تحلیل تعامل سه شاعر زن معاصر با نمونه‌ای از سنّت فرهنگی رایج ایرانی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
1 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مسئله اصلي در اين جستار، طرز برخورد سه شاعر معاصر با سنّت فرهنگی مردانه است. در ابتدا تفاوت ذهنیت شاعران کلاسیک با شاعران عصر مشروطه نسبت به فرهنگ مردانه مرور خواهد شد. سپس موضوع را در شعر پروین اعتصامی، سیمین بهبهانی و فروغ فرخزاد به‌عنوان نماینده سه طرز برخورد شاعران معاصر با سنّت مذکور بررسی خواهیم کرد. دليل انتخاب این سه شاعر آن است که مسیر تحول پدیدة فرهنگی مذکور را در شعر معاصر می‌توان در سروده‌های آنها پی‌گیری کرد. پروین اعتصامی نمایندة شاعرانی است که هر چند رویکرد اعتراضی را در پیش گرفته‌اند اما هرگز موفق نشده‌اند از حصار پولادین سنّت قدمی فراتر نهند، طرز برخورد آنها را به طور قراردادی «معترضانه» می‌نامیم. بهبهانی نمایندة آن دسته از شاعران است که از نگرش سنتی فاصله گرفته و رویکرد «اصلاح‌طلبانه» را در پیش گرفته‌اند. پس از اینها نوبت به فروغ فرخزاد می‌رسد. او نمایندة شاعرانی است که به «اعتراض» و «اصلاح» بسنده نکرده‌اند و رویکردی «عصیان‌گرانه» و سنّت‌شکنانه را در پیش گرفته‌اند.
The article studies reactions of three contemporary poetesses to masculine culture. First, we review the difference of attitudes between Iranian poets of classical and constitutional periods. Then, we check the point with the poetry of Parvin E’tesami, Simin Behbahani, and Forooq Farokhzad, as the representatives of three different attitudes of objection reflected in their poems. Parvin represents the poets of ‘protesting’ attitude, who never go beyond the rigid limits of the tradition though. Simin is the representative of the poets distancing themselves from the tradition and have ‘reformist’ sympathies. Finally, Forooq represents the poets for who ‘protesting’ and ‘reform’ is not an end. Rather, they take a “rebellious” attitude toward the traditions.
