-
حرية الوصول المقاله
1 - ارزيابي فراوانی و تغییرات عناصر پلاتینیوم و پالادیوم در کانیهای پیروکسن و کرومیت پیروکسنیتهای منطقه نیریز
حسن میرنژاد مرضیه بازآمدافیولیت نیریز واقع در استان فارس که در کرتاسه پایانی و در اثر بسته شدن اقیانوس نئوتتیس و برخورد صفحه عربستان با صفحه ایران زمین تشکیل شده است، دارای پتانسیلهای فراوان معدنی بخصوص کرومیت میباشد. پیروکسنیت یکی از واحدهای اصلی تشکیل دهنده این افيوليت بوده و تجزیه ري أکثرافیولیت نیریز واقع در استان فارس که در کرتاسه پایانی و در اثر بسته شدن اقیانوس نئوتتیس و برخورد صفحه عربستان با صفحه ایران زمین تشکیل شده است، دارای پتانسیلهای فراوان معدنی بخصوص کرومیت میباشد. پیروکسنیت یکی از واحدهای اصلی تشکیل دهنده این افيوليت بوده و تجزیه ريزكاوش الکتروني (EMP) نشان ميدهد کلینوپیروکسن (دیوپسید)، ارتوپیروکسن (انستاتیت) و الیوین (کریزولیت) غالبترین کانیهای آن میباشند. فراوانی Cr2O3، Al2O3، Fe2O3، MgO و TiO2 در کرومیتهای موجود در پیروکسنیتهای نیریز تطابق خوبي با کرومیتهای تیپ انبانی دارند و از ماگمایی با ترکیب بونینیتی دارای (100 Cr/(Cr+Al)) Cr# بالا و TiO2 پائین منشا گرفتهاند. نتایج دادههای حاصل از تجزیه طیفسنج جرمی- پلاسماي جفتشده القايي (ICP-MS) به روش آمادهسازی آذرمحک نشانگر غنیشدگی عناصر گروه پلاتین در توده افیولیتی نیریز نسبت به گوشته اولیه است. بهعلاوه تمرکز پلاتینیوم و پالادیوم در کرومیتهای موجود در پیروکسنیتها نسبت به کانیهای پیروکسن بالاتر میباشد. بهطور کلی میزان این عناصر در پیروکسنیتهای نیریز بسیار کمتر از حد اقتصادی (ppm 5) است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - تحلیل ژئوشیمی و تکتونوماگماتیکی دایکهای دیابازی و گدازههای بازالتی افیولیت نورآباد (شمال غرب لرستان)
احمد احمدی خلجی مهرداد کیانی زهرا کمالی هادی شفایی مقدم اسدالله کردنائیجافیولیت نورآباد بخشی از افیولیتهای تتیسی خاور مدیترانه-زاگرس-عمان بوده که در جنوب و جنوب باختر تراست اصلی زاگرس رخنمون دارد. از جمله سنگهای مختلف توالی این مجموعه افیولیتی، دایکهای دیابازی و گدازههای بازالتی هستند که در منطقه گسترش زیادی دارند. ترکیب شیمیایی این سنگ أکثرافیولیت نورآباد بخشی از افیولیتهای تتیسی خاور مدیترانه-زاگرس-عمان بوده که در جنوب و جنوب باختر تراست اصلی زاگرس رخنمون دارد. از جمله سنگهای مختلف توالی این مجموعه افیولیتی، دایکهای دیابازی و گدازههای بازالتی هستند که در منطقه گسترش زیادی دارند. ترکیب شیمیایی این سنگها در محدودههای بازالت های ساب آلکالن، آندزیتیک بازالت و آندزیت میباشد. براساس نمودارهای عناصر نادر خاکی نورمالیز شده نسبت به کندریت و عناصر کمیاب نورمالیز شده نسبت به گوشته اولیه، این سنگها خصوصیات سریهای کالک آلکالن را نشان داده و با تهیشدگی از عناصر HFSE و غنی شدگی از LREE و LILE مشخص می گردند. این خصوصیات مشابه با دیگر افیولیتهای تتیسی است که در امتداد خط درز بیتلس-زاگرس رخنمون دارند، بوده و بیانگر شکلگیری آنها در بالای زون فرورانش (سوپراسابداکشن) میباشند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - الگوی ساختاری بخش خاوری توده پریدوتیتی دهشیخ، آمیزه افیولیتی اسفندقه، جنوب باختر ایران
صحرا جلالت وکیلکندی مجید شاهپسند زاده مهدی هنرمند حمید احمدی پورتوده پریدوتیتی دهشیخ به عنوان بخشی از آمیزههای افیولیتی اسفندقه در جنوب بافت، در استان کرمان قرار دارد. مطالعه ساختارهای مجموعههای افیولیتی به لحاظ درک ژئودینامیک کمربندهای کوهزایی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، عناصر ساختاری بخش خاوری توده پریدوتیتی دهش أکثرتوده پریدوتیتی دهشیخ به عنوان بخشی از آمیزههای افیولیتی اسفندقه در جنوب بافت، در استان کرمان قرار دارد. مطالعه ساختارهای مجموعههای افیولیتی به لحاظ درک ژئودینامیک کمربندهای کوهزایی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، عناصر ساختاری بخش خاوری توده پریدوتیتی دهشیخ مورد مطالعه قرار گرفته و الگوی دگرشکلی حاکم بر منطقه و ارتباط آن با کمربند کوهزایی زاگرس مطالعه شده است. چینخوردگی نوارهای کرومیتیتی، دایکهای دونیتی- پیروکسنیتی و توسعه پهنههای برشی شکلپذیر تا شکننده (گسلها و رگههای منیزیت) ساختارهای اصلی این منطقه را شکل دادهاند. شواهد ساختاری نشاندهنده رویداد دو مرحله متوالی دگرشکلی کششی/ تراکششی (D1) و ترافشارشی راستبر (D2) در این منطقه است. دگرشکلی کششی/ تراکششی اولیه در یک محیط پشت قوسی حین صعود توده پریدوتیتی دهشیخ سبب جایگزینی این گوشته لیتوسفری در اعماق کم پوسته با دگرشکلی کرومیتیتها و تزریق دایکهای دونیتی- پیروکسنیتی شده است. دگرشکلی ترافشارشی راستبر بعدی با تشکیل پهنههای برشی شکلپذیر- شکننده موجب جایگزینی آن در پهنه دگرگونی فشار بالا- درجه حرارت پایین سنندج- سیرجان شده است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای بازیک مجموعه افیولیتی پیرانشهر در زون زاگرس، شمال غرب ایران و مقایسه آن با سنگ¬های معادل از مجموعه افیولیتی زاگرس عراق
مریم یزدانیمجموعه افیولیتی پیرانشهر در شمال غرب شهرستان پیرانشهر، شمال غرب ایران واقع شده است. این مجموعه بهشدت ملانژ شده بوده و مرز بین واحدهای مختلف در آن قابل تفکیک نیست. انواع سنگهای تشکیلدهنده ملانژ افیولیتی پیرانشهر شامل سنگهای اولترابازیک، سنگهای بازیک، سنگهای رسوبی و أکثرمجموعه افیولیتی پیرانشهر در شمال غرب شهرستان پیرانشهر، شمال غرب ایران واقع شده است. این مجموعه بهشدت ملانژ شده بوده و مرز بین واحدهای مختلف در آن قابل تفکیک نیست. انواع سنگهای تشکیلدهنده ملانژ افیولیتی پیرانشهر شامل سنگهای اولترابازیک، سنگهای بازیک، سنگهای رسوبی و سنگهای دگرگونی می باشند. سنگ-های بازیک با ترکیب بازالت و دیاباز در بخشهای مختلف بهصورت پراکنده رخنمون دارند. در این مقاله شیمی سنگ کل و پتروژنز سنگهای بازیک مجموعه افیولیتی پیرانشهر (در محدوده ماشکان و گردکاوالان) مطالعه شده و با شیمی سنگهای بازیک معادل در ادامه غربی مجموعه افیولیتی ماوات در عراق (در محدوده حسن باغ، نئوپوردان-والاش) مقایسه شده است. ترکیب سنگهای بازیک ماشکان در مجموعه افیولیتی پیرانشهر و سنگهای بازیک حسن باغ عراق، کالکوآلکالن بوده و تهی شدگی مشخصی از عناصر MREE, HREE, Zr, Hf, Y, Ti، غنیشدگی از عناصر Rb, Cs, Ba, U, Th, pb, LREE و آنومالی منفی Ta, Nb نشان داده است. این ویژگی ژئوشیمیایی نشان می دهد ماگما در محیط زمین ساختی مرتبط با سوپراسابداکشن تشکیل شده است. ترکیب سنگهای بازیک گردکاوالان مشابه با سنگهای معادل در نئوپوردان-والاش مجموعه افیولیتی عراق، تولئیتی است. سنگهای تولئیتی این مناطق هر دو ویژگی مورب و قوسی را توام نشان داده است که بر این اساس به نظر میرسد مذاب تولئیتی در محیط کششی بالای زون فرورانش تشکیل شده و وِیژگی سوپراسابداکشن تشکیل سنگهای بازیک در مجموعه افیولیتی پیرانشهر و نیز سنگهای بازیک معادل در ادامه غربی آن در مجموعه افیولیتی عراق را تایید میکند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - جایگاه تکتونوماگمایی دیابازها و جریانهای بازالتی افیولیت شمال مکران، جنوب شرقی ایران
عزیزالله تاجور محمدمهدی خطیب محمدحسین زرین¬کوبافیولیت شمال مکران در جنوب شرقی ایران، بهعنوان بخشی از افیولیت های تتیس، در حدفاصل بلوک های قاره ای لوت و باجکان-دورکان قرار دارد. از جمله سنگهای تشکیلدهنده این توالی افیولیتی، دیابازها و جریانهای بازالتی هستند که بیشترین برونزد را در شرق منطقه دارند. شواهد ساختاری أکثرافیولیت شمال مکران در جنوب شرقی ایران، بهعنوان بخشی از افیولیت های تتیس، در حدفاصل بلوک های قاره ای لوت و باجکان-دورکان قرار دارد. از جمله سنگهای تشکیلدهنده این توالی افیولیتی، دیابازها و جریانهای بازالتی هستند که بیشترین برونزد را در شرق منطقه دارند. شواهد ساختاری، سنگ نگاری و زمین شیمیایی بیانگر شکل گیری این سنگها در جایگاه های زمین ساختی متفاوت است. بر اساس ویژگی های زمین شیمیایی، دیابازها و بازالتها در دو گروه جای می گیرند: در یک گروه، دیابازها و جریانهای بازالتی با ترکیب تولئیتی قرار دارند که ویژگیهای شبیه به پشته های میاناقیانوسی (MORB) را به نمایش می گذارند. گروه دوم شامل جریانهای بازالتی تا داسیتی با ترکیب کالک آلکالن است که ویژگیهای کمان های آتشفشانی را به نمایش گذاشته و نشانه-های محیطهای فرورانش در آنها دیده می شود. دو رخداد ماگمایی منجر به تشکیل این دو گروه از سنگها شده است: 1) ماگماتیسم نوع MORB حاصل از کشش و بازشدگی بین دو بلوک قاره ای که منجر به شکل گیری دیابازها و بازالتهای تولئیتی در کرتاسه پیشین شده است. غنی شدگی این سنگها نسبت به عناصر نادر خاکی سبک(LREE) و مقادیر پایینLa/Yb و به نسبت بالای U/Th نمایانگر تاثیر ترکیبات قاره ای در مذاب به وجود آورنده آنها است. 2) ماگماتیسم مرتبط با فرورانش که گدازه های بازالتی، آندزیتی و داسیتی دارای ویژگیهای کالک آلکالن را در کرتاسه پسین برجای گذاشته است. غنی شدگی LREE و LILE، ناهنجاری منفی Nb و Ta، نسبت بالای Pb/Ce و مقدار تمرکز اندک TiO2 در این سنگها، نمایانگر تاثیر ورقه فرورانشی در ترکیب آنها است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - پترولوژی و ژئوشیمی افیولیت سیاه¬جنگل، شمال¬شرق آتشفشان تفتان
سعیده نیک بخت حبیب بیابانگرد ساسان باقریافیولیت سیاهجنگل در شمال و شمال شرق کوه آتشفشانی تفتان در کمربند زمیندرز سیستان واقع میشود. این افیولیت(کرتاسه فوقانی) در داخل مجموعه فلیشی(ائوسن) برونزد دارد. سنگ های اصلی تشکیلدهنده این افیولیت شامل هارزبورژیت، لرزولیت، سرپانتینیت، اسپیلیت و گابرو می باشند. کانی أکثرافیولیت سیاهجنگل در شمال و شمال شرق کوه آتشفشانی تفتان در کمربند زمیندرز سیستان واقع میشود. این افیولیت(کرتاسه فوقانی) در داخل مجموعه فلیشی(ائوسن) برونزد دارد. سنگ های اصلی تشکیلدهنده این افیولیت شامل هارزبورژیت، لرزولیت، سرپانتینیت، اسپیلیت و گابرو می باشند. کانی های سازنده واحدهای اولترامافیک اُلیوین، ارتوپیروکسن وکلینوپیروکسن وکانیهای سازنده واحدهای مافیک کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز هستند. بافت غالب سنگهای اولترامافیکها، گرانولار و گابروها بافت افتیک، ساب افتیک و گرانولار دارند. تغییرات ژئوشیمیایی عناصر اصلی، فرعی و کمیاب در این سنگها، مشخص کرد که سنگهای بازیک و اولترابازیک مجموعه افیولیت سیاهجنگل حاصل ذوب بخشی و نه تبلور تفریقی هستند. نمودارهای عناصرخاکی به هنجار شده نسبت به کندریت و مورب و مقایسه آنها با موربهای عادی و غنیشده از یکسو و نمودارهای تفکیک شیمیایی، نسبتهای عناصر کمیاب و تغییرات عناصرNb ,Y ,U ,Ti و Zr در مقابل Zr/Nb از سوی دیگر نشان از مشابهت نمونهها با N-MORBمی باشد. همچنین نمودارهای عناصر انتقالی (V,Co,Cr,Ni) در برابر La/Ce و نمودارهای تغییرات نسبت های (La/Yb)N,La/Yb,La/Ce در مقابل (La/Sm)N نشان میدهد که این نسبت ها در مقایسه باN-MORB و E-MORB غنی شدگی دارند و مشابهت ژئوشیمیایی نمونهها بیشتر با نوع مورب عادی است. نمودارهای تمایز محیطهای تکتونوماگمایی نشان از وابستگی افیولیت سیاهجنگل به محیطهای سوپراسابداکشن دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
7 - برشهای ترازمند و برآورد میزان کوتاهشدگی در افیولیت ملانژ شمال مکران، جنوب شرقی ایران
عزیزالله تاج ور محمد مهدی خطیب محمدحسین زرینکوبویژگیهای هندسی و جنبشی عناصر ساختاری مکران شمالی در پنج برش ساختاری اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از آن به کمک برشهای ترازمند، موازنه کردن برشها و بازگرداندن ساختارها به حالت قبل از دگرشکلی، میزان کوتاهشدگی در بخشهای مختلف گستره تعیین شده است. أکثرویژگیهای هندسی و جنبشی عناصر ساختاری مکران شمالی در پنج برش ساختاری اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از آن به کمک برشهای ترازمند، موازنه کردن برشها و بازگرداندن ساختارها به حالت قبل از دگرشکلی، میزان کوتاهشدگی در بخشهای مختلف گستره تعیین شده است. گسلهای راندگی بشاگرد، درانار، آبنما، کوه بهارک و ورناچ با روند WNW-ESE و شیب بین 20 تا 35 درجه به سمت NNE، کنترلکنندههای اصلی دگرشکلی در این پهنه بوده و عامل اصلی کوتاهشدگی هستند. موقعیت محور اصلی تنش به دست آمده بر اساس هندسهی این گسلهای راندگی برابر با N209/09 انطباق بسیار نزدیکی با محور فشردگی پدیدآورندهی چینهای پهنه داشته و نمایانگر آن است این ساختارها در نتیجه رژیم زمینساختی یکسانی شکل گرفتهاند. تفاوت میزان کوتاهشدگی در بخشهای مختلف افیولیت ملانژ شمال مکران نیز ارتباط مستقیمی با عملکرد گسلهای راندگی دارد. بهگونهای که در بخشهای غربی پهنه و در برشهای ساختاری A-A´، ´ B-B و´C-C با توجه به عملکرد گسلهای راندگی، میزان کوتاهشدگی به ترتیب برابر 66/22، 85/22 و 32/14 درصد است. در بخشهای شرقی به سبب نبود گسلهای راندگی و حضور بیشتر گسلهای امتدادلغز، در برشهایD-D´ و E-E´میزان کوتاهشدگی به ترتیب به 52/4 و 67/6 درصد کاهش یافته است. ترازمند کردن برشهای ساختاری و بازگرداندن ساختارها به مرحلههای قبل از دگرشکلی نمایانگر پهنای باریک حوضه اقیانوسی اولیه در شمال مکران است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
8 - مطالعه ژئوشیمیایی زادگاه خاک¬های منطقه افیولیتی گیسیان سیلوانا- ارومیه
زینب صادقی حسین پیرخراطی منیر مجرد رضا دهبندیافیولیت گیسیان بازمانده¬ای از نئوتتیس است که در شمال باختری ایران در تقاطع کمربند¬های افیولیتی جنوب-شرقی ترکیه، شمال¬شرقی عراق و ایران قرار گرفته است. مقایسه ژئوشیمیایی خاک¬ها با میانگین سنگ¬های جهانی و منطقه مطالعاتی به تعیین گروه ترکیبی خاک¬های منطقه انجامید. شواهد ژئ أکثرافیولیت گیسیان بازمانده¬ای از نئوتتیس است که در شمال باختری ایران در تقاطع کمربند¬های افیولیتی جنوب-شرقی ترکیه، شمال¬شرقی عراق و ایران قرار گرفته است. مقایسه ژئوشیمیایی خاک¬ها با میانگین سنگ¬های جهانی و منطقه مطالعاتی به تعیین گروه ترکیبی خاک¬های منطقه انجامید. شواهد ژئوشیمیایی گروه اول از نمونه¬های خاک با درصد سیلیس پایین توسط نمودارهای هارکر و مثلثی، نزدیک به موقعیت سنگ¬های اولترامافیکی منطقه (سرپانتنیت¬ها) و گوشته اولیه بوده و شباهت ترکیبی آن¬ها را توجیه می¬کند. گروه دوم از خاک¬ها در گستره¬ی بین پوسته زمین و بازالت جهانی هستند و بیش¬تر نزدیک بازالت پراکندگی نشان می¬دهند. الگوی به هنجار شده عناصر نادرخاکی REE در این گروه از خاک¬ها مشابه الگوی سنگ¬های مافیک منطقه است و در نمودار عناصر جزئی نیز در گروه مافیک طبقهبندی شده است. خاك¬هایی با درصد سیلیس بالا در نمودار اکسیدهای عناصر اصلی و جزئی نزدیک جایگاه سنگ¬های متاپلیتی منطقه و در محدوده بین پوسته زمین و شیل جهانی قرار گرفته است و ترکیب حدواسط منشأ آن¬ها را پیشنهاد می¬کند. به احتمال زیاد محیط تکتونیکی سنگ منشأ سه گروه خاک بر مبنای اکسیدهای عناصر اصلی حاشیه فعال قاره¬ای است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
9 - زمینشیمی و شیمیکانی سنگهای فوق بازی پهنه کوپان، جنوب بوانات، استان فارس
مریم زورمند سنگری احمد احمدی خلجی کمال نوری خانکهدانی زهرا طهماسبیناحیه مورد مطالعه در پهنه زاگرس مرتفع قرار دارد و جزئی از افیولیت نی¬ریز محسوب می¬شود. در این پهنه، مجموعه افیولیتی بهصورت آمیزه رنگین کوچک شامل چرت¬هاي رادیولاریتی و سنگ¬هاي فوق بازی سرپانتینی شده هستند. واحد اصلی سنگشناختی شامل سنگهاي فوق بازی سرپانتینی شدهاند و أکثرناحیه مورد مطالعه در پهنه زاگرس مرتفع قرار دارد و جزئی از افیولیت نی¬ریز محسوب می¬شود. در این پهنه، مجموعه افیولیتی بهصورت آمیزه رنگین کوچک شامل چرت¬هاي رادیولاریتی و سنگ¬هاي فوق بازی سرپانتینی شده هستند. واحد اصلی سنگشناختی شامل سنگهاي فوق بازی سرپانتینی شدهاند و دارای تنوع رنگی از قهوهاي تيره تا روشن و سبز تيره تا کمرنگ هستند. کانیهای اصلی تشکیلدهنده آنها عبارتند از: الیوین، پیروکسن، آمفیبول، کانیهای تیره، سرپانتین و اسپینل. الیوین¬ها به سرپانتین و پیروکسن¬ها به بستایت تبدیل شدهاند. بر اساس شیمی سنگ کل، سنگهای مورد مطالعه از نوع بازیک و فوق بازیک انباشتی (لرزولیتی - هارزبورژیتی) با ترکیب نزدیک به میانگین ترکیب شیمیایی پشتة میاناقیانوسی اطلس (MAR) هستند. بر اساس شیمی کانی، پیروکسنها از نوع کلسیک و در گستره دیوپسید و اوژیت و آمفیبولها جزء گروه کلسیک و در زیرگروه اکتینولیت قرار میگیرند. پیروکسن¬ها در شرایط گریزندگی اکسیژن پایین، دمای بالاتر از 910 درجه سانتی¬گراد (گستره¬ی بین 1100 تا 1200 درجه سانتی¬گراد) و فشار بیش از دو کیلوبار (گستره دو تا 10 کیلوبار) متبلور شدهاند. آمفیبولها در دمای زیر 700 درجه¬ی سانتیگراد و فشاری کمتر از 1 کیلوبار تشکیل شدهاند. بر اساس ویژگیهای زمینشیمیایی و شیمی کانی، سنگهای فوق بازی پهنه کوپان در یک محیط فرورانش تشکیل شدهاند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
10 - ژئوشیمی سرپانتینیت¬های قطعه مرکزی خط درز نئوتتیس (از شمال¬غرب ایران تا زاگرس عراقی و شرق آناتولی)
منیر مجرد محسن موءیدفرورانش و بسته شدن اقیانوس وسیع نئوتتیس مابین ورقه¬های عربی و اوراسیایی آثار افیولیتی متعددی بجای گذاشته که موقعیت کمنظیر ایران در بخش مرکزی آن قابل ملاحظه است. کمبود اطلاعات، درست در مرز ایران با عراق و ترکیه به دلیل ملاحظات امنیتی تاکنون مانع بررسی اجمالی این خط أکثرفرورانش و بسته شدن اقیانوس وسیع نئوتتیس مابین ورقه¬های عربی و اوراسیایی آثار افیولیتی متعددی بجای گذاشته که موقعیت کمنظیر ایران در بخش مرکزی آن قابل ملاحظه است. کمبود اطلاعات، درست در مرز ایران با عراق و ترکیه به دلیل ملاحظات امنیتی تاکنون مانع بررسی اجمالی این خط درز در منتهی¬الیه شمال¬غربی ایران شده است. افزودن افیولیت گیسیان در جنوب ارومیه بهعنوان حلقه گم شده در این امتداد می¬تواند تا حدودی این نبود اطلاعات را پوشش دهد. مطالعه تطبیقی شیمی سنگ¬کل سرپانتینیت¬های بخش مرکزی افیولیت¬های نئوتتیس با در نظر گرفتن چندین لکه از ایران (کامیاران، مریوان و گیسیان)، عراق (پنجوین و ماوات) و ترکیه (گولمان و عثمانیه) در این مقاله، بیانگر تعلق آنها به انواع سرپانتینیت فرورانده اعم از تشکیل اولیه در محیط جلوی قوسی یا محیط عمیق اقیانوسی می¬باشد. ترکیب سرپانتینیت¬های قطعه مرکزی خط¬درز، مشابه متوسط سرپانتینیت¬های جهانی است و بیشتر دارای لیزاردیت/کریزوتیل می¬باشند. در همه آنها تهی¬شدگی از منیزیم به سبب دگرسانی کف ¬اقیانوسی طی فرآیندهای سرپانتینی¬شدن روی داده است. همین امر ممکن است منجر به انحراف داده¬ها از بخش پریدوتیت¬های پهنه¬های عمیق اقیانوسی شده باشد. با در نظر گرفتن این نکته فراوانی فلزات واسطه مختصات چنین پهنه¬ای را تأیید می¬کند. بیشتر سرپانتینیت¬های امتداد نام¬برده از نوع فرورانده¬ ارزیابی می¬شوند. باروری مجدد عناصر با شعاع یونی بزرگ، از طریق تبادل سنگ/سیال حین سرپانتینی¬شدن در آنها مشهود است. تفاصيل المقالة