دوستي در انديشه سياسي و روان‌درماني
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
1 -
کلید واژه: دوستي انديشه سياسي روان‌درماني,
چکیده مقاله :
انديشه سياسي، معرفتي هنجاري است که سامان سياسي نيک را به ما نشان مي‌دهد. در تاريخ انديشه، «دوستي» از جمله مقولاتي است که در شکل‌گيري جامعه مطلوب نقش به‌سزايي داشته است. با اين حال، تحولات انديشه سياسي در دوران مدرن، با به حاشيه‌رانده‌شدن «دوستي» همراه بود. اما در دوران معاصر، «دوستي» در چارچوب مقولاتي چون «همبستگي» در انديشه سياسي احيا شده است. بررسي انديشه‌ورزي متفکران معاصر نشان مي‌دهد که در احياي اهميت آن، کمک‌هاي معرفت‌هاي علمي چون روان‌درماني بسيار موثر است. انديشه‌هاي يورگن هابرماس و همچنين نظريه «جامعه سالم» اريک فروم نشان مي‌دهد که بصيرت‌هايي که روان‌درماني در اختيار مي‌نهد تا چه اندازه بر توجه دوباره انديشه سياسي به مقوله «دوستي» تاثيرگذار بوده است.
Being normative, political thought suggests the best form of political system. In the history of thought, ‘friendship’ has been a vital concept among the others, functioning in the formation of ideal societies. However, changes in political thought in the modern time have lead to the marginalization of friendship. But in recent decades, the notion of friendship has been renewed in the form of such concepts as ‘solidarity’. Studying the thoughts of contemporary thinkers, we can find sciences like psychotherapy as a major contribution to this renewal. Due to Jurgen Habermas’ thoughts and Eric Fromm’s theory of ‘the Sane Society’, the insights of psychotherapy have been highly influential in bringing the concept of ‘friendship’ back to the center of attention of political thought.
