رويكرد استلزامات خاصي دارد كه متأسفانه در بسياري از تحقيقات و پژوهش‌هاي جاري، به‌ويژه در پايان‌نامه‌ها و رساله‌هاي دانشجويي، كمتر رعايت مي‌شود. به علاوه بسياري از دانش‌پژوهان جوان روابط بين‌الملل كه علاقه نظري به سازه‌انگاري دارند در اينكه چه دامنه‌اي از موضوعات را مي‌توانند از اين منظر مورد تحقيق تجربي قرار دهند به ترديد دچار مي‌شوند. هدف اين مقاله آن است كه نشان دهد پژوهش سازه‌انگارانة متعارف چه استلزاماتي دارد و چه حوزه‌هاي موضوعي‌اي را مي‌تواند شامل شود. روش گردآوری داده‌ها در اين مقاله كتابخانه‌اي و با اتكا به متون نظري و فرا نظري و نيز تحقيقات تجربي پیشین بوده است و نشان مي‌دهد كه چگونه سازه‌انگاري مي‌تواند پايه نظري پژوهش تقريباً در همه حوزه‌هاي موضوعي در روابط بين‌الملل باشد.
The emergence and expansion of constructivism as one of the significant conceptual and theoretical frameworks in International Relations in the two last decades was accompanied by an increase in interest toward empirical researches in this framework. Researching in the framework of this approach has some special implications which is unfortunately less followed in current researches and surveys, especially in students’ theses and dissertations. In addition to this, many of the young scholars in the field of International Relations who are theoretically interested in constructivism are in doubt about choosing domains of subjects they can empirically research from this perspective. The purpose of this article is to show The implications of conventional constructivism survey and it's subject domains. The applied method for collecting data in this essay is library-based and depends on the theoretical and meta-theoretical texts and empirical surveys and researches and shows that how can constructivism be a theoretical base for almost all subject domains in the field of International Relations.
