جستاری در چگونگی کارکرد نمادهای جانوران دراشعار صائب تبریزی و بیدل دهلوی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
1 - دانشگاه آزاد تهران مرکز
کلید واژه: بیدل صائب نماد جانوران,
چکیده مقاله :
این مقاله، تحلیل نشانه‌شناسانة تعدادی از نمادهای جانوران در شعر صائب تبریزی و بیدل دهلوی، دو شاعر برجستة سبک هندی است. هدف اصلی از این بررسی، نمایش چگونگی کارکرد نمادهای جانوران در ساختار زبان شاعرانه است. این نمادها به شکل بن مایه‌های اصلی، در دوره‌های مختلف و در آثار ادبی تکرار می‌شوند و با توجه به مقتضای حال، محور دلالتی آنها را گسترش می‌دهند. پایة تحلیلی این بررسی به طور عمده، بر موقعیت نمادین این نشانه‌ها در شعر بنا شده است و ضمن تحلیل کارکرد و نقش این نشانه‌های نمادین در گسترش دامنة معنایی اشعار مورد نظر، نوعی طبقه‌بندی صوری بر اساس پیش فرض‌های دلالتی نقش این جانوران در حافظة اجتماعی و ذهنیت راوی این سروده‌ها در نظر گرفته شده است.
The present article is a semiotic analysis of some animal symbols in poetry of Saib and Bidel, two prominent poets of ‘Indian poetic style’. Its main objective is to show how the symbols function in the structure of poetic language. Such symbols have repeatedly been used as motives in literary works in all history of literature, and accordingly caused shifts in their signification paradigms. The analysis is mainly aims at symbolic status of the signs, and the role they play in expansion of the semantic domain of the poems; it ends in formal classification of the symbols based on their possible significances in both communal mind and the poet’s mind.
