تحلیل رساله‌الطیر شیخ اشراق بر پایه روایت‌شناسی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانغلامحسين غلامحسين‌زاده 1 , فاطمه جعفری 2 , قدرت الله طاهري 3
1 -
2 -
3 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
شیخ شهاب‌الدین یحیی سهروردی (شیخ اشراق) یکی از متفکران بزرگ ایران است که بیشتر در حوزه فلسفه و کلام اسلامی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است و چنانکه باید منتقدان ادبی، آثار او؛ به ویژه رساله‌های فارسی او را که به شکل حکایت‌های تمثیلی‌ـ رمزی نوشته شده‌اند، مورد نقد و بررسی قرار نداده‌اند. به‌کارگیری نظریه‌های نقد ادبی جدید در تحلیل روایت‌های سهروردی و دیگر نویسندگان دوران کلاسیک می‌تواند ارزش‌های نهفته این‌گونه آثار را بهتر نمایان سازد. در این پژوهش سعی شده است با تمرکز بر علم «روایت‌شناسی» انسجام ساختاری و روایی داستان تمثیلی «رسالة‌الطیر»، نقد و بررسی شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد سهروردی استفاده مناسبی از راوی اول شخص داشته و در بهره‌گیری از شگردهای مختلف از جمله در استفاده از زمان، ایجاد زمان سمبلیک و تعلیق مانند داستان‌نویسان مدرن امروزی عمل کرده است.
Sheikh Shahab-Al-Din Yahya Suhrawardi is considered as one of the greatest Iranian thinkers who are mainly famous in the field of Islamic philosophy and Kalam. His works, specially his Persian treaties, which are allegorical and of symbolic expression, have not been studied yet, as they deserve to. Applying new theories of literary criticism to them and the works of the rest of classics can reveal their hidden values. In this paper we have tried to study the structural and narrative coherence of Resalatuttayr (Treaties on the Birds), an allegorical story of Suhrawardi’s, adapting a narratological approach. Findings of the research show that Suhrawardi has skillfully used the first person point of view. He appears like a modern novelist in his perfect use of fictional elements, such as narrative time, creating symbolic time, and suspension.
